Czyli mamy wieczność czasową, "wieczność" czasową, jak również wieczność pozaczasową, o której była mowa we wcześniejszym poscie.




Co akruk ma na myśli mówiąc "głupkowato ironizować"?
Zastosowałem ten sam sposób zapisu słowa "wieczność" co akruk:Czy to oznacza, że akruk używając wcześniej tej samej formy zapisu, miał na celu właśnie głupkowate ironizowanie?
Po drugie, to pytanie które akruk zadał używając pisowni słowa wieczność w cudzysłowie, jest bez sensu. Bo jeżeli wyróżnimy słowo wieczność pisane dwojako, z cudzysłowem i bez cudzysłowu, to oznacza to rozróżnienie znaczeń kryjących się za tymi dwiema formami zapisu. Czyli wieczność bez cudzysłowu jest czymś innym i wieczność z cudzysłowem czymś innym.
Jeśli zatem chwat pytał:to zastosowanie pisowni wieczności bez cudzysłowu, wskazuje poprzez sposób pisowni, które znaczenie miało się na myśli. W tym wypadku chodziło o wieczność bez cudzysłowu. Wiedząc o tym akruk zapytał mimo wszystko, że: jeśli to "wieczność".., czyli skupił się na wieczności w cudzysłowie, kiedy miał przecież czarno na białym zapisane, że chodzi o tę drugą. Skądże więc u akruka pomysł, że chodziło o wieczność w cudzysłowie, skoro miał napisane jak byk, że chodziło o wieczność bez cudzysłowu?
No i przede wszystkim użycie cudzysłowu przez piszącego, wymaga doprecyzowania znaczenia użytej pisowni. Cudzysłów może oznaczać cytowanie, metaforę, ironię, czy może nawet użycie znaczenia odwrotnego w stosunku do pisowni bez cudzysłowu. Doprecyzowanie tego znaczenia kryjącego się za cudzysłowem, leży po stronie piszącego. No chyba, że piszący nie chce być zrozumiany, ale ma na celu wprowadzanie rozmówców w błąd, stosując celowe zawiłości. Czeka zatem chwat na określenie znaczenia słowa wieczność z pisownią w cudzysłowie.




Pozwolę sobie w tym momencie zacytować klasyczną (przynajmniej dla wielu) definicję wieczności autorstwa Boecjusza pochodzącą z De consolatione philosophiae: "wieczność jest posiadaniem niekończącego się życia w swej całości i doskonałości w jednej chwili", gdzie jak widać Boecjusz uważa wieczność za posiadanie.
Rozumiem, że zdanie Boecjusza, charakteryzujące wieczność jako posiadanie niekończącego się życia poprzez uznanie wieczności za posiadanie, uważa akruk również za bełkot. Dla chwata jednak ta definicja wydaje się całkiem zrozumiała, a i sam Boecjusz jest dla chwata póki co nieco większym autorytetem niż akruk. Oczywiście to nie autorytet rozstrzyga w kwestii prawidłowości treści, a rozstrzygająca jest sama treść. W tym przypadku sformułowanie "wieczność jest posiadaniem" rozumie chwat jako zawieranie się, czy odbywanie się pewnych aktywności w jednej chwili i podana w ten sposób definicja wydaje się chwatowi zrozumiała.
Jeżeli zatem chciałby akruk być bardziej przekonujący w swojej krytyce, to winien nieco staranniej uzasadnić odrzucenie słowa "posiadanie" odnośnie wieczności, niż mówiąc tylko "wieczność nie jest żadnym posiadaniem", czy wykrzykując znany już "bełkot".

Super że dyskusja poszła w rozważania czym jest czas... A wydawało się to takie proste - zadałam to pytanie właśnie dlatego że sporo o tym czytałam i myślałam, a serio im więcej się wie tym zagadnienie bardziej zagmatwane...
Dość wygodnie jest rozdzielić pojęcia subiektywnego odczuwania czasu oraz czasu jako elementu czasoprzestrzeni i co za tym idzie ulegającym dylatacji, tak czy inaczej czas nie jest czymś absolutnym, w przeciwieństwie do założeń Newtona ( mądry człowiek ale to jak zdefiniował czas obecnie wręcz śmieszy -polecam poczytać)
Polecam też zastanowić się czy pojęcie czasu ma sens gdy nie ma zmian czyli coś jest ale niezmiennego, lub gdy nic nie ma - ot czy czas istnieje w pustej czasoprzestrzeni- ciekawe do czego dojdziecie ( mnie tylko głowa rozbolała )

Mam nadzieję że coś ciekawego ustalicie.

Ja tymczasem dalej knuję jak dojść do czegoś sensownego wychodząc od założenia że Bóg istnieje i ustaliłam że może pójdę kilkoma drogami równolegle :
1. Douczenie się o Absolucie ( Parmenides Platona idzie mi jak krew z nosa, ale czuję że to ma sens), rozważenie pojęć nieskończoności, wszystkiego, zapoznanie się z różnorodnymi podejściami to tematu. ( co jeszcze ma sens poczytać?)
2. Medytacja, co by zwiększyć pulę doświadczeń które co niektórzy mistycznymi nazywają ( może coś z tego będzie, a jak nie to każdy kto doświadczył chociażby poczucia pełnej jedności ze wszystkim, wszechogarniającej miłości, jasności i sensu wie że warto to powtarzać ) Może i z modlitwą poeksperymentuję - co mi szkodzi?
3. Przyjmowanie roboczo konkretnych wizji Boga i jako że tu zaczęłam ten temat to chętnie zacznę od tego jak go KRK widzi, ale potrzebuję wiarygodne i konkretne źródło podające jakie dokładnie cechy ma Bóg według katolików, bo trafiam na sprzeczne i wyglądające na niekompletne informacje a to kiepski punkt wyjścia do analizy tematu

Jakieś jeszcze sugestie, propozycje, uwagi ?

Naprawdę? Znasz może jakieś przykłady takich obserwacji pozaumysłowego spowolnienienia lub przyspieszenia czasu?

Bierzemy dwa zegary atomowe wskazujące identyczny czas i jednego wywozimy na wysoką górę i zostawiamy choćby na 24h - i obserwujemy różnicę we wskazaniach ( oczywiście możesz uznać że te wskazania doznajemy w umyśle, ale wówczas dojdziemy do solipsyzmu...)

Zdaje się, że właśnie trwa na forum jakiś Konkurs na Największą Weekendową Głupotę Pokazującą Brak Elementarnej Szkolnej Wiedzy. Trzeba było mnie uprzedzić, żebym nie musiał oglądać tych żenujących popisów.

NWGPBESW - fajnie brzmi - jakbym nie jechała za chwilkę na działkę zaopiekować się pomidorami to pewnie bym dalej to 'podziwiała' ale roślinki mnie zbawią Tylko mi na podstawie takiego wybawienia nie zakładać nowej religii pod moją nieobecność

A co wg Ciebie w tym zdaniu jest głupie?

Największą Weekendową Głupotę Pokazującą Brak Elementarnej Szkolnej Wiedzy byłoby stwierdzenie, że akruk potrafi dyskutować bez stosowania docinek i innych personalnych wycieczek.

No i gdzie tu jest dowód na to, że czas płynie w różnym tempie?

Nauka zajmuje się obiektami i zjawiskami. Zjawisko to każdy empiryczny, obserwowalny fakt. Na przykład: wiszące na gałęzi 2 metry nad ziemią jabłko urywa się i spada. To zjawisko to (w przybliżeniu) spadek swobodny. Do jego opisu konieczne jest użycie pojęcia czasu, bo opisujemy, co się nie zmienia (masa jabłka, jego przyspieszenie), ale przede wszystkim: co się zmienia i w jaki sposób (położenie jabłka, jego prędkość)... Do określenia ilościowego, na przykład prędkości lub przyspieszenia w tym spadku, mierzy się czas. Nie mówiąc już o mierzeniu całkowitego czasu, przez który spada jabłko, będącego jest jedną z podstawowych informacji charakteryzujących to zjawisko (jego "właściwością").

A jednak... nadal trwa Konkurs na Weekendowego Głupka! Akruk już chwatowi wyjaśnił, w poprzednim wpisie, dlaczego w swojej odpowiedzi na chwatowe pytanie użył cudzysłowu. A zatem, w jakiej funkcji go użył. Widać czytanie z zrozumieniem nie należy do umiejętności, których szkole udało się wpoić chwatowi. Zważywszy, że nauczyciele mieli na to wiele lat, nie ma sensu, żebym teraz tę chwatową ułomność próbował naprawiać.

W związku z czym nie widzę też sensu kontynuowania rozmowy (bo trudno nazwać dyskusją rozmowę, w której jedna ze stron w ogóle nie rozumie, co się do niej mówi). Bez względu na to, co chwat zrozumiał z jakichś swoich średniowiecznych autorytetów i czy te jego autorytety dobzre mówią, czy też w danym przypadku produkują bełkot.

No właśnie, jak wynika z definicji wielkością fizyczną jest właściwość fizyczna ciała lub zjawiska, którą można określić ilościowo, czyli zmierzyć. Podczas gdy nie ma problemu z mierzeniem takich właściwości i zjawisk jak: masa, energia, gęstość, prędkość, przyśpieszenie itd., to przy mierzeniu czasu napotykamy na trudności tego rodzaju, że nie mamy czym takiego pomiaru dokonać. Jak wobec tego można twierdzić, że czas jest wielkością fizyczną? Czyżby w odniesieniu do czasu miałyby być stosowane jakieś inne definicje wielkości fizycznej?

Wygląda na to, że nawet jeśli nie uzyskasz pierwszego miejsca, to w Konkursie Weekendowej Głupoty z pewnością zajmiesz miejsce na podium.

Serio trzeba to wyjaśniać?
Zacznijmy od podstaw - czym możemy mierzyć czas?
Dlaczego wybrałam akurat tzw zegary atomowe? Jak bardzo są precyzyjne?
Co wpływa na zmianę tempa upływu czasu?

A przepraszam...


Jak masz w pobliżu dziecko które się już sprawnie komunikuje to zapytaj się jakie to magiczne urządzenia służą do pomiaru czasu... ew zerknij w pytania powyżej i wydedukuj o co może chodzić...
Jak się dowiesz to pomyśl na jakiej zasadzie działają i wróć do wcześniejszych pytań - jak któregoś samodzielnie nie ogarniesz to pytaj, serio mam wprawę w tłumaczeniu: mam dwoje dzieci w wieku wczesnoszkolnym oraz przebrnęłam przez wychowanie dwójki obecnie już pełnoletnich w tym jednego opóźnionego w rozwoju i nie widzę problemu aby tłumaczyć tak jak jemu, nie robię tego, bo jednak uważam że jak ktoś pisze na tego typu forum to ma nieco bardziej rozwiniętą inteligencję, dlatego podałam pytania pomocnicze, co by nie było że obrażam kogoś możliwości poznawcze...

Moim zdaniem – nic zgoła, bo modlitwa, jeśli nie siedzi się analitycznie i emocjonalnie w treściach danej religii, to jest taki paciorek odklepywany. Natomiast jeśli, obrazowo mówiąc, kolejne słowa "paciorka" trącają czułe struny "w rozumie i sercu", to owszem, można sobie te Tajemnice Różańcowe porozważać i mieć z tego pożytek.

Inna sprawa, że, jak się zdaje, im kto bardziej uduchowiony katolicko, tym bliżej mu do zakonu. No i nie wiem, czy to jest właściwa droga – izolowanie się od świata ze swoją duchowością. Dla mnie, zdecydowałem, że nie, ale ja nie jestem wszyscy.