Mógłbyś wyjaśnić co miałeś na myśli mówiąc, że "byłoby to widoczne w ramach danego układu"?

To znaczy, że np. osoba znajdująca się w poruszającej się z duża prędkością rakiecie odnotowałaby, że zegar zwalnia.

Nie mogłaby tego odnotować, gdyż ona sama, jak też i cała rakieta oraz wszystkie atomy z których zbudowany jest dany układ byłyby poddawane działaniom tych samych sił.

Ale mniejsza o to. Mam prośbę. Może mógłbyś mi odpowiedzieć na następujące pytanie, które już wcześniej zadałem akrukowi, a na które niestety nie doczekałem się odpowiedzi, a myślę, że to by mogło wiele wyjaśnić: Jak zachowuje się czas, upływa, czy stoi w miejscu?

A jak "zachowuje się" prędkość albo gęstość? Czas jest wielkością fizyczną, a nie ciałem, stąd jego "upływ" nie ma nic wspólnego z przemieszczaniem się, np. upływem cieczy.

Super. Jeśli będziemy się posuwali dalej krok po kroku, to dojdziemy (mam nadzieję) do ciekawych wniosków.
A zatem, prędkość w fizyce to droga przebyta w jednostce czasu, a czas to wielkość fizyczna określająca kolejność zdarzeń oraz odstępy między zdarzeniami zachodzącymi w tym samym miejscu. Z tego wynika, że żebyśmy w ogóle mogli mówić o czasie to najpierw muszą następować jakieś zdarzenia w kolejności jedno po drugim. Możemy więc powiedzieć, że czas to odstępy pomiędzy upływającymi po sobie zdarzeniami. Zgadza się?

Tak, o to właśnie chodzi, np zegary atomowe mierzą czas w oparciu o drgania atomów cezu ( o ile dobrze pamiętam), w ten sposób można zbadać że w pewnych warunkach czas biegnie szybciej lub wolniej.
Tak jak metry są jednostkami w których mierzymy odległość w przestrzeni między obiektami tak sekundy są jednostkami w których mierzymy odległość w czasie między zdarzeniami, czas i przestrzeń są nierozerwalnie związane w czasoprzestrzeń i ulega ona zakrzywianiu,wydłużaniu,skracaniu...

Świetnie. A jaka jest najmniejsza jednostka upływu czasu? Chodzi mi o to czy istnieje tak mała jednostka, żeby już nie było od niej mniejszej?

A jaka jest największa lub najmniejsza liczba?
Wyobraź sobie oś liczbową x - jest ona nieskończona nie tylko w jedną i w drugą stronę , ale z automatu także w skali, zawsze można jak gdyby się przybliżać i oddalać...
W praktyce uznano ( tak uznano to dobre słowo) że nie ma sensu mówić o mniejszej odległości niż tzw odległość Plancka i wyprowadzono z niej czas Plancka. Jest to jednostka praktycznie niewyobrażalnie mała - zerknij na wiki i spróbuj rozpisać te ilości zer

Tylko widzisz, tu właśnie pojawia się pewien problem, bo jeśli do opisu czasu mielibyśmy zastosować model nieskończenie podzielnej osi liczbowej to taki czas wogóle nie mógłby upływać.

Stąd założenie że zarówno czas jak i przestrzeń składają się z pewnego rodzaju pikseli, właśnie odległości Plancka i czasu Plancka ( a myślisz że teorie że żyjemy z symulacji się tak znikąd wzięły? Bo skoro tak jak w grach mamy jakieś elementarne piksele... Można się też zapoznać z teoriami że upływ czasu jest tylko iluzją i wielu naukowców bardzo poważnie do nich podchodzi)

Muszę Cię szczerze przeprosić - w sobotę odniosłam mylne i niesprawiedliwe wrażenie że Twój umysł nie do końca dobrze działa, dziś widzę że wręcz przeciwnie.
Znów muszę sobie próbować wbić do głowy - nie ma głupich pytań ani problemów, są tylko źle zrozumiane...
Upływ czasu tak naprawdę mierzymy upływem czasu, tempo zmian liczymy tempem zmian...
Ale w sumie odległość też mierzymy odległością...
To daje do myślenia

Bardzo podoba mi się Twoja łatwość przyznawania się do błędów. To bardzo dobra cecha.
A co do dyskusji, to może uda się nam ją jutro kontynuować. Zobaczymy. Czas pokaże.

Przyda się jeśli z mojego eksperymentalnego założenia że Bóg istnieje wyjdzie że to jednak jest bardziej prawdopodobne niż to że nie
Miłej nocki... Obserwuj jak odczuwasz czas podczas snu...

Czyli jesteś zdania, że Achilles nigdy nie dogoni żółwia? Tam też uważano że aby dogonić żółwia najpierw należy pokonać 1/2 odległości, ale pierw 1/4, 1/8, 1/16 i tak aż do nieskończoności, więc Achilles nawet nie może zacząć biegu.

Żadnego problemu nie ma. Nieskończenie małych wartości jest nieskończenie wiele, więc ich suma wynosi jeden. Odnosi się to zarówno do odległości jak i do czasu.

Rozumowania powyższe odnoszą się do geometrycznych odcinków, nie zaś do ruchu jako takiego. Nie można zakładać pełnej zgodności zjawisk i procesów fizycznych oraz odpowiadających im modeli matematycznych. Modele matematyczne to tylko modele, trzeba uważać, by nie utożsamiać ich z rzeczywistością. Achilles nie stawia coraz mniejszych kroków. Jeżeli długość jego kroku jest ograniczona z dołu przez pewną dodatnią liczbę to niewątpliwie przegoni żółwia o ile tylko porusza się szybciej od niego.


Skoro nieskończenie małych wartości jest nieskończenie wiele to jak ich suma może wynosić jeden?

Twój zarzut był wobec modelu matematycznego, a nie rzeczywistości.

W takim modelu, nieskończenie małe wartości nie są przeszkodą, gdyż jest ich nieskończenie wiele.

Dwie połówki stanowią całość, cztery ćwiartki stanowią całość...nieskończona liczba nieskończenie małych odcinków daje całość.
1/2*2=1
1/4*4=1
1/8*8=1
1/16*16=1
[...]
1/1048576*1048576=1
[...]
1/nieskończoność*nieskończoność = 1

Jeśli dzielisz całość na nieskończone części, to nieskończonych części jest nieskończoność i ich suma daje całość.