Dlatego za prawdziwego męża stanu uważam Dmowskiego.

O nie. Spór Polski z Ukrainą można od biedy podciągnąć pod spór w ramach cywilizacji. Bo tak jak Polacy sejmowali, tak i Ukraińcy mieli swój wiec w Siczy. To była, owszem, cywilizacja słowiańska. Od biedy da się ją podciągnąć pod demokrację - od biedy, bo na sejmach, wiecach i majdanach gorąco bywało, a demokracje parlamentarne są jednak mocno moderowane i władza jest w nich rozproszona po rozmaitych instytucjach. Również bankowych.

Rosją rządzą carowie i to cywilizacja słowiańska nie jest. To jest albo orda stepowa, którą się pewni wysocy Słowianie zarazili i Słowianami być przestali, a zaczęli pasać resztę Słowian jak rabów ordyńskich, swoje własne prywatne bydełko po prostu - albo jakaś wściekła mieszanka, która trzyma się w kupie tylko dzięki kagiebistom, wiodącym swoje tradycje zawodowe od katów z opryczniny tego szaleńca, Iwana Groźnego. To jest kultura strachu, szczególnie po Stalinie; prawie jak w Czarnej Afryce. Bo Rosja potrafi jednak uwodzić i Kreml to ładnie rozgrywa; uczyć się tego od Kremla. Ale jak się już w Rosji znajdziesz, to po dwóch-trzech latach spieprzasz stamtąd jak Depardieu. Bo Rosja bez pudru, różu i peruki to jest, no właśnie, Moskowia.

Polska Moskowią nie jest. Tutaj ludzie są wolni i się władzy nie boją. Jak się zaczną bać, to będzie znaczyło, że Polska z powrotem wpadła w jarzmo moskiewskie. A czego boi się Andy? Ano, boi się, że pójdzie do piekła, w które szczerze i mocno wierzy, mocniej nawet, niż w Niebo. I z tego strachu panicznego gotów jest wielbić Pana Boga jak Cesarza Japonii, jak samego cara - byle tylko nie trafić do kotła.

Jak w Nowogrodzie Wielkim..

Zauważ że Jezus zgodził się na bardzo hańbiącą w oczach ówczesnych ludzi śmierć. Ale po co ci to mówię, skoro ty albo
- nie wierzysz że Jezus jest Bogiem
- wierzysz, "ale na złość Bogu" postanawiasz twierdzić inaczej

---
Ergo, według Ciebie bunt Chmielnickiego miał jakiś związek z cywilizacją?
Bóg jak opisałem powyżej, baaardzo różni się od cara czy Stalina, przypomnij sobie Dziady Mickiewicza, w którym to diabły chciały zmusić bohatera romantycznego to wypowiedzenia bluźnierstwa ostatecznego, nazwania Boga - carem.

W czym taki cesarz Japonii ma być lepszy na przykład od cara Aleksandra?

Andy, stań w prawdzie o sobie.

Ty się boisz i przez ten strach przestajesz być Polakiem. Bo między Polską a Rosją jest taka różnica, że to Polak dzierży Polskę - natomiast Rosjanin jest dzierżony przez Rosję (a niekiedy wprost przez Dzierżyńskiego). Ale żeby mieć w rękach cos tak cennego jak Polska - do tego potrzeba, w pierwszym rzędzie, odwagi.

Polak to jest Lach - a strachy na Lachy, to sam rozumiesz. Oby.

Zapomniałeś, że po obaleniu caratu i rządach Kiereńskiego to już była inna Rosja.

Chciałbym mieć w sobie tyle bojaźni, może bym tak nie grzeszył...

No i Kiereński się w Rosji nie przyjął. Po czym nastało coś, co oprócz pozorów wyglądało jak jedna wielka oprycznina carska. A jak nazwać Putina, żeby to odpowiadało prawdzie o jego władzy? Jego Swietlością Dożywotnim Prezydentem Rosji Od Morza Do Morza?

Absolutyzm oświecony?

Aha, jak mi to jedna Białorusinka klarowała: w Rosji wszystkie pieniądze idą do Moskwy i Petersburga, a reszta kraju leży odłogiem.

Absolutyzm oświecony? To może działało, kiedy świat był na tyle prosty, że dało się go ogarnąć jedną głowa monarszą. Współcześnie, niestety, nie ogarniasz nawet swojego komputera, tego co się tam mrowi w procesorze. Bo gdybyś ogarniał choć w części...

Wytłumacz mi jedno. Po cholerę ty czytasz o Białych, zamiast brać się za podręczniki, specyfikacje i tutoriale? Nie żyjesz w siedemnastym wieku, kiedy podstawą gospodarki była ziemia i zboże z tej ziemi. Putin, owszem, zrobił z Rosji coś takiego, że podstawą bogactwa jest ziemia i ropa z tej ziemi; to sami Rosjanie mówią. I to ich wnerwia - ale cóż poradzą raby-bydełko przeciw ręce carskiej...

Oni tez stamtąd spieprzają, jeśli tylko mogą.

A w ogóle, Andy: jakbyś się tyle piekła nie bał, to by ci się grzechy nie śniły po nocach. Bo miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Amen!

Problem, że nie mam w sobie bojaźni i grzeszę zuchwale.
Wiele razy próbowałem zaskoczyć na dobre życie i to nie wychodzi.

Andy, jak nie krzywdzisz innych ludzi, to jest w porządku. Resztę można przepracować ze spowiednikiem albo we wspólnocie katolickiej; na tym forum katolików masz od groma, zwróć się na priv do kogoś, kto ma czas i Ciebie lubi.

W ogóle, jak zuchwałość może iść w parze z bojaźnią? Zuchwałość to na moje jest wtedy, kiedy uważasz, że z Bogiem i tak w końcu wszystko załatwisz, jak w Podstawowej Organizacji Partyjnej. I jesteś pewien swego. I dlatego sobie używasz w życiu na najobrzydliwsze, trynkiewiczowskie sposoby. No chyba tak nie jest, nie?

Nie mogę sobie poradzić w świecie myślnym który jest chory seksualno, bluźnierczy. Tak jest najbardziej odkąd zachorowałem, choć można powiedzieć że psychicznie nie mam urojeń, to zostało jakieś duchowe rozbicie,
choroba trwa już 14 lat, dolega brak poczucia smaku życia, tak że tylko czeka się na śmierć.

E tam. O jakich rzeczach ja fantazjowałem w wieku nastoletnim, żeby osiągnąć satysfakcję, to strach opowiadać. Serio.

Oczywiście nic z tego nie wdrożyłem w życiu, bo na wszelkie Duchy, choruję, ale mnie jeszcze nie obłąkało. Cięcie między fantazjami a realem zawsze było ostre i czyste. Zresztą najostrzejsze rzeczy już mnie nie rajcują. Paradoksalnie, ale pomogły mi pornosy, bo wszelka sensowna erotyka leży już chyba za paywallem, a darmo dostępna jest taka chamówa, że obrzydzenie zdejmuje. Mnie przynajmniej.

A mi się żyć odechciewa gdy pomyślę że jeszcze 40 lat życia mnie czeka. Ludzie pracują, często ciężko fizycznie, zakochują się , żenią, mają godziwe rozrywki a ja mam wrażenie że jestem takim "kaleką społecznym", oczywiście zylion razy to lepiej niż kaleka fizyczny, ale to też dolega.