widzi że coś robi źle i szuka wymówek
......... ten który wie że działa dobrze

To nie jest absurd. Apostazja jest ciężkim grzechem.

To nie jest jakakolwiek forma osądu takiej decyzji, bowiem tylko Bóg może osądzić człowieka sprawiedliwie, ponieważ tylko Bóg zna okoliczności, serce i duszę danego człowieka, jego wybory, postawę.

IrciaLilith napisał(a):
Bóg jest Miłością - może to dobry trop do zrozumienia logiki sprawiedliwości Boga?

Ja się obawiam, że na tamtym świecie gdyby Bóg zapytał, to każdy chciałby do nieba...Jakoś sobie nie wyobrażam, że ktoś chce do rozpalonego kotła...

Usprawiedliwia się ten kto widzi że coś robi źle i szuka wymówek czy też może dla Ciebie usprawiedliwia się ten który wie że działa dobrze i musi to tłumaczyć tym którzy upierają się że robi źle?

Dla wierzących tak.
Dla religijnych nie.

Pierwsi wierzą Bogu.
Drudzy religii.

Każdy by chciał iść do nieba, ale czy każdy chciałby zostać świętym w niebie. Obawiam się, że nie każdy zechce zerwać z grzechami i tu jest problem człowieka, który staje przed dylematem wyboru.

Nie ma żadnego wyboru, Bóg Ojciec na sądzie szczegółowym po śmierci cielesnej człowieka decyduje gdzie idzie dusza człowieka. Człowiek nie ma tu nic do gadania. Bóg stawia na szali m.in dobre i złe uczynki człowieka, które mu pokazuje tak jak on to widział, gdy człowiek żył na ziemi.

Bóg Ojciec na sądzie szczegółowym po śmierci cielesnej człowieka decyduje gdzie idzie dusza człowieka. Człowiek nie ma tu nic do gadania. Bóg stawia na szali m.in dobre i złe uczynki człowieka, które mu pokazuje tak jak on to widział, gdy człowiek żył na ziemi.

Zbyt duże uproszczenie. Co znaczy, że człowiek religijny wierzy religii, nie Bogu? Potrafisz uzasadnić swoje racje?

Kto wymyślił apostazję, człowiek czy Bóg?

@Kapral135, jakiego jesteś wyznania?

KKK 679 Chrystus jest Panem życia wiecznego. Do Niego jako do Odkupiciela świata należy pełne prawo ostatecznego osądzenia czynów i serc ludzi. "Nabył" On to prawo przez swój Krzyż. W taki sposób Ojciec "cały sąd przekazał Synowi" (J 5, 22) (Por. J 5, 27; Mt 25, 31; Dz 10, 42; 17, 31; 2 Tm 4, 1. Syn jednak nie przyszedł, by sądzić, ale by zbawić (Por. J 3, 17. i dać życie, które jest w Nim (Por. J 5, 26). Przez odrzucenie łaski w tym życiu każdy osądza już samego siebie (Por. J 3, 18; 12, 48). otrzymuje według swoich uczynków (Por. 1 Kor 3, 12-15. i może nawet potępić się na wieczność, odrzucając Ducha miłości (Por. Mt 12, 32; Hbr 6, 4-6; 10, 26-31).

Katolicy wierzą, że człowiek sam siebie osądza odrzucając Łaskę Zbawienia, tym samym skazuje się na wieczne potępienie. Owszem, na sądzie szczegółowym zda sprawę ze swoich uczynków, ale choćby jego grzechy były jak szkarłat (casus Dobrego Łotra), zostanie usprawiedliwiony przez wiarę w Chrystusa. Śmierć jest przypieczętowaniem decyzji człowieka.

Kto wymyślił apostazję, człowiek czy Bóg?

Jestem chrześcijaninem.
Ale jak Chrystus daje życie i co tak naprawdę oznacza zbawienie skoro i tak każdy ma duszę nieśmiertelną i zapewnione dzięki temu życie wieczne? Czy chodzi tu o zbawienie od potępienia?

Każdy by chciał iść do nieba, ale czy każdy chciałby zostać świętym w niebie. Obawiam się, że nie każdy zechce zerwać z grzechami i tu jest problem człowieka, który staje przed dylematem wyboru.

. Poważnie, nigdy nie spotkałaś się z ludźmi, którzy usprawiedliwiają się z innych powodów niż świadomość zrobienia czegoś w zły sposób?

Zbyt duże uproszczenie. Co znaczy, że człowiek religijny wierzy religii, nie Bogu? Potrafisz uzasadnić swoje racje?

Owszem. Chrystus jest zbawcą człowieka. Zbawienie otwiera przed człowiekiem drzwi do wiecznego zjednoczenia z Bogiem. Dlatego nie można wejść do królestwa niebieskiego, gdy decyzją woli odrzuca się Boga.

Zbyt duże uproszczenie. Co znaczy, że człowiek religijny wierzy religii, nie Bogu? Potrafisz uzasadnić swoje racje?

Dla wierzących tak.
Dla religijnych nie.

Pierwsi wierzą Bogu.
Drudzy religii.

Są osoby religijne wierzące Bogu, ale one mając do wyboru posłuszeństwo Bogu a posłuszeństwo religii nie będą miały wątpliwości, bo dla nich religia, która olewa Boga - Miłość jest zbyteczna.
Można być religijnym a z Bogiem nie mieć jakiejkolwiek relacji, wówczas wiadomo że wygrywa religia, często nawet wbrew temu co czuje serce, wbrew pragnieniom duszy.
Można być wierzącym i nie religijnym, bo do relacji człowiek -Bóg wystarczy człowiek i Bóg.

Dokonując aktu apostazji można zachować relację z Bogiem, bo tak się składa że Kościół nie ma monopolu na Boga.

Bóg jednoczy

Jeśli ktoś wie że robi dobrze