Taki, który można błędnie zinterpretować (jak każdy skrót myślowy). „Znajdowanie się w wielu miejscu naraz” można sobie wyobrazić tak, że mamy np. superbohatera, który jednocześnie bije po mordzie złoczyńcę, a w innym miejscu w tym samym czasie ratuje damulkę z opresji. Ale cząstka w hiperpozycji tak się nie zachowuje. Jeśli tak cząstka gdzieś się „znajdzie”, tzn. zostanie zmierzona, będzie oddziaływać w określonym miejscu, to już w innych miejscach jej „nie będzie”.
Nie wiadomo. Tzn. są różne interpretacje mechaniki kwantowej. Niektóre mówią, że cząstka rzeczywiście gdzieś tam leci, a prowadzi ją „fala pilotująca”. Niektóre znowu twierdzą, że nie ma żadnego „załamania funkcji falowej”, tylko po prostu fala sprzęga się z naszą świadomością i tak postrzegamy stan klasyczny, który nie istnieje. Jednak pewne koncepcje można wykluczyć.

Wydaje mi się że gadasz całkiem bez sensu, choćby nawet w tym filmiku około 45 minuty

https://www.youtube.com/watch?v=nDs7EAl_rYM

wyraźnie jest tłumaczone, że foton przebywa w wielu miejscach na raz, więc nie wiem o co ci teraz chodzi? co ty za cuda wymyślasz?

Przecież napisałem, o co mi chodzi. O to, że stwierdzenie „przebywa w wielu miejscach na raz” jest potocznym skrótem myślowym, który można opacznie zrozumieć. Napisałem też, czemu. Podejrzewam, że osoby wypowiadające się w tym półtoragodzinnym filmiku takiego błędu nie popełniają.

EDIT: odpaliłem ten filmik „około 45 minuty” i w tym momencie właśnie gość gadał, że jeśli ustawimy detektor, to foton będzie „albo tu, albo tu”.

Ty sobie żarty robisz? co najmniej kilka razy było w tym filmiku mówione, że foton może sie znajdować w wielu miejscach jednocześnie, więc dalej nie wiem o co ci chodzi?



Myślisz że fizyka kwantowa jest jak Biblia? i nic nie rozumie sie dosłownie wszystko to jakieś przenośnie metafory? poważny jesteś? fizyka kwantowa to bardzo konkretna dziedzina nauki, i jak mówione jest że przebywa w wielu miejscach na raz, to znaczy że przebywa w wielu miejscach na raz.



Więc jak sam widzisz obojętnie który detektor odpalisz, to złapiesz fotona, bo on jednocześnie porusza sie dwiema drogami na raz, znajduje sie w dwój miejscach jednocześnie.

Złapiesz, albo i nie - równie dobrze może się, że się okazać, że go tam nie ma. W momencie pomiaru kończy się superpozycja i foton jest w konkretnym miejscu, ale niekoniecznie tam gdzie chciałeś go złapać.

Jaka superpozycja? bo akurat w tym filmiku z youtube, jest przedstawiony eksperyment, w którym foton porusza się dwiema drogami jednocześnie, i na tych drogach są detektory, obojętnie którego byś użył to zawsze złapiesz tego fotona.

Jeżeli wstawisz detektory to foton porusza się tylko jedną drogą (zareaguje albo jeden detektor albo drugi, nigdy oba naraz - nie ma interferencji), jeżeli je usuniesz zachowuje się tak jakby poruszał się dwiema - jest interferencja. W zależności od tego czy "patrzysz" na foton czy nie zachowuje się on w różny sposób.

Ale ja wszystko wyjaśniłem. Odnieś się do tego po prostu.
Wiesz, to już jest naprawdę kiepskie. Daruj sobie. Czym innym jest nie zgadzać się z kimś, a czym innym obrażać jego wiarę, bo się go nie rozumie.
Nie. Fizyka kwantowa pozwala na bardzo precyzyjne przewidywania wyników badań, ale są dwa zastrzeżenia:

• Nie istnieje taki opis fizyki kwantowej, który byłby zarazem precyzyjny, jak i zrozumiały, intuicyjny „na chłopski rozum”. Stąd jeśli ktoś publikuje coś popularnonaukowego nt. fizyki kwantowej, to siłą rzeczy musi upraszczać.
• Fizyka kwantowa nie odpowiada na pytania ontologiczne. Istnieją skrajnie różne pod względem ontologicznym interpretacje fizyki kwantowej, które wszystkie dają przewidywania zgodne z obserwacjami.

Proszę zatem wskazać pracę naukową, w której jest napisane, że cząstka „przebywa w wielu miejscach na raz”.
No właśnie nie. Jeśli odpalę detektor, to zniknie obraz dyfrakcyjny, bo wtedy foton będzie się zachowywał zupełnie jak korpuskuła poruszająca się po określonym torze. Widać doskonale, że nie kumasz nawet w założeniu, o co chodzi z efektem obserwatora.

Obraz fizyki kwantowej, jest u mnie taki jak w tym artykule

https://gadzetomania.pl/20796,foton-w-t ... lejny-test

Nie rozumiem na jakiej zasadzie ma być inaczej? co powoduje że pojedynczy foton zachowuje się jak fala?

Czyli artykułu naukowego, w którym będzie powiedziane, że „cząstka znajduje się w kilku miejscach jednocześnie” nie przedstawisz.
Pytanie brzmi, „na jakiej zasadzie ma być właśnie tak”? Nigdy nie zaobserwowano fotonu w dwóch miejscach naraz. Jeśli próbujemy obserwować foton w dwóch miejscach na raz, to on nam na złość pojawi się tylko w jednym. Ty próbujesz to ogarnąć intuicyjnie, klasycznie, ale nie ogarniesz.
Nie wiemy. A być może to jest w ogóle źle postawione pytanie. Może właśnie odpowiednim pytaniem jest „dlaczego obserwowany foton zachowuje się jak cząstka?”

A po co ci artykuły na ten temat? przecież coś musi powodować to, że foton zachowuje się w ten sposób.
Tutaj nie ma żadnych badań, jest jedynie wybór między poszczególnymi teoriami, i ta którą podałem wydaje się najprostsza.

Po to, żeby mi udowodnić, że rzeczywiście teoria kwantów twierdzi to, co uważasz, że twierdzi.

Nie wiem, czy jest „coś co powoduje”. Ale przecież teza, że „foton znajduje się w dwóch miejscach jednocześnie” nie wyjaśnia wcale obrazu interferencyjnego. Gdyby foton po prostu „przechodził przez dwie szczeliny jednocześnie” nadal zachowując się jak korpuskuła, to widzielibyśmy dwa paski, a nie obraz interferencyjny. Problemem zatem nie jest to, że „foton jest w dwóch miejscach”, tylko to, że w ogóle zachowuje się on nie tak, jak byśmy oczekiwali od cząstki.

Czyli jest to jedna z interpretacji fizyki kwantowej, a nie coś, co fizyka kwantowa rzeczywiście zakłada.

W tym eksperymencie o którym było mówione na filmiku, to foton poruszał się dwiema drogami na raz, a żeby foton zachowywał się jak fala, to musi być co najmniej w miliardach miejsc jednocześnie, bo inaczej interferencja nie będzie mogła mieć miejsca.

Obawiam się, że próby wyobrażenia sobie korpuskularno - falowej natury cząstek są raczej daremne - przecież oprócz fotonów dotyczy to elektronów, atomów i całych cząsteczek. Ponadto nadal pozostanie bez odpowiedzi dlaczego gdy a gdy nie "podglądamy" fotonu (cząstki) to zachowuje się jak fala, a gdy "podglądamy" to zachowuje się jak korpuskuła, a jeżeli "podglądamy", ale potem usuniemy informację, to znowu jak fala, nawet jeżeli informację usuniemy już po tym jak pojawia się interferencja - skutek wyprzedza przyczynę. To można ogarnąć wzorem, ale umysł funkcjonujący w klasycznej rzeczywistości nie wyobrazi sobie tego i już.

W którym eksperymencie? W eksperymencie Younga chodzi właśnie o to, że foton zachowuje się jak fala.

No właśnie. Jeśli próbujemy, to wychodzą potworki. Dodatkową trudnością jest to, że to nie fizyka kwantowa jest „dziwna”, tylko właśnie klasyczna. Zgodnie z zasadą redukcjonizmu zachowanie układu powinno być wytłumaczalne zachowaniem jego elementów. Tymczasem cząstki elementarne „zachowują się kwantowo” i problemem, którego nie umiemy wyjaśnić jest to, dlaczego i kiedy przy przejściu do skali makroskopowej zaczynają „zachowywać się klasycznie”.