Co ma jedno do drugiego? to że ktoś krzywdzi ludzi, nie ma związku z tym że później będzie chciał trafić do Nieba.







Ja tutaj nie mówie o ewentualnym braku wiary, ja mówi o tym kto dostanie się do Nieba.






Niewierzący boją się nieistniejącego piekła?






Kłamstwo to tylko jakiś procent grzechów, nie wydaje mi sie żeby był zbyt duży, w końcu są jeszcze złodzieje, seryjni mordercy, fani romansowania, itd... a tutaj przecież kłamania nie ma.

No i jeśli chodzi o to całe kłamanie, w trakcie rozmowy ze św. Piotrem przed tą bramą do Nieba, to raczej nie ma coś takiego racji bytu, to jest jakiegoś rodzaju wyobrażenie ludzi, jak to wejście do Nieba może wyglądać, natomiast faktycznie to będzie wyglądać zupełnie inaczej, bo przecież Bóg jest wszechwiedzący, więc na co będzie mnie o cokolwiek pytał? skoro on już wie co ja mu odpowiem, również wie w jakie miejsce po śmierci bym chciał trafić, więc wszelka gadanina jest tutaj całkowicie zbędna.







Ja już było mówione w innym temacie, waga grzechu ciężkiego może zostać zmniejszona lub anulowana.







Jeden post już daj spokój przecież widzisz że Alus jak chorągiewka raz w jedną raz w drugą strone, i jednym razem Bóg wszystkich kocha nawet Hitlera, i wszystkich by zapraszał do Nieba, a w innym momencie jest już, idź przecz ode mnie!!

Jak się tak zastanowić, to przecież niewierzący forsują tezę o Bogu-psychopacie, który wrzuca biedaków do piekła wbrew ich woli, skoro tak bardzo się tym przejmują i walczą z wierzącymi i z Bogiem w tej sprawie, to jest coś na rzeczy, bo jednak skądś ta wewnętrzna silna potrzeba obrony własnych interesów musi wynikać, skoro nie jest im to obojętne z racji niewiary.


Piszesz, że nie ma kłamstwa, ale skąd możesz o tym wiedzieć, skoro ktoś może mieć nieszczere intencje? Przecież sam nie wierzysz wszystkiemu co czytasz na forum, dlaczego zatem Bóg miałby przyjmować do Nieba tych, którzy powiedzą "chcę", ale nie będzie to szczere pragnienie, lecz obłuda?
I nie chodzi o to, że kłamstwo jest jakimś procentem grzechów, tu chodzi o akt żalu, wyrzeczenie się grzechów, które się popełnia wynikające z pragnienia przebywania z Bogiem.

Tak pisze w Biblii, więc i tak ateiści mówią, w końcu jest to całe "Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny" a umieszczanie ludzi(którzy grzeszyli kilkadziesiąt lat)w piekle na na nieskończony okres czasu, nie wydaje się logicznym czy normalnym działaniem, w końcu przecież do jakiejś liczby ludzi to zostało powiedziane, ktoś usłyszy na tym Sądzie Ostatecznym, "idź precz"


Bo jakby przez chwile czysto hipotetycznie założyć, że ludzie żyją bez końca, w tym sensie że można ich zabić, ale sami z siebie ze starości nie umrą, to wtedy jak ktoś by kogoś zamordował, to dostałby od sędziego wyrok kilku może nawet kilkunastu lat więzienia, ale żaden sędzia nie dałby wyroku więzienia, który by trwał w nieskończoność, ogólnie rzecz biorąc za jakieś przewinienie by była kara, no ale taka kara to nie może być nieskończenie długi okres przebywania w więzieniu, a Bóg jednak daje tak długo trwające wyroki, i z tej przyczyny wielu ateistów jest zbulwersowanych, taką postawą ze strony Boga.






Zwróć uwagę że Polski Kościół Katolicki wraz z wiernymi, nie jest czymś co by było odizolowane od reszty świata, czy tam reszty Polaków, w końcu z podatków idzie około 2 miliardy rocznie na utrzymanie Kościoła, i ateiści też się do tego z podatków dokładają, więc to jest bardziej walka o pieniądze, w końcu ateista jest/może być, policjantem czy tam lekarzem, i chętnie by chciał żeby zamiast utrzymywać w szkole katechetę, przeznaczyć to na podwyżki dla lekarzy i policjantów.





Akurat mówiąc tak ogólnie to ten mój grzech, to całe moje rzycie, więc nie będe sie go wyrzekał, bo jak się tego wyrzeknę, to co mi zostanie?

Niestety, zwodzi Cię wyobraźnia. Gdy niewierzący rozmawiają o Waszych wyobrażeniach o życiu pozagrobowym, jest to po prostu rozmowa o konceptach i ich spójności/sensowności. Motywacja lękowa jest natomiast szeroko ropzowszechniona u wierzących, wystarczy spojrzeć na ilość skrupulantów, tudzież jakże częstą argumentację w stylu "ależ przecież bez Boga życie nie miałoby sensu i celu/byłoby straszne!".