A czy w działaniu diabła można się doszukać jakiegoś subiektywnego dobra? Gdy stara się namówić człowieka do grzechu i mu się to uda. Jeśli się z tego cieszy to traktuje to chyba jako swoje dobro?

Tak, w nas ludziach .., chociaż ja odbieram nasze sumienie nieco inaczej - jako zapisane w nas (przez Stwórcę) nasze naturalnie i specyficzne ludzkie powołanie którego najwyższym wyrazem jest nasze powołanie do miłości.

Sumienie stoi więc według mnie na straży tego zawartego w nas powołania, jest jego strażnikiem, który melduje nam odczucie popełnionego zła, gdy je ranimy lub fałszujemy i uczucie dobra, gdy swoimi uczynkami je spełniamy.

Zgadzam się, że jest ono w nas zapisane,natomiast kto/co przyczyniło się do tego,widzę zupełnie inaczej.
Stwórca, dawca wolności wyboru jako przyczyna owego wpisu nie za bardzo(jak dla mnie) pasuje,myślę że byłoby to takie ukierunkowanie/wewnętrzny nacisk(w stylu-Mnie wybierz, Mnie bo to jest Dobro),dlatego wydaje mi się to niemożliwe względem Sprawiedliwości(jako że jest Duchem,nadużyłby.. w jakimś sensie... tego, co duchowe w człowieku)

Zależy od tego co/kto w danym momencie jest tym diabłem i jeśli dochodzi do grzechu,wtedy sami tworzymy z tego dobro(ponieważ akurat "to"/zły czyn/grzech było w danej chwili dla nas/przez nas pożądane)

A może pierwotne pytanie Drwala: "A co by było, gdyby za czynienie zła byłoby coś dobrego w nagrodę" dopiero w kontekście subiektywnego dobra diabła nabiera sensu?

Uważam że tak jest,wielu z tych którzy "wykrzywiają" echo sumienia w sobie(subiektywne dobro diabła) otrzymują to co dobre/mile dla nich widziane czyli brak istnienia,ponieważ obraz zła też ulega (w nich) zniekształceniu....hmmm i godzą się z tym,no ale to tylko takie moje osobiste gdybanie
Podkreślam że piszę z punktu widzenia/"z pozycji" osoby wierzącej,nie chcąc nikogo tym swym mędrkowaniem urazić.
Każdy otrzymuje to co uważa za dobre dla siebie,lecz tylko jedno(dobro) z nich jest Prawdą,inne dzięki zdeformowaniu fałszem.

Jeśli to "zły czyn/grzech" był dla nas dobrem subiektywnym, to czym w takim razie jest to "echo sumienia"?

Pary homoseksualne w Polsce nie mogą ani zawierać małżeństw, ani rejestrować małżeństw zawartych zagranicą, ani adoptować dzieci.

https://dorzeczy.pl/kraj/21270/Prokurat ... zalna.html

http://www.se.pl/wiadomosci/polityka/mi ... 23529.html

Czy jeśli (hipotetycznie) Bóg Jahwe chciałby, by zabijać noworodki, to wtedy byłoby to czyn dobry, ponieważ Jahwe tak chce?

[edytowano 1x... Reg.§ I/5. M.]

Niemożność zawierania małżeństw jednopłciwych dotyczy w takim samym stopniu osób o orientacji heteroseksualnej jak i homoseksualnej. Polskie prawo nie dyskryminuje żadnej z tych orientacji.

Nie zdawałem sobie sprawy, że mam do czynienia z trollem.

Jeśli Boga nie ma, dlaczego miałbym nienawidzić Boga i religii? Albo moja nienawiść skierowana jest przeciw rzeczywistości Boga, albo przeciw fantazji. Jeśli jest wymierzona w wytwór mojej wyobraźni, to znaczy, że jestem obłąkany. Czy istniałyby prawa zabraniające palenia papierosów, gdyby nie było papierosów? Czy istniałaby prohibicja, gdyby nie było czego zakazać? Jak może istnieć ateizm, jeśli nie istnieje coś, co da się zanegować? Tym, co ratuje ateizm przed obłędem i szaleństwem, jest fakt, że Bóg istnieje; w przeciwnym razie ateizm byłby szturmowaniem zjaw i walką z wiatrakami.

(Pomyliłem wątki, nie umiem skasować)

A gdzie argumenty?

Pozostałością/zapisem po doświadczeniu/poznaniu tego prawdziwego dobra i zła(dziedziczenie)
Adam i Ewa jako jedyni "namacalnie"tego doświadczyli,skrzyżowały się na ich drodze ze sobą dwa światy,ten bardzo dobry,jak i ten który został poddany pod marność-świadkowie,
mający jasny/prawdziwy obraz tego co złe i dobre(w oczach Boga i człowieka to samo) tym samym to czego w tamtym momencie doznali,czego bardziej podążali/co było naprawdę dla nich lepsze
(a co utracili) to wszystko"wyryło się w nich"pozostawiając zapis,który my dziedziczymy.
Dlatego zawsze wolę kierować się tym wewnętrznym głosem(odzywające się sumienie),
nie wyciszając go, bo wiem że jest prawdziwy...ponieważ on wie co dla człowieka lepsze/co winno być pożądane mogę mu w pełni zaufać.

Tym jest dla mnie echo sumienia,nie głosem który ja sobie tworzę wewnątrz(tym samym zagłuszając prawdę),a ich głosem(tak głęboko przeżytym doświadczeniem, że w nas odbija się echem)

Jeśli nie wierzysz w Boga, to nienawidzenie go jest niemożliwe. Ale niektórzy teiści są chyba organicznie niezdolni do pojęcia tego.


Wierzysz w istnienie religii, więc nienawidzenie jej nie jest nielogiczne. Np. z powodu jej szkodliwości społecznej.

[edytowano 1x...§ I/5. M.]