Nikt za życia na ziemi nie dokonuje żadnego wyboru, na sądzie szczegółowym po śmierci Trójca Święta decyduje o tym kto gdzie trafi czy to do piekła, nieba albo czyścca. Liczy się tylko i wyłącznie to jakim się jest w oczach Boga, nasze własne na to spojrzenie nie ma żadnego znaczenia. Bóg decyduje o wszystkim a nie my.

O tym, że w danej sytuacji wybieramy zło tez On decyduje?
O tym że jedni Mu wierzą a inni nie, to też Jego decyzja/wybór?

Mówiąc decyduje o wszystkim mam na myśli to gdzie człowiek trafia po śmierci, liczy się to jakim się jest człowiekiem w oczach Boga.

Nie. O tym decyduje człowiek: patrz łotr na krzyżu i grzech przeciwko Duchowi Świętemu (calkowite wyparcie się Boga). Bóg jest miłosierny i jeśli człowiek szczerze żałuje, choćby całe życie grzeszył, Bóg wybaczy (patrz łotr na krzyżu).

Do momentu sądu szczegółowego który następuje po śmierci człowieka żaden człowiek świadomie nie dokonuje żadnego wyboru, po prostu do tego momentu nie wie gdzie trafi po śmierci, także dalej twierdzę, że za życia nie podejmujemy wyboru.

Decyzja wiary w Jezusa jest takim wyborem, gdyż On sam zapewnia nas o tym, że kto w Niego wierzy, ten ma życie wieczne i nie stanie przed sądem.

Czym, Twoim zdaniem, jest wiara?

Jest dowodem, który pochodzi od Boga. Czymś, co On inicjuje a czego człowiek nie jest w stanie sam w sobie wzbudzić. Podstawą podejmowania decyzji i oczekiwania na wypełnienie się Bożych obietnic.

Nie filozofuj, a napisz skąd masz pewność, że wierzysz. Jak przekonasz o tym innych (że wierzysz)? Po czym poznajesz, że ktoś inny wierzy?

Czytasz Biblię? To z niej si e dowiadujemy, że Bóg powierzył ten wybór człowiekowi..
"Biorę dziś przeciwko wam na świadków niebo i ziemię, kładę przed wami życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo.Wybierajcie więc życie" (5 Mojżesza 30,18)
Chrystus tej Prawdzie wydał świadectwo, żyje, zmartwychwstał.




No a co takiego decyduje o tym, jakim ktoś jest człowiekiem? Co/kto decyduje o tym jaka ja jestem tu na ziemi? Kto za mnie tutaj wybiera czy postąpić dobrze, czy źle? Przecież mam wybór, mogę się z Bogiem nie zgodzić, np. że kłamstwo jest złe/jest grzechem i łgać ile wlezie.

Rozpoznaję to po Duchu synostwa i pokoju Chrystusowym. Kiedy pojawia się zamieszanie, niepewność, niezdecydowanie, brak odwagi, obojętność, czy przygnębienie to wnioskuję, że przestałem ufać Bogu.
To samo dotyczy innych. Zatem wierzących rozpoznaję po tym samym Duchu pokory, radości, roztropności, wolności ale i Bojaźni Pańskiej.

Nie wiemy przebywając na ziemi jakimi jesteśmy w oczach Boga, dopiero na sądzie szczegółowym po śmierci to Bóg nam to przedstawia a następnie podejmuje decyzje gdzie nas wysłać czy to do nieba, czy do piekła a może do czyścca skąd droga tylko do nieba.

Zbawienie jest przez wiarę, to laska/miłosierdzie/dar, a nie z uczynków.
Po drugie, cały sąd został przekazany Synowi.

To żadne kryterium. Jedynym kryterium jest droga za Chrystusem, czyli czyny.

A konkretnie jakie czyny masz na myśli?