W jaki sposób odrzucenie Boga jest cierpieniem? wielu ateistów nie ma nic wspólnego z Bogiem, a na kogoś cierpiącego nie wyglądają, nawet odwrotnie bez Boga są bardzo szczęśliwi.

Chodzi o cierpienie duchowe. Nie mogą być bardzo szczęśliwi bez Boga - oszukują siebie, tkwią w iluzji/matriksie. To jest zycie oparte o protezy egzystencjalne np. konsumpcję, ale bez prawdziwego Boga, który jest milością nie można być w pełni szzcęsliwym. W momencie sądu Bozego zobaczą swoją nedzę i marność. Oby nie było za pozno.

W mojej ocenie to co mówisz nie ma żadnego sensu, przez ostatnie 10 lat spotkałem na tym forum setki osób, które z powodów religijnych, doznały przeróżnych chorób umysłowych, od schizofrenii zaczynając, a wielu ateistycznych forumowiczów ma się bardzo dobrze, są szczęśliwi, więc nie wiem skąd pomysł że Bóg zapobiega cierpieniu, on je wywołuje, to ty myślisz że jak by nie było Boga, to ateista po swojej śmierci mógłby cierpieć? kto może wywołać pośmiertne cierpienie u ateisty, jedynie Bóg.

Jak najbardziej piekło jest miejscem, realnym miejscem gdzie przebywają dusze ludzi potępionych.

A w Katechizmie pisze: "1033 ........ Ten stan ostatecznego samowykluczenia z jedności z Bogiem i świętymi określa się słowem "piekło"."

A wierzenia sa rozne - od takich, ktorzy uwazaja ze piekla nie ma,......, poprzez takich ktorzy umiejscawiaja pieklo iles tam km pod ziemia, ......... do takich, ktorzy ......

Biedactwo cierpi... Mógłby bo powstrzymać. Mógłby wezwać pomoc. Mógłby chociaż skrytykować zachowanie sprawcy w jego głowie. Ale nie robi nic. Zupełnie jakby nie istniał...
Poza tym odnosisz się tylko do do zła powodowanego przez ludzi. A co ze złem naturalnym? Przypominam o ofiarze pożaru.

Skoro lubisz doktrynę katolicką to powinieneś wiedzieć o doktrynie " poza kościołem nie ma zbawienia". Jest to nauka ex cathedra a papież nie może się mylić więc masz obowiązek w to wierzyć.

A to jezioro ognia z Biblii ? A ogniste wizje świętych kościoła katolickiego?

Afilatelista:
Nie ma tu analogii. Jeszcze raz przykład z płonięciem żywcem. Albo przykład dziecka gwałconego i zamordowanego przez psychopatę. Ktoś z odrobiną empatii by to powstrzymał. A Bóg? Jeśli ofiary były ateistami to im jeszcze dorzuci piekło po wszystkim.

Afilatelista, wydaje mi się że mylisz Boga z człowiekiem.
Empatia jest przymiotem ludzkim, a nie Boskim.
Dla Boga nikt życia nie traci i to co ludzie uważają za życie, życiem nie jest.
Tylko Bóg wie czym tak naprawdę jest życie, cierpienie, sprawiedliwość.
On stworzył życie, człowieka, itd. Jeżeli zechce, wszystko to unicestwi i może stworzyć od nowa, ale nie będzie zmieniał czegoś co jest doskonałe.
Według mnie , wszystko to z czym człowiek nie może się pogodzić i zaakceptować( tak jak ty teraz), jest doskonałe i bezbłędne.
Ludzkie życie na ziemi jest zbyt krótkie, aby mieć jakiś względny pogląd na całe życie które jest wieczne.
Ja wiem że ateiści nie wierzą w życie wieczne i uznają tylko życie na ziemi, stąd też nie powinni zajmować się problematyką Boga.
Bóg dla ateistów nie istnieje.

Świetna postawa życiowa. Rozumiem że jak usłyszysz w głowie głos od Boga który każe Ci złożyć syna w ofierze to to zrobisz? Bo przecież my malutcy nawet nie wiemy czym jest życie a Bóg wie lepiej...
A mimo wszystko Bóg oczekuje że w czasie tego życia będę robił i wierzył w to co on chce i będzie to rzutowało na życie wieczne. Według waszej religii muszę się podporządkować mimo braku wystarczających dowodów i wierzyć na ślepo. I jest to jedyny logiczny wniosek jaki można wyciągnąć z obserwacji świata w którym żyjemy. Problematyka Boga będę się zajmował dopóki irracjonalne decyzje bada miały wpływ na politykę i społeczeństwo w którym żyjemy.

No i wasz Bóg ma jeszcze to do siebie że ma zamiar mnie wskrzesić po śmierci żebym mógł cierpieć wiecznie. Gdyby Bóg był dobry to przynajmniej pozwoliłby na anihilację po śmierci - zgodnie z tym co uważam że prawdopodobne się stanie.

Czyli wewnętrznie jesteś przekonany o tym, że wieczne cierpienie nie miałoby sensu?

Ludzkie życie istnieje czy go jednak nie ma? bo sam sobie przeczysz nie wiem o co ci chodzi?
Życie wieczne jest dużo gorszej jakości, niż życie doczesne bo tutaj za życia doczesnego mam jedzenie mogę grać w piłkę, obejrzeć sobie horror, a w Niebie już tego nie będzie, można powiedzieć że życie doczesne, to bycie przez kilka dekad Królem, a w Niebie przez wieczność żebrakiem.

Mylisz się i to diametralnie bo Pan Jezus jest Bogiem i nie dopuści byśmy się nudzili w Niebie, bo wtedy nie bylibyśmy szczęśliwi. Tam jest cała pełnia szczęścia, która przewyższa wszystko cokolwiek możesz doznać na ziemi. A nawet gdyby czegokolwiek brakowało to Bóg Trójjedyny to stworzy dodatkowo dla nas, gdyż jest stwórcą wszechświata i tego co jest poza nim.

Tak. Unikanie cierpienia jest w zapisane w naszej naturze ( co nauka doskonale tłumaczy).


Miło z jego strony - ale wyobraź sobie wieczność - poznałeś już wszystkich ludzi którzy żyli kiedykolwiek na ziemi, posiadleś całą wiedzę, doświadczyłeś wszystkiego i nadal masz przed sobą całą wieczność. Co można robić w wieczności?
A teraz wyobraź sobie kogoś w piekle. Cierpi nieskończone katusze w karze za skończoną ilość zła które popełnił za życia. Mijają miliardy lat, ale to nic w porównaniu z nieskończonością jaka go jeszcze czeka - bez szansy i nadziei na poprawę. Niekończące się cierpienie. Czy to jest sprawiedliwość?

Zabiorą mi wszystkie rozrywki tego świata, i ty mówisz o szczęściu? niby z jakiej racji?

A skąd wiesz, że nie ma Tam większych rozrywek, od tych jakie mogłeś kiedykolwiek doświadczyć?

@afilatelista

Dlatego jest wolna wola - `jak sobie pościelisz tak się wyśpisz`.

(1) Tak. Unikanie cierpienia jest w zapisane w naszej naturze ( co nauka doskonale tłumaczy).

(2) A teraz wyobraź sobie kogoś w piekle. Cierpi nieskończone katusze w karze za skończoną ilość zła które popełnił za życia. Mijają miliardy lat, ale to nic w porównaniu z nieskończonością jaka go jeszcze czeka - bez szansy i nadziei na poprawę. Niekończące się cierpienie. Czy to jest sprawiedliwość?[/quote]
(1) A jednak wielu podejmuje działania obarczone ryzykiem cierpienia (sportowcy, himalaiści itd.)
Cieszę się, że istnienie wiecznego cierpienia uważasz za pozbawione sensu.
(2) Byłby to skrajny przejaw niesprawiedliwości. W końcu Chrystus cierpiał za grzechy wszystkich ludzi przez kilka godzin a Bóg przyjął Jego ofiarę i uznał, że dzieło odkupienia dokonało się.
Poza tym istniałby pewien poważny problem : kto niby miałby zadawać cierpienie potępionym i na czym miałoby ono polegać?