N Bo to że dokumenty SWII są niejasne to jeden z częstszych zarzutów wobec tego Soboru. Już sam fakt że mówi się o jakiejś interpretacji SWII świadczy o tym dobitnie

Pisali. Co udowodniłem. Ale to że wy wychowani w duchu rozwodnionej i liberalnej wiary tego nie przyjmujecie. To już nie mój problem

Quinque


proteom

Quinque

Które i dlaczego są dla Ciebie niejasne?

W pierwszym rzędzie pozwalamy sobie wskazać na soborową deklarację
o wolności religijnej Dignitatis Humanae w odniesieniu do tradycyjnej nauki Kościoła o państwie chrześcijańskim, jasno wyłożonej przez Poprzedników Waszej Świątobliwości, papieży Grzegorza XVI (Mirari vos), Piusa IX (Quanta cura), Leona XIII (Libertas i Immortale Dei) oraz Piusa XI (Quas primas).
W szczególności, w świetle zastrzeżenia obecnego w samym wstępie Dignitatis humanae, zgodnie z którym doktryna o wolności religijnej pozostawia „nienaruszoną tradycyjną naukę katolicką o moralnym obowiązku ludzi
i społeczeństw wobec prawdziwej religii i jedynego Kościoła Chrystusowego”7, poddajemy pod osąd Waszej Świątobliwości czy i w jakim stopniu deklaracja ta rozwija, wyjaśnia lub doprecyzowuje niezmienne nauczanie poprzednich papieży na temat chrześcijańskiego państwa i społecznego panowania naszego Pana Jezusa Chrystusa? Czy treść deklaracji Dignitatis humanae stanowi wsparcie dla chrześcijańskiego ustroju państw, które, w zgodzie z nauczaniem Leona XIII „nie mogą bez wielkiej winy postępować jak gdyby Boga wcale nie było, troskę o religię jakby do nich nienależącą albo nieprzydatną odrzucać, z różnorodnych religii wedle swego widzimisię wybierać ale winny koniecznie ten sposób czczenia Boga przyjąć, którym Bóg okazał, że chce być czczony”?8 Jak pogodzić prawo do ograniczania przejawów kultu publicznego innych wyznań, które Poprzednicy Waszej Świątobliwości nadawali przywódcom katolickich państw ze względu na ochronę prawdziwej religii9, z prawem do wolności od przymusu zewnętrznego
w publicznym wyznawaniu jakiejkolwiek religii, podniesionym przez Dignitatis humanae do godności prawa naturalnego, mającego fundament w godności osoby10? Czy właściwie rozumiana godność osoby nie wyraża się w wyznawaniu prawdziwej religii? Jak należy rozumieć uściślenie Katechizmu Kościoła Katolickiego, według którego prawo do wolności religijnej przysługuje
„w słusznym zakresie”11, tj. „nie może być w sobie ani nieograniczone, ani ograniczone tylko przez „porządek publiczny” pojmowany w sposób pozytywistyczny lub naturalistyczny”12? Czy ów „słuszny zakres” ma jakiś związek z obiektywną prawdziwością lub fałszywością religii? Niezależnie od odpowiedzi na tak postawione pytania nie ulega wątpliwości, że w deklaracji Dignitatis humanae nie ma żadnej wzmianki na temat obowiązku władzy państwowej
w zakresie uznania i ochrony prawdziwej religii, którą jest religia katolicka, a taki obowiązek nakładało Magisterium poprzednich papieży na przywódców państw. Dokument ten nie wspomina również o zasadzie tolerancji religijnej, którą
w sposób nie budzący żadnych wątpliwości wyłożył Poprzednik Waszej Świątobliwości, papież Pius XII: „Obowiązek tłumienia błędu moralnego
i religijnego nie może być przeto ostatecznym kryterium postępowania, lecz musi być podporządkowany wyższym i bardziej ogólnym normom, które w pewnych okolicznościach pozwalają na tolerowanie błędu, a nawet wydają się wskazywać na tolerancję jako na lepszy sposób uzyskiwania większego dobra […].Po pierwsze: to, co jest niezgodne z prawdą lub normą moralną, obiektywnie nie ma prawa istnieć, być rozpowszechniane, ani powoływane do życia. Po drugie: zaniechanie działań zmierzających do powstrzymywania tego, przy pomocy praw cywilnych lub środków przymusu, może być jednak usprawiedliwione w interesie wyższego
i bardziej ogólnego dobra...

To zacytuj: gdzie jest obowiązek wiary katolickiej dla osób niewierzących

To w takim razie to nie jest nawrócenie, a tylko emocjonalna egzaltacja lub inne emocje

Podalem wystarczająco wiele argumentów