Samobójstwo jest grzechem w cywilizacji zbudowanej na chrześcijaństwie, w kulturze japońskiej samobójstwo jest czynem honorowym.
Należy rozróżniać wielowiekowe różne tradycje i nie wymagać aby Japończycy, hindusi czy buddyści przyjmowali w swoim życiu zasady chrześcijańskie.

Dlaczego? Samobójstwo jest grzechem obiektywnie. To tak jakby mówić że mordowanie w kulturze nazistów było czymś dobrym i że powinni byli mordować

Ale nie tchórzostwo, tylko akt wielkiej odwagi i miłości.

Akr wielkiej odwagi to żyć w takiej sytuacji!

Ergo mówił, że było za mało jedzenia, by żyć.

Sztuczna, hipotetyczna sytuacja.

Odkąd się nawróciłem do Kościoła i Boga Bóg napastuje mnie codziennie i nie chce przestać, moje błagania do niego w ogóle nie działają, ma mnie gdzieś jak i z resztą cały ten felerny świat.
Żeby było jakieś magiczne hasło po wypowiedzeniu którego uwolnił bym się od Boga to bym je wypowiedział od razu.

Obiektywnie dla wszystkich ludzi, różnych kultur, to świecące słońce, padający deszcz.
Harakiri (Seppuku) w tradycji Japończyków to ostateczne usprawiedliwienie się wobec nieba i ludzi.
Współcześnie Japończycy wybierają różne formy popełniania samobójstw, ale fundamentem nadal pozostaje "ostateczne usprawiedliwienie".



I to są te Twoje cierpienia.....czyli nie dotknęło Cię w życiu jeszcze żadne cierpienie, jedynie jakieś bzdurne imaginacje.

Żadne usprawiedliwienie, bo jest życie pośmiertne i nieskończona pośmiertna hańba.
Według Ciebie Aluś, o tym co jest dobre i co złe decydujemy demokratycznie? Więc dobre jest to co praktykuje większość z naszego otoczenia? Tyle by się nie odróżniać. W ten sposób Jezus był grzesznikiem, a faryzeusze dobrymi ludźmi. Święty Paweł popełnił zbrodnię i zdradę bo zaczął należeć do małej sekty?
Wracając, wytrzymanie hańby bez harakiri to było by męstwo, natomiast ucieczka prowadzi do kary wiecznej hańby.

A teraz wrócisz do mojego posta, i go przeczytasz, i przyjmiesz bez protestu, że samobójstwo japońskie jest czynem altruistycznym, ponieważ hańba jednego Japończyka obciąża też innych. Mały, stęchły, samolubny egoisto, który nie potrafi znieść życia i musi tchórzliwie uciekać w tłumaczenia typu "sztuczna, hipotetyczna sytuacja".

(Tak się zastanawiam jeszcze, czy to dobrze rozumiem - obca kultura w końcu. Ale tamta polska rodzina żyjąca z polisy ojca samobójcy hipotetyczna akurat nie była.)

Musisz jeszcze to wytłumaczyć Japończykom.
Oni w podobnym stylu dadzą Ci wykład w kwestii zmartwychwstania Jezusa.

Gdybym był egoistą to bym się zabił, by być z aniołkami na chmurce zanim męczyć się na ziemi. Ale wiem, że samobójstwo niczego nie załatwia, to tylko tchórzliwa ucieczka. Samobójstwo to najpotworniejszy grzech, choć można się zastanawiać czy jeszcze większym nie jest namawianie do samobójstwa, Więc ta grupa która została obciążona hańbą jednego delikwenta i namawia go do samobójstwa, by zmyć z siebie tę hańbę, to skończeni egoiści!
(przeciwieństwem egoizmu nie jest altruizm, altruizm to zabobon, mający zastąpić miłość bliźniego bez Boga)

Alus, a więc moralność jest wyznaczona demokratycznie? Wlazłeś między wrony? Skoro wszyscy kradną to trzeba kraść?

Jak masz pisać takie durnoty - nie pisz wcale.

Nikt nikogo nie namawia do samobójstwa. Po prostu nagle lądujesz w sytuacji Lawrence'a Oatesa, który się odmroził na wyprawie na biegun i spowalnia towarzyszy goniących resztkami żywności. Jednego już żeście pochowali. Siedzicie w czwórkę w namiocie, nikt nic nie mówi, bo nie ma nic do powiedzenia. Ty to wiesz, oni to wiedzą - wiecie wszyscy. Decyzja.

A trzeba dodać, że Oates był żołnierzem, kawalerzystą.

@Andy72
Najwyraźniej nie dociera do Ciebie, że inna niż chrześcijańska/europejska kultura, to inna kultura. Nie jesteś w stanie przekonać ŚJ, który jest europejczykiem, ba, nawet Polakiem, aby zgodził się na transfuzję krwi własnemu umierającemu dziecku, a chcesz aby Japończyk uznawał za grzech coś, co dla niego i całej społeczności jest sprawą honoru? A czy jeden z drugim (Japończyk) zna pojęcie grzechu?