Jak widać z moich postów mam wielki kryzys wiary. Co robić?

Dopóki szukasz odpowiedzi nie jest źle.
Chcesz porozmawiać, to smiało - także na priv.

To jak zacząć zwalczyć kryzys wiary? Co robić?

Rozum ludzki znajduje oparcie w odniesieniach i utwierdzaniu tego, w co się wierzy, w przekonaniach. Jednakże tajemnice, które głoszą, często przekraczają możliwości analizy ludzkiego rozumu. Dlatego możliwość wiary w to, co głosisz, jest zasługą łaski Bożej. Jako ludzie musimy wierzyć razem. Zbiorowa wiara naszych przodków pomaga wspierać wiarę każdej jednostki.

Jeśli nie pogardzisz źródłem, to proponuję taką treść rozważyć:

Zwalczenie kryzysu wiary może być procesem indywidualnym, ale oto kilka ogólnych wskazówek, które mogą pomóc:

1. Refleksja i zrozumienie kryzysu: Zastanów się nad źródłem kryzysu. Czy jest to wynik trudności życiowych, pytania o sens, czy może konkretnych wątpliwości teologicznych? Zrozumienie przyczyn może być pierwszym krokiem do ich rozwiązania.

2. Modlitwa i otwarcie serca przed Bogiem: Nie bój się wyrazić swoich myśli i uczuć Bogu. Modlitwa może być miejscem, gdzie dzielisz się swoimi wątpliwościami, obawami i prośbami o wsparcie.

3. Zanurzenie w Pismie Świętym: Przeczytaj lub ponownie przeczytaj fragmenty Biblii, które mogą być inspirujące i przynoszące pocieszenie. Odkrywanie Słowa Bożego może pomóc w odnalezieniu fundamentów wiary.

4. Rozmowa z duchownym lub mentorem: Podziel się swoimi przemyśleniami z duchownym, przyjacielem w wierze lub mentorem. Czasem rozmowa z innym wierzącym może dostarczyć perspektywy, które pomogą ci zrozumieć i pokonać kryzys.

5. Wspólnota wiernych: Aktywność w lokalnej wspólnocie kościelnej może być budująca dla wiary. Dziel się swoimi doświadczeniami z innymi, uczestnicz w modlitwach i spotkaniach, które wspierają rozwój duchowy.

6. Kontynuuj poszukiwanie wiedzy: Jeśli kryzys wiary wynika z wątpliwości teologicznych, kontynuuj naukę i poszukiwania. Czytanie książek, uczestnictwo w grupach dyskusyjnych czy rozmowy z teologami mogą dostarczyć głębszego zrozumienia.

7. Dążenie do praktyki wiary: Czasem praktyka wiary, takie jak uczestnictwo w służbie społecznej czy modlitwa w grupie, może odbudować związek z Bogiem i sprawić, że wiara stanie się bardziej autentyczna.

Pamiętaj, że proces ten może być stopniowy, a każdy ma swoją unikalną drogę. Nie bój się szukać wsparcia, zarówno ludzkiego, jak i duchowego, w trakcie tego procesu.

Odwoływanie się do wiary przodków, rodzi pytanie (i jest poniekąd niebezpieczne): Jak daleko wstecz mamy tej wiary przodków szukać?! Wszak politeizm Słowian - to była wiara naszych przodków, czyż nie?!
Co ciekawe, są współcześni Słowianie (np. nad Wisłą), którzy nie na zasadzie folkloru, czy rekonstrukcji, ale autentycznie i szczerze wrócili do wiary przodków: praktykują rodzimowierstwo, jak oficjalnie określają swoją duchowość, polegającą na naśladowaniu wiary i praktyk religijnych swoich przodków przedchrześcijańskich...

Podziwiam Cię Jerzy, że się tak starasz i piszesz takie ładne i długie posty.
1. Mam mnóstwo wątpliwości teologicznych. Właściwie moja wiara składa się z samych wątpliwości.
2. Nie no. Nie będę obarczał Boga wątpliwościami teologicznymi.
3. Tu jest największy problem. Im bardziej czytam tym jest gorzej. Poza tym interpretacja Biblii moich braci w wierze mnie zdumiewa. Im dłużej czytam Biblię tym bardziej jestem przekonany, że nie mówi o Bogu.
4. Tu jest problem z punktu 3.
5. Nie mogę się podzielić bo zrobię z nich bezbożników.
..... te, te te Jerzy... te twoje punkty to chyba pisał Chatgpt prawda????

Mam taki wiersz dla Ciebie:
Kryzys wiary

Gdy wiara się chwieje,
Jak krzesło skrzypi,
Gdy wątpliwości dręczą,
Jak sępy nad trupem.

(Refren)
Nie bój się Jerzego,
Nie bój się szukać pomocy,
On ci pomoże,
W kryzysie wiary.

(1)
Refleksja i zrozumienie,
To pierwszy krok do wyjścia,
Zrozum, co się dzieje,
Dlaczego tak się czujesz.

(Refren)
Nie bój się Jerzego,
Nie bój się szukać pomocy,
On ci pomoże,
W kryzysie wiary.

(2)
Modlitwa i otwarcie serca,
To droga do Boga,
Podziel się z Nim swoimi uczuciami,
On cię wysłucha.

(Refren)
Nie bój się Jerzego,
Nie bój się szukać pomocy,
On ci pomoże,
W kryzysie wiary.

(3)
Biblia to skarbnica,
Która może pomóc,
Odkryj w niej odpowiedzi,
Na nurtujące pytania.

(Refren)
Nie bój się Jerzego,
Nie bój się szukać pomocy,
On ci pomoże,
W kryzysie wiary.

(4)
Rozmowa z drugim człowiekiem,
Może być pomocna,
Podziel się swoimi wątpliwościami,
Z kimś, komu ufasz.

(Refren)
Nie bój się Jerzego,
Nie bój się szukać pomocy,
On ci pomoże,
W kryzysie wiary.

(5)
Wspólnota wiernych,
To źródło wsparcia,
Dziel się swoimi doświadczeniami,
I ucz się od innych.

(Refren)
Nie bój się Jerzego,
Nie bój się szukać pomocy,
On ci pomoże,
W kryzysie wiary.

(6)
Jeśli kryzys wynika z wątpliwości,
Kontynuuj poszukiwania,
Czytaj książki, rozmawiaj z teologami,
I szukaj odpowiedzi.

(Refren)
Nie bój się Jerzego,
Nie bój się szukać pomocy,
On ci pomoże,
W kryzysie wiary.

(7)
Praktyka wiary,
Może odbudować związek z Bogiem,
Służ innym,
I rób to, co uważasz za słuszne.

(Outro)
Pamiętaj, że kryzys wiary,
To nie koniec świata,
To tylko kolejny etap,
Na twojej drodze duchowej.

Dobrze odgadłeś źródło komentarza; cóż - na szybko to nic lepszego nie mogłem Ci poradzić, a po drugie: te rady są tym, czego potrzebujesz (więc nie kręć nosem na źródło, ale się zastanów, jak wdrożyć to w życie - przynajmniej częściowo, bo nie musisz z każdej rady naraz korzystać)... Tylko nie rób z tych rad nowego problemu (że źródło nie takie... że coś tam... coś tam...)!

Zamierzasz coś z tym zrobić, czy już pozostaniesz na tym poziomie?

Nie, no - nie myśl, że Pan Bóg się przeciąży nimi! Wręcz przeciwnie - chętnie przyjmuje tych, co widząc problem, właśnie do Niego się kierują w pierwszej kolejności (czytaj Psalmy, w nich ten mechanizm jest widoczny: jest problem - też teologiczny, np.: dlaczego zło istnieje; czemu się bezbożnym dobrze powodzi? - i psalmiści "uderzają" z tym problemem do Bożych "drzwi"; nie myśleli sobie jak Ty: ee, nie będę "fatygował Pana"... Właśnie przejawem niewiary jest taka postawa "niefatygowania" Boga!).

A czy czytając, skupiony jesteś na ST, czy może bardziej na Nowym?

Można oba punkty opanować, o ile jesteś poszukiwaczem PRAWDY, a nie poszukiwaczem "haków" na Biblię i Boga (by "dowodzić", że coś z tym wszystkim to jest nie tak - więc mam usprawiedliwienie, by nie wierzyć...).

Nie wybieraj naraz 10 osób, by ich obciążać swoimi problemami; z modlitwą poszukaj jednej, godnej zaufania i prawdziwie przy Bogu będącej osoby - jej silna wiara nie zachwieje się, gdy pozna Twe rozterki, bo pewnie nie raz takich ludzi już miała w otoczeniu...
Powodzenia!
A jeśli wola Twoja taka, to pisz dalej...

a) sprawdź czy Twoje wątpliwośći co do wiary są poznawcze (o tym co jest), czy aksjologiczne (o tym co Twoim zdaniem być powinno).
a) Teologia fundamentalna to przedsionek wiary, np żeby człowiek wiedział w czym Kościół Katolicki jest lepszy
od jakiejś sekty i przez to nie błądził na próżno.

"Dei Filius, o Wierze"
"Kościół katolicki wyznaje, iż ta wiara, początkiem zbawienia ludzkiego, jest cnotą nadprzyrodzoną, przez którą wierzymy, pod wpływem natchnienia i z pomocą łaski Bożej, że prawdą jest to, co Bóg objawił. "

"Niemniej jednak, aby posłuszeństwo naszej wiary pozostawało w zgodzie z rozumem, dla poparcia swego Objawienia Bóg raczył połączyć z wewnętrznymi pomocami Ducha Świętego zewnętrzne argumenty"

Sama wiara jest nadprzyrodzoną łaską, którą dostajemy trwając przy tym, czego religia nasza naucza (modlitwa, sakramenty, poprawa postępowania i myślenia, asceza, uczynki...).


Polecam rozprawę o modlitwie o. Woronieckiego by się za to lepiej wziąć:
https://polona.pl/preview/1485d1af-be29 ... 87fb20e6aa

Albo też pisma Św. o. Kolbe, Św. Ludwika de Montfort czy inne tego rodzaju instrukcje. Twierdzą oni sami, że niezawodnie można w ten sposób uzyskać wielki pokój duszy i obfitość innych łask.
https://polona.pl/preview/7672fd94-39b7 ... 1ff19cdcc7
http://www.montfortanie.pl/przedziwny-s ... bawic.html

No problem w tym, że biblia dla mnie nie "chce" byc słowem bożym. Im dłużej czytam to coraz mniej w niej Boga widzę.

Można oba punkty opanować, o ile jesteś poszukiwaczem PRAWDY, a nie poszukiwaczem "haków" na Biblię i Boga (by "dowodzić", że coś z tym wszystkim to jest nie tak - więc mam usprawiedliwienie, by nie wierzyć...).
[/quote]
Ale jak ciągle dostrzegam "haki" to co mam udawać, że ich nie widzę. Te haki podważają wiarygodność całości. Nie mogę przejść obojętnie obok zwłaszcza, że jest ich mnóstwo.

Udawać nie musisz, ale z dobrym nastawieniem szukaj odpowiedzi na wątpliwości; chcesz to robić? (czy wolisz wątpić, bo to np. nie wymaga zmiany życia?)

Mam bardzo dobre nastawienie ale nikt nie potrafi rozwiać moich wątpliwości. Nie mogę zamykać oczu i udawać, że czarne jest białe. Wątpliwości przestaną być wątpliwościami jak zostaną wyjaśnione.

Bądź cierpliwy! Tematy duchowe nie są tak proste, jak wbijanie gwoździa w deskę...
Daj sobie czas; módl się o Boże prowadzenie - o światło Ducha Świętego, bo to On najlepiej w prawdy Boże wprowadza! (ludzie mogą pomóc, ale Jego wpływ jest nieoceniony!).

Tu się z Tobą Jerzy zgadzam. Nirvana może spaść na człowieka podczas obierania ziemniaków.