Ale będzie wesoło jak AnonimowyAteista dostanie bana za niedostosowanie się do regulaminu forum

Czy ktokolwiek rozumie różnicę pomiędzy bogiem (Zeusem, bogiem panteistycznym deistycznym, istotą boską, pojęciem), a Bogiem (chrześcijańskim)? Zasady ortografii polegają na tym, że określając Boga chrześcijańskiego piszę się z dużej litery, a ogólnie boga z małej. Zajrzyj do słownika.

Nie Boga chrzescijańskiego tylko ogólnie gdy odnosisz się do monoteizmu. To raz

Nawet jeśli piszę w liczbie pojedynczej, to używając ogólnego pojęcia nie wykluczam istnienia większej ilości bogów.

Mnie nie interesuje kogo wykluczasz, a kogo nie. Zwyczajnie takimi tłumaczeniami próbujesz ominąć regulamin. Przykro mi, ale ja słowa dotrzymuję.

Oczywiście, każdy, kto ukończył szkołę podstawową winien znać zasady pisowni Bóg/bóg......masz luki, to poczytaj w Słowniku PWN, Poradnia językowa/pisownia.

On myli pojęcia, a wy z nim dyskutujecie bez celu.
Jak nie wie co to wiara to niech zajrzy do słownika!
Wierze i już, nie muszę tego uzasadniać, mam do tego prawo, jak każdy.

A wy tu nawracacie. Nie nawrócicie, przyszedł jak troll, żeby się pośmiać i wszystko. Chce pokazać swoje umiejętności wprawiania w zakłopotanie i wbijanie szpil.
Jak ktoś nie wierzy, to dopiero jak zobaczy, dotknie to już wierzyć nie będzie musiał tylko będzie wiedział.

Żeby stwierdzić, że masz kontakt z obiektwynym światem, musisz najpierw uwierzyć, ze świat obiektywny istnieje.

Właśnie dlatego nie masz kontaktu ze światem metafizycznym, ponieważ nie wierzysz w jego istnienie.

Jednak warto podkreślić, że tak naprawdę wielu wierzących żadnej metafizyki nie doświadcza, a ich wiara w Boga ogranicza się do wiary w to, że Bóg istnieje i to założenie nie ma większego wpływu na ich życie, w związku z tym nie będzie większej różnicy pomiędzy sposobme, w jaki odbiera świat teista i ateista.

Inaczej ma się sprawa z ludźmi, ktorzy w Boga nie tyle wierzą, co go doświadczają, mistycy, gnostycy, praktycy religii wschodnich. U tych ludzi zauważysz, że uznanie rzeczywistości duchowej ma pozytywny wpływ na ich życie. Warto sobie odp. dlaczego?

Uznanie rzeczywistości duchowej daje człowiekowi wolność. Ateista (osoba która odrzuca cala duchowość) wierzy, ze jego życie jest od początku do końca zdeterminowane. Ateista jest niewolnikiem ewolucji, uwarunkowań gentycznych i środowiskowych. Jest uczestnikiem jakiegoś ślepego procesu, któremu może się tylko bezwiednie poddać i przyglądać. Człowiek, który uznaje, że jest czymś więcej niż mechanizmem natury, jest w stanie na tę naturę wpływać i ją częściowo przezwyciężać.

Jezeli uznanie rzeczywitosci duchowej czlowiekowi sprzyja - jest szczesliwy, wolny, wiedzie pozytywne zycie, to chyba warto ją uznac? Czy taka skutecznosci jest dowodem na to, ze warto sie otworzyc na duchowość?

Ateista to osoba która odrzuciła teizm, nie wierzy w Boga definiowanego tak jak go teizm definiuje.
Ewentualnie osoba która nie wierzy w Boga lub wierzy że Boga nie ma.
Bycie ateistą nie jest równoznaczne z odrzuceniem duchowości - nawet nie jest to równoznaczne z byciem nie religijnym, mamy przecież religie nonteistyczne.
Wielu ateistów to nie materialiści i wcale nie odrzucają duchowości, watro posłuchać np Sama Harrisa, który odrzuca wolną wolę, mówi że 'ja' to tylko iluzja ale podkreśla ważność duchowości.
Dawkins - wojujący ateista walczy z religiami i zabobonami nie z duchowością, serio nie wiem skąd się bierze takie dziwne rozszerzanie pojęcia ateizm.

Ircia, ja definiuję ateizm tak jak on się jawi w praktyce. Większość osób deklarujących się jako ateiści odrzucają całą duchowość.

Myślisz, że autor tego wątku założyłby go, gdyby był ateistą w wąskim znaczeniu? Jak na moje odrzuca całą metafizykę.

To ja będę definiować teistów jako fanatyków radia Maryja, bo robią wokół siebie większy szum niż reszta ( co z tego że teizm nawet nie zakłada bycia chrześcijaninem).
Ateistów definitywnie odrzucających całą duchowość wcale nie jest tak wielu, a większość z nich to 'świeżynki', którzy jeszcze twierdzą że ich światopogląd opiera się na pewnych dowodach, potem trafiają na ateistyczne fora i pada prośba o udowodnienie swojego istnienia albo obiektywnej rzeczywistości i do nich co nie co dociera ( albo i nie, ale stanowią taki sam problem w środowisku ateistycznym jak typy pokroju Natanka dla katolików - po prostu tworzą fałszywy obraz całości i robią dużo szumu)

A co do autora wątku to nawet jak kategorycznie odrzuca wiarę religijną i zakłada że to głupota nie jest to równoznaczne z odrzuceniem duchowości.
Wiara religijna i duchowość to w praktyce dwie różne sprawy, bo wiele osób wierzących religijnie nie doświadcza duchowości i wiele osób odrzucających formalne religie i Boga takie doświadczenia ma.

Wiesz na czym polega dowcip - z naszych rozmów wynika że mamy dość zbliżone światopoglądy, prawda?
Czujesz się teistką czy ateistką?

Sama nie czuję się ani jednym, ani drugim. Teizm/ateizm opierają się na wierze. Mnie bliższa jest gnoza/agnoza.

Więc sama widzisz że podział teizm -ateizm nijak się ma do kwestii duchowości i serio twierdzenie że większość ateistów ją odrzuca to spora nadinterpretacja.
Ja czuję się ateistką, bo teistyczna wizja Boga moim zdaniem się nie sprawdza,większość teistycznych Bogów to byty przedstawiane jako wewnętrznie sprzeczne oraz sprzeczne z doświadczeniami, jak komuś to pomaga w drodze do pogłębiania duchowości to w pełni to popieram, jednak równie dobrze może być przeszkodą, bo trudno o duchowe doznania gdy ma się konkretne oczekiwania.

Przy czym wiele osób odrzuca całą duchowość (wywala poza obszar zainteresowania), bo myśli, że jedynym obszarem duchowości jest właśnie ten teizm.

Stąd mamy ateistów, którzy odrzucają metafizykę, ponieważ nie wierzą w istnienie mitologicznej przeczącej zdrowumu rozsądkowi postaci, tym samym metafizykę sprowadzając do mitologii Wydaje mi się (pewności nie mam), że autor tego tematu to taki właśnie ateista. Ale kwestię tę może rozstrzygnąć już sam autor.

Tak więc moje uproszczenie jest tylko wynikiem urposzczenia, którego dokonują osoby deklarujące ateizm.

To samo działa wdrugą stronę. Osoby praktukujące życe duchowe (jak np. Krzysztof Pieczyński) mówi o sobie, że jest wierzący (teista) mimo, że jego światopogląd może mieć więcej wspólnego z ateistycznym niż teistycznym, bo taki gnostyk podobnie jak ateista odrzuca reliigjną mitologię. Jednak rozumiem, czemu tak mówi, bo jak się ogłosi ateistą, to potem mu ktoś zarzuci, że jest materialistą odrzucajacym duchowość.

Zgadzam się, z tym że osobiście jednak nie nazwę się teistką ,bo staram się unikać hipokryzji, oraz gdybym mówiła że jestem teistką to ludzie w Polsce z góry by zakładali że wierzę w Boga z Biblii i to w interpretacji katolickiej , a to zupełnie mija się z faktami.
Ja w sumie nie odrzucam mitologii tylko traktuję ją jako to czym jest - jako alegorię, metaforę, od kiedy zaczęłam z takim nastawieniem podchodzić do Biblii znajduję w niej sporo sensu, tak samo jak w innych opowieściach mających drugie i trzecie dno.