Oates poświęcił swoje życie by ratować życie innych. Ojciec Kolbe wybrał śmierć by kogoś uratować, choć sam siebie nie zabijał.
Natomiast sytuacja z polisą? Czy moralna było by odwrotna sytuacja? Wziąć polisę na życie dzieci a potem je zamordować i cieszyć się kasą?

Moralność to system normatywny, bazujący na:
- normach moralnych (system religijny, system filozoficzny),
- normy konkretnej społeczności bazujący na prawach obyczajowych danej społeczności.
Trudno zatem wymagać aby istniała jakaś uniwersalna moralność wszystkich ludzi, różnych ras, różnych religii, różnych tradycji i zwyczajów.

To po co Alus zjawił się Jezus? Żydzi do dziś uważąją Go za wielkiego zbrodniarza i czarnoksiężnika.
Aluś, według Ciebie, moralne jest to co robi średnia społeczeństwa, nie można się wyrózniać?
To zaczynam żałować że akurat nasza polska etyka jest taka trudna, gdybym żył w hedonistycznym społeczeństwie gdzie dobre to co przyjemne...
Albo młode kobiety były by uczone że to oddawanie swego ciała starszym facetom to uczynek miłosierny co do ciała

Andy, pamiętaj, że Jezus powiedział, iż "dobry pasterz daje życie swoje za owce" oraz że "nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich."

Na przykład, uważano kiedyś pojedynki za dobre, a to połączenie samobójstwa z zabójstwem,.
Teraz przegina się w drugą stronę i uważa się za złą nawet sprawiedliwą karę śmierci dla mordercy.
Feelek, to nie jest zachęta do samobójstwa a do oddawania życia, święci umierali zabijani przez innych.

Tak, Oates poświęcił swoje życie, żeby ratować innych. Natomiast czy moralna byłaby sytuacja odwrotna? Oates wyganiający resztę z namiotu na mróz i karmiący się potem ich racjami? Nie ograniczajmy się zresztą; czy moralny jest Oates rzucający się z nożem po namiocie, żeby zjeść pozostałych na surowo?

Rzucasz się, Andy, jak ryba na haczyku, bo niczego nie rozumiesz - ale to jedno rozumiesz, że twój niewątpliwie cenny system etyczny, jaki żeś sobie wykoncypował w samotności, kupy się nie trzyma w zderzeniu ze społeczeństwem i żeby to japońskim: on się rozleci nawet w Polsce, w miejscu pracy, jeśli cię szczęscie spotka i zaczniesz dorabiać do renty.

Według Ciebie Ergo człowiek to surowiec, i ma się zabić gdy Wielkie Społeczeństwo to sobie zażyczy. Przypomina się stalinizm,

Ergo, czy jesteś za tym, by zabijać chore dzieci?

Nawiasem mówiąc, niezła mowa przeciw samobójstwu, na gruncie czysto japońskim, niechrześcijańskim, jest wywalona w animcu Welcome to NHK. Nie potrafię przytoczyć z pamięci, musiałbym poszukać konkretnego odcinka. O ile dobrze pamiętam, to sprowadza się to do tego, że samobójstwo, wbrew pozorom, jest czynem samolubnym. Samobójca bowiem sprawia kłopot wielu ludziom, którzy będą go próbowali ratować, jak nie uratują, to i tak będą szukali ciała, żeby ująć ten fakt w aktach państwowych, że życie grupy zakłócą niekonieczne ceremonie pogrzebowe itede. Mówi to, żeby było bardziej dobitnie, nisko postawiony sprzątacz w jakimś ośrodku, gdzie ląduje bohater razem z kilkorgiem niedoszłych samobójców, którym bezwiednie pomógł się uratować - w sensie, że znaleźli motywację, żeby ze sobą nie skończyć.

Nie czytam anime. W ogóle to głupie. Mam przejmować się że moim samobójstwem zrobię kłopot sprzątaczowi, a nie temu że łamię zakaz samego Boga!

Słusznie zresztą, anime się ogląda.

Nie rozumiem, czemu mamy się fascynować japońską kulturą, niechby oni zajęli się studiowaniem europejskiej.

A nie mówiłem, że barbaria...

Andy uważa się za moralnego, bo wypełnia, co Bóg powiedział (tzn., co on uważa, że Bóg powiedział). Jeśli Bóg rozkaże Andy'emu zabić sprzątacza, to Andy sprzątacza zabije, bo on przecież nie złamie nakazu samego Boga! A drugiego człowieka to ma, pardon, w dupie.

Dodajmy, że Andy się leczy. A gdyby się nie leczył...?

Nie uważam się za moralnego, bo z wypełnianiem u mnie krucho, Ale wiem że moralność jest OBIEKTYWNA, dlatego nie posuwam się do samobójstwa.
A jak Ergo zapatruje się na ofiarę Abrahama?

Nijak. To znaczy, owszem, Dukaj wywalił sympatyczny obrazek, w którym Izaak uwalnia się z więzów, bo chce żyć i zaczyna uciekać. Ale czy on ma prawo moralne uciekać, skoro Bóg go przeznaczył na co innego? Czy jest rzeczą moralną bronić się przed Bogiem?

Zresztą, tak się teraz złapałem, że niepotrzebnie tak flekuję Andy'ego. Przecież gdyby jemu wytłumaczyć, że Cesarz jest Bogiem, to byłby z niego Japończyk jak ta lala. Musiałby oczywiście przyswoić sobie furę pojęć typu ishin-denshin i nauczyć się je stosować w praktyce - a nie jest to łatwe, oj nie - ale zasadniczy krok zostałby zrobiony i nie byłoby odwrotu.

Na szczęście Cesarz nie jest Bogiem. Jest tylko Narodowym Ojcem Japonii, co wprawdzie jest to samo, ale nie znaczy to samo. Jak to w Japonii.