To wcześniej byłeś pewien ze Boga nie ma? w jakiś sposób można mieć dowody na coś takiego?






Moja siostra jest magistrem, a i tak cały czas pracuje w rolnictwie, i wielu moich krewnych którzy mieszkają na wsi, również ma wyższe wykształecenie, i powiem ci że to im nic nie dało, tutaj studja są nic nie warte, liczą sie jedynie znajomości, więc pomysł studiowania jest nieprzydatną stratą czasu, i jeśli ktoś z mojej rodziny idzie na te studia, to robi to dla własnej przyjemności.

Dlaczego wierzyłam/wierzę(?)

1.Osobiste wypadki zakwalifikowane przeze mnie jako Boża ingerencja/odpowiedzi na modlitwę...
2.Postaci świętych, ich życie, objawienia prywatne...
3.Strach przed piekłem/śmiercią(?)...
4"Natchnienia", "przeżywanie","uczucia" podczas modlitw, pieśni itp...

Co to się stało?

W innych religiach również mają świętych, ci święci mają swoje życie, i swoje objawienia.

Wierzysz dlatego, że boisz się śmierci?

[Edit... zlikwidowano ENTER.
Proszę nie stosować zbędnych ENTER. Następnym razem taki post wyląduje w koszu. M]

@Robek już nie pamiętam dokładnie...fakt, że miałam zawsze dobre prace, jakieś drobiazgi, rodzinie się wiodło jakoś, nie było do tej pory cięższych chorób itp...cokolwiek napisze, to mam wrażenie że i tak zanegujesz

Bóg dostawał kredyt za dobre rzeczy w moim życiu a za złe winiłam: albo ślepy los, albo moja wina...

No tak mamy innych "świętych", ale to ci katoliccy byli dla mnie na wyciągnięcie ręki...zawsze myślałam, że mam szczęście urodzić się w jedynej, prawdziwej religii...ale wstrząsnęło mną kiedy usłyszałam jak to samo mówi muzułmanin

No a co złego w wierze, bo boję się śmierci? Nie wiem czy to zjawisko unikalne dla mojej osoby...

Czyli jak pokonasz strach przed śmiercią to przestaniesz wierzyć? Zauważ, że jak przestaniesz wierzyć w piekło, w Boga, który kogoś za coś chce ukarać, to strach przed śmiercią praktycznie znika...

Z tymże ja nie wiem czy chcę żeby tak całkiem zniknął, bo by mnie za bardzo kusiło

Też fakt:)

Musze zanegować bo nigdy nie było dobrej pracy, jak również rodzinie nigdy się nie wiodło, i oczywiście ciężkie choroby też się trafiały.
Tutaj widze u ciebie dziecinne podejści do wiary, gdzie jest wszystko super to sobie wierzysz, ale jakbyś sie urodził jako głodujące Afrykańskie dziecko, to już wiary by nie było.

@Robek może coś w tym jest, ale nie pomaga tez fakt, że mam teraz dużo czasu na przemyślenia...i po prostu za dużo rzeczy nie trzyma się kupy wg mnie...

Nie chcę tutaj zaśmiecić wątku te wątpliwości są już poruszane na forum wiara...

Napisz lepiej czemu Ty wierzysz...

Dlaczego wierzę? To jest coś wrodzonego, moja prawdziwa natura
Mogę też ewentualnie powiedzieć (choć zabrzmi to może banalnie): Wierzę bo chcę, bo wiara nadaje jakiś sens i kierunek (choćby mglisty) mojemu życiu.
Poza tym nie wyobrażam sobie życia bez wiary, to byłoby bez sensu. Nie bardzo wiem jak by życie bez wiary miało wyglądać.
To chyba niemożliwe istnieć jako osoba i nie mieć wiary.

Nie wierzę w religie, nie wierzę w Boga z Biblii, ale oczywicie, że wierzę w wiele rzeczy, bo wiara to uznanie ingormacji, założeń za prawdziwe. Każdy ma swoje kryteria wiary w które wierzy, w oparciu o te kryteria. Błędne koło?

A to mało jest ateistów bez żadnej wiary? no i ja wierze, w końcu tutaj nie ma za specjalnie alternatywy, tyle że ta wiara pokazuje mi kierunek życia w cnocie, jak również wymusza odprawianie wszelkich rytuałów, przestrzegania wszystkich przykazań, a to nie jest cos co by mi pasowało, więc tutaj wiara bardziej przeszkadza niż pomaga.

Słyszałem plotki, ale nie wierzę w istnienie takowych!

Można przecież mieć wiarę i uważać że się jej nie ma (bo w innym sensie, bo to podświadome, itp.)

Można wierzyć w istnienie obiektywnej rzeczywistości, w istnienie Prawdy, w obowiązywanie zasad logiki, w niezmienność praw przyrody... Bazowe założenia opierają się na wierze

@Ircia,

Czyli dla Ciebie wiara to inaczej zakładanie czegoś?