Ruch w fizyce to zmiana położenia ciała, a zmiana położenia oznacza przemieszczenie.

Czyżby?



A wielkość fizyczna nie istnieje fizycznie? Przypominam, że wielkość fizyczna to właściwość fizyczna ciała lub zjawiska, którą można określić ilościowo, czyli zmierzyć.


Nie rozumiesz sformułowania, że coś istnieje fizycznie? To co, nie wiesz czym się zajmuje fizyka? No dobra, oczekuję jasnej deklaracji, czy według Ciebie właściwości fizyczne ciał lub zjawisk istnieją fizycznie, czy nieistnieją? Wystarczy odpowiedź tak lub nie.


No i co z tego, że odległość pomiędzy obiektami w przestrzeni mierzy się krótszymi odcinkami przestrzeni? Czy coś to zmienia w fakcie, że nie masz czym mierzyć czasu? Jeszcze raz, skup się, masz zmierzyć przestrzeń pomiędzy zdarzeniami, a nie pokazywać kolejne zdarzenia. To, że zdarzenia są czymś co istnieje fizycznie to wiem, wykaż że także przestrzeń pomiędzy nimi jest rzeczywistością fizyczną.

O dowiedzenie, że czas nie jest wielkością fizyczną.

Zgadza się.

Że ruch to zmiana, to już mówiłeś. Pytałem, co oznacza zmiana.

No i co? Nie rozumiesz polszczyzny, nieszczęśniku? Współczuję. Ale tylko trochę. "Skoro akceptujesz i twierdzisz, że..." oznacza właśnie, że JEŚLI TY SAM mówisz uznajesz jedno, co tak samo możesz uznawać drugie. Nie pamiętasz?
Ja zapytałem, czy istnieje czy nie istnieje fizycznie, a ty powiedziałeś, że istnieje. Dalej poniżej:

Naucz się, dyrba, czytać ze zrozumieniem. Nie wiem, co oznacza "istnieje fizycznie" w twoich ustach. Bo dla ciebie na przykład przestrzeń istnieje fizycznie. No to i czas pewnie tak samo istnieje fizycznie, bo wtedy nie ma powodu, żeby nie. Skąd mam wiedzieć, co masz w głowie, Puchatku?

Pokazuje, że zegar mierzy czas tak samo jak linijka mierzy przestrzeń (odległość). Jedno odcinkami czasu, a drugie odcinkami przestrzeni. Brednią jest, że nie ma czym mierzyć czasu. Zegarami się go mierzy, o czym wie każde dziecko, o dorosłych nie wspominając. Ludzi, którzy tego nie wiedzą albo to kwestionują, nazywamy głupkami.

Bredzisz. Pomiar przestrzeni nie jest pomiarem czasu. Jest pomiarem przestrzeni.

Zaplątałeś się w swoich bredniach, misiu nieszczęsny. Ty sam twierdziłeś, że przestrzeń jest rzeczywistością fizyczną:

Generalnie widzę spory problem w tym czym jest czasoprzestrzeń. Jeśli uznamy że czasoprzestrzeń istnieje fizycznie wówczas czas jest zjawiskiem fizycznym tak samo jak przestrzeń i czas mierzy się czasem podzielonym na minuty, godziny i lata, a odległość odległością podzieloną na metry, kilometry, cale itd

I serio dzięki za pytanie co to znaczy istnieć fizycznie, bo po dłuższym zastanowieniu twierdzę że oznacza to:
'Być używanym w fizyce, czyli nauce opisującej zjawiska zachodzące w czasoprzestrzeni' czyli coś całkowicie umownego. Mam do tej definicji spore wątpliwości i jak macie lepszą to się podzielcie.

W takiej definicji czas i przestrzeń istnieje fizycznie tak samo jak rzeczownik istnieje lingwistycznie, a ego istnieje psychologicznie A co istnieje Prawdziwie? To dopiero pytanie... Sądzę że najprawdziwsze mimo że w pełni subiektywne jest doświadczanie a cała reszta to tylko interpretacje i opisy tego co jest doświadczane. Pytanie co jest podstawą doświadczania? Fizyczna rzeczywistość czy może jakiś matriks, sen, iluzja, hologram?

O ile dobrze pamiętam, już pisałem w tym wątku, czym jest czasoprzestrzeń. W czym więc problem?

Zanim zaczniesz to rozpatrywać, zanim w ogóle postawisz sobie pytanie: "czy czasoprzestrzeń istnieje fizycznie?", powinnaś upewnić się (upewnić sama siebie), czy ty sama wiesz, co rozumiesz przez "istnieć fizycznie". Co ty rozumiesz przez to określenie, na razie mniejsza o to, co inni przez to rozumieją. Jeśli bowiem niezbyt wiesz, co miałoby oznaczać "istnieć fizycznie", to wówczas sama nie wiesz, o co pytasz. I nie ma sensu drążyć dalej, póki nie będziesz wiedzieć, co rozumiesz przez to pytanie. Prawda? Wiem, że wiesz o tym Inni niekoniecznie.

Czas mierzy się czasem, odległość mierzy się odległością? Obawiam się, że nadal jest zbyt gorąco. Może pomyślisz nad tą sprawą w przyszłym tygodniu? Czas nie jest zjawiskiem fizycznym, lecz wielkością fizyczną. Czasu nie mierzy się czasem, czas mierzy się zegarami, a podstawową jednostką miary czasu jest sekunda.

Ok, skoro tak to definiujesz, to czas istnieje fizycznie, bo jest używany w fizyce. Kropka. Twoja definicja, twoje wyniki. Ja tam "istnienia fizycznego" raczej nie potrzebuję używać. Wystarczy mi "wielkość fizyczna" i takie tam.

Zapewne masz na myśli "istnieje realnie" w sensie filozoficznym. Istnienie realne w filozofii oznacza istnienie jako byt niezależny od wszelkich podmiotów myślących lub niemyślących o tym bycie, obserwujących go bądź nie. W ten sposób np. krasnoludek albo Hamlet istnieją, ale jako byty myślowe, a ty sama lub krzesło, na którym siedzisz -- realnie (chyba że nie wierzysz w jego istnienie).

Jeśli niezawodnie sporządzona iluzja, "matrix", skrzynie Corkorana, to co ci to zmieni? I tak nigdy tego nie poznasz, nie zorientujesz się, ani nie sięgniesz poza nią. Pozostaje poznawać to, co mamy do dyspozycji i nie mnożyć bytów nad potrzebę.

Czas mierzy się zegarami, a odległość linijką, ale czym jest linijka? Jest to obiekt materialny rozciągnięty w przestrzeni z zaznaczoną skalą, czyli punktami oddzielonymi takimi samymi odległościami. A czym jest zegar- jest to obiekt materialny w którym zachodzą cykliczne zmiany w równych odstępach czasu.

Czyli w skrócie - czas mierzymy czasem a odległość odległością

Nazywasz czas wielkością fizyczną, czyli w sumie czym?

Zauważ że fizyka lubi błędne koła - czym jest czas? Nieprzestrzenną składową czasoprzestrzeni? A przestrzeń? Nieczasowymi składowymi czasoprzestrzeni, opisywanymi 3 osiami leżącymi względem siebie pod kontami prostymi. A czym jest czasoprzestrzeń - 3wymiarami przestrzennymi oraz jednym czasowym... Na szczęście jest wyobraźnia oraz doświadczenie poruszania się w czasoprzestrzeni i nadal twierdzę że czas wcale nie musi być liniowy, a jedynie mamy złudzenie liniowości

Chłodne piwko nie spowodowało powrotu mózgu to staniu żelowego

Mam umysł - on potrafi tworzyć niesamowite koncepcje więc je poznaję, ale wciąż mi ludzie mówią że to mnożenie bytów ponad miarę... Tylko kto i według czego tą miarę wyskalował???

Co do realnych bytów, które wolę nazywać bytami materialnymi to tak się składa że poznajemy je tylko przez filtry umysłu do których dane o nich dotarły przez filtry narządów zmysłu... Generalnie dla umysłu od bytów myślowych gdy się ma zbyt bujną wyobraźnię różnią się tylko tym że inne osoby, których prawdziwość z jakiś dziwnych przyczyn zakładamy też mają do nich dostęp i na tej postawie wysnuliśmy wniosek że istnieje zewnętrzna rzeczywistość, choć solipsyzmu obalić się nie da...

Mamy więc kilka rodzajów istnienia - istnienie przypisujemy temu co możemy w taki czy inny sposób doświadczyć :
-Byty realne/materialne - można opisać ich położenie w czasoprzestrzeni
-Byty myślowe - kreowane przez umysł, dostępne tylko indywidualnie, aby je przekazać należy nadać im formę materialną, bytem myślowym jest także
1. pamięć o bytach materialnych,
2. pojęcia, słowa i obrazy gdy nie przybierają formy materialnej
3. Byty memy - byty myślowe rozpowszechniające się niczym wirusy i z zasady przybierające formę materialną
-Odczucia:
1.kolory i dźwięki , smaki, zapachy, temperatura- kreowane w umyśle, ale przypisywane bytom materialnym i pochodzące od nich, natomiast zależne od stanu umysłu
2. emocje, odczucia i uczucia - odczuwane w umyśle , kreowane przez niego w odpowiedzi na bodźce pochodzące od bytów materialnych lub myślowych, typu smutek, ból, radość, powiązane z konkretnymi reakcjami biochemicznymi w mózgu i wywołujące zmiany fizjologiczne
-Byty ideowe - nie da się określić ich położenia w czasoprzestrzeni, natomiast są powszechnie odczuwane i odbierane i wręcz uważane za realne choć niematerialne, typu iękno, Miłość, Wolność, Prawda, Doskonałość, Dobro, Zło,
-Byty matematyczne - dorzuciłabym tu też byty fizyczne i inne byty naukowe Niby można by podrzucić je pod myślowe lub idee, ale w końcu kocham mnożyć byty bo moja miara dąży do nieskończoności

Oczywiście każdy może sobie robić swoje klasyfikacje istnień ( może ktoś przedstawi swoją? ) - pytanie : do której klasy zaliczymy Boga zakładając że istnieje.

W mojej klasyfikacji podchodzi pod idee. Czyli istnieje niematerialnie, ale nie jest tylko bytem myślowym, choć zrobienie z nich podpunktu bytów myślowych u mnie bólu nie wywoła

Gdzie aktualnie znajduje się ta fizyczna przyszłość?




To w tych kolejnych wymiarach ma sie Bóg znajdować? bo te które znamy obecnie są niewystarczające? Bóg by sie w nich nie zmieścił?





A to ciekawe co mówisz bo ja też bym tak na to patrzył, no ale co z podróżami w czasie? przecież fizyka teko nie wyklucza, a przecież powinna wykluczać, w końcu czas to nie jest wymiar przestrzenny w którym można podróżować, w którą strone się chce.

Pytając gdzie pytasz o przestrzeń a mowa o czasie, czyli nieprzestrzennej składowej czasoprzestrzeni, zresztą jak zapewne doczytałeś wychodzę z tezą że wymiarów przestrzennych są 3 albo i więcej



Miejsce Boga jest w całym multiuniwersum oraz poza nim Po prostu dodanie kolejnych wymiarów czasowych to jak dotąd jedyne sensowne rozwiązanie problemu wolnej woli jakie udało mi się wykombinować, a z uporem maniaka nie chcę przyjąć logicznego wniosku że wolna wola to tylko złudzenie, bo po prostu chcę ją mieć ( tu dzidzia groźnie zaciska piąstki i głośno tupie ze złością wywołaną przez samą myśl że wszystko to co robi może być zdeterminowane przez geny i środowisko! )

[/quote]

Poruszyłabym jeszcze kwestię dylatacji czasu, która jest kwestią praktyczną bo te różnice muszą być uwzględniane np przez system GPS. Mając dwa idealnie zsynchronizowane zegary gdy umieścimy je w różnych miejscach, na jednym godzina może być nawet kilka razy dłuższa niż na drugim... I pytanie za 100 punktów - Który czas jest tym prawidłowym? Zapewne Ziemski, no nie? Ciekawe jak bardzo on się zmienia, choć z braku punktu odniesienia nie mamy jeszcze jak tego zaobserwować, zresztą nawet jakbyśmy wybrali punkt odniesienia to tam też mogłyby zachodzić zmiany. Wszechświat nie ma czegoś takiego jak czas uniwersalny, tak samo jak pojęcia góry i dołu są umowne...

akruk, przypominam, że jeszcze nie doczekałem się odpowiedzi na pytanie: czy według Ciebie, te właściwości fizyczne ciał lub zjawisk, które da się mierzyć, istnieją fizycznie, czy nie istnieją? Wystarczy odpowiedź tak lub nie.

Przecież napisałem, jeśli nadal nie widzisz to wyczyść sobie okulary, "misiu nieszczęsny" (źródło cytatu: viewtopic.php?f=27&t=40540&p=1010724#p1010724).


No ładnie, zegar, odcinki czasu mierzy odcinkami czasu. A czym zmierzyć odcinki czasu w zegarze, "misiu biedny, niekumaty"? (źródło cytatu: viewtopic.php?f=27&t=40540&p=1010370#p1010370)


Żeby coś mierzyć, to najpierw trzeba wykryć tego czegoś istnienie. Zegar niczego nie mierzy, tylko w odpowiednim tempie np. "tyka", jego jedyną funkcją jest dostarczanie wielu precyzyjnych i przewidywalnych zdarzeń (np. "tyknięć").

Co "Puchatku", (źródło cytatu: viewtopic.php?f=27&t=40540&p=1010724#p1010724) łapiemy za słówka, tak? No dobra, to jeszcze raz:
Skup się, masz zmierzyć odstęp pomiędzy zdarzeniami, a nie pokazywać kolejne zdarzenia. To, że zdarzenia są czymś co istnieje fizycznie to wiem, wykaż że także odstęp pomiędzy nimi jest rzeczywistością fizyczną.

A ja ci przypominam, że napisałem ci dwukrotnie, że nie wiem, co dla ciebie oznacz "istnieje fizycznie". Jeśli ty sam nie wiesz, co to oznacza, to znaczy, że nie wiesz, co co w ogóle pytasz, ale oczekujesz odpowiedzi. Ludzi, którzy oczekują konkretnej odpowiedzi na niezrozumiałe pytanie nazywamy nierozsądnymi, a potocznie głupkami.

Kłamiesz, wcale nie napisałeś, co oznacza zmiana. Napisałeś, że zmiana położenia to inaczej przemieszczenie. Czyli podałeś definicję przemieszczenia (zerżniętą z wikipedii i nieoznakowaną jako cudza), na podstawie pojęcia zmiany. Ale co to jest zmiana nadal nie napisałeś.

A czym się mierzy odcinki długości na linijce? Inną linijką? Nie masz bladego pojęcia o pomiarach.

Wykryłeś już istnienie przestrzeni?

[Ciach reszta durnot]

No to teraz zmierz odstęp pomiędzy dwoma punktami na kartce, ale nie pokazuj kolejnych punktów na linijce. Edukacja szkolna jest w Polsce obowiązkowa do 18 roku życia, później, chcą czy nie chcą, szkoły muszą wypuścić delikwenta, bez względu na to, jna jakim poziomie nieszczęśnik pozostał. Oto skutki.

Czymś, co występuje w fizyce, jest cechą ciała lub zjawiska i można je zmierzyć. Na przykład liczba uderzeń twojego serca na sekundę na widok Hugh Granta to wielkość fizyczna, ale to, co na jego widok czujesz lub co sobie o nim myślisz, to nie jest wielkość fizyczna.

Nic podobnego nie dostrzegłem. Jeśli wydaje ci się, że w fizyce występują błędne koła, to znaczy, że raczej jej nie rozumiesz.

Nic mi nie wiadomo o tym, żeby osie czasoprzestrzeni zakładały jakieś konta. Bo i po co? Raczej nie mają pieniędzy. Nie ma w tym opisie żadnego błędnego koła. Czas jest jedną ze składowych czasoprzestrzeni, tą specyficzną, która w równaniach nie zachowuje się tak jak pozostałe (nie ma symetrii między nią a dowolną inną). Można mówić o "składowej czasowej" albo "nieprzestrzennej" (nikt cie za to na stosie nie spali), ale to nie jest definicja, tylko zwrócenie uwagi na to, czemu ta składowa odpowiada w potocznym rozumieniu. Zatem nie ma tu żadnego błędnego koła.

Na szczęście jest wyobraźnia, więc co tam fizyka, mogę sobie wyobrazić, że światło dociera do nas z Proximy Centauri w ciągu sekundy.

To prawda, że umysł potrafi tworzyć koncepcje niesamowite, w głowie się niemieszczące. Mamy tego liczne przykłady na forum. Poznałaś już koncepcje HenrykaK, jak sądzę?

To, że czas nie jest wymiarem przestrzennym nie ma związku z możliwością "podróży w czasie". Chodzi o to, że czas w równaniach fizycznych nie jest wymienny ze współrzędnymi przestrzennymi. Jeśli zamienisz góra-dół na lewo-prawo, to nie ma problemu, bo równania są symetryczne względem x-y, x-z oraz y-z. Ale nie są symetryczne względem t-x, t-y lub t-z. Na przykład (to nie jest równanie z modelu fizycznego, tylko przykład symetrii i jej braku):
x² + y² + z² = t * (x+y+z)
jest równaniem, w którym jeśli wszędzie zamienisz miejscami x i y, to nic się nie zmieni, będzie to nadal to samo równanie. Ale jeśli zamienisz t z którąkolwiek z pozostałych zmiennych, to otrzymasz całkiem inne równanie, czyli opis czego innego. Dlatego czas nie jest wymiarem przestrzennym, że zachowuje się inaczej w równaniach niż pozostałe wymiary, opisujące przestrzeń. Ale to wcale nie wyklucza podróży w czasie! Po prostu one nie mogą się odbywać tak samo jak podróże w przestrzeni. O czym i tak od dawna wiemy, prawda?

Ok, czyli wielkości fizyczne to mierzalne w umownych skalach cechy ciała lub zjawiska, tak? Pytanie - czy istnieją materialnie? Ciało fizyczne oczywiście istnieje materialnie ale czy można to samo powiedzieć o cechach, bo np widzimy kolory ale kolor nie jest materialny, materialny jest barwnik, rodzaj materiału który oddziałuje z falą światła widzialnego. Natężenie i częstotliwość światła to jego cechy i mogę uznać że istnieją fizycznie, tylko czy na pewno dotyczy to czasu?


Załóżmy że nie rozumiem, mam nadzieję że Ty rozumiesz i pomożesz mi w tej trudnej dla umysłu blondynki kwestii. W swojej wielkiej głupocie nie mogę znaleźć takiego zestawu definicji pojęć :czas, przestrzeń, wymiar, czasoprzestrzeń aby nie było błędnych kółek, czyli uznaj że nie rozumiem żadnej z nich i podaj takie definicje aby nie definiować jednego drugim.
Dawno się tak nie uśmiałam z własnego błędu ortograficznego

Wyobraź sobie że siedzisz na fotonie ( olej to że się nie da) ile czasu zajmie Ci dolecenie na Proximę Centauri? A może jaką przestrzeń pokonasz? Pamiętaj że nie patrzysz na to z boku tylko jesteś na fotonie.
[/quote]
Nie mieszczące się w Twojej głowie , moja ma nieskończone pokłady abstrakcji, absurdu i skrajnej głupoty - wiesz, zawsze marzyłam o posiadaniu nieskończonych , nieograniczonych zasobów, bo to dopiero bogactwo... No i gdzieś przeczytałam że Einstein stwierdził że są tylko dwie rzeczy nieskończone wszechświat i ludzka głupota, ale co do wszechświata to są pewne wątpliwości czy jakoś tak więc wybrałam głupotę i powiem że ma to swoje zalety - dużo śmiechu, duży dystans do siebie, zero opcji aby mnie ktoś obraził, bo w końcu mogę włączyć tryb takiej głupoty że zwyczajnie nie załapię że powinnam się obrazić albo pójdę szukać ramki i próbować się tam upchać co by stać się obrazem, bo chyba o to chodzi prawda? No i nie boli mnie że nie kumam fizyki, szczególnie gdy w grę wchodzi kwestia definicji pojęć takich jak czas, bo skoro wielu profesorów może publicznie głosić że tak naprawdę to nie wiedzą czym on jest to czemu mam udawać że wiem i że zdefiniowanie go jako nieprzestrzennej składowej czasoprzestrzeni coś sensownego znaczy...

Czy częstotliwość występuje materialnie? Albo długość? Lub energia? Materialne to mogą być obiekty, a nie ich cechy obiektów lub zjawiska.

Jeśli nie przeszkadza nam, że wypowiadamy się bełkotliwie i opowiadamy nonsensy, to wszystko można powiedzieć.

I są one materialne? Serio, serio?


Nie siedzę na fotonie ani nie jestem fotonem. A mówiłem o świetle, które dociera do nas z Proximy. Ja siedzę i czekam na to światło. Dotrze za ponad cztery lata od czasu, gdy wyruszyło. Nie za sekundę, żebym sobie nie wiem co wyobrażał.

Co Ci szkodzi - zmień perspektywę z swojego fotela na foton który właśnie wylatuje z Proximy w kierunku Ziemi - jak długo z jego punktu widzenia będzie trwała podróż - jak jesteś dobry z fizyki to nie powinno być to trudne... Zrób to dla mnie... ( tu minka i te ogromne oczka kota ze Shreka...)
Wiem że z Ziemskiej perspektywy polecisz 4lata i nie masz tyle czasu, ale może z perspektywy fotonu będzie inaczej, może coś się stanie z czasem , albo z przestrzenią -nie wiem, bo się na fizyce nie znam i bardzo , bardzo chcę wiedzieć...