Pisałem już o tym do No_Pasaran, ale pewnie Ci umknęło. Badanie przez EEG aktywności mózgu osób przechodzących NDE wykazało, że w momencie ich obserwacji swego ciała z góry i widoku medyków przeprowadzających akcje ratownicze, mózg nie wykazywał aktywności.

Afilatelista:" Bóg nie może być jednocześnie wszechwiedzący, wszechmogący i wszechdobry przy istnieniu zła na Ziemi."


Dlaczego tak uważasz, przecież Bóg dopuszcza zło, tak samo jak ciemność.

Gdyby medycyna była nieomylna, to nie mielibyśmy dziesiątek żywych ludzi, chowanych co roku w grobach, często ktoś przez 3 dni wygląda na trupa, a po tym czasie ożywa, tak samo z tym EEG, nie jestem specjalistą, ale skąd oni wiedzą w którym momencie mózg w ogóle nie funkcjonuje? bo jak ktoś żyje, i choćby nawet śpi, to i tak funkcje życiowe są podtrzymywane przez mózg, natomiast jak ktoś umrze to z tego co się orientuje przez kilka minut, aktywność mózgu dość znacząco wzrasta, więc nie wiem skąd pomysł na to, że u ludzi w trakcie śmierci klinicznej, mózg nie pracuje? niepracujący mózg to definitywna śmierć.



Jeśli Bóg byłby wszechdobry, to by nie dopuszczał do tego, żeby istniało coś takiego jak zło.

3. Jak pogodzić istnienie zła z Bożą Opatrznością, miłością i mądrością?

Istnienie zła – chociaż w przeważającej mierze jego twórcą jest człowiek – wydaje się pozornie przeczyć Bożej dobroci opiece i Opatrzności. Może zrodzić się pytanie: „Dlaczego jednak Bóg nie stworzył świata tak doskonałego, by żadne zło nie mogło w nim istnieć?” (Por. KKK 310)

Katechizm w następujący sposób odpowiada na ten problem: „W swojej nieskończonej mocy Bóg zawsze mógłby stworzyć coś lepszego (Por. św. Tomasz z Akwinu, Summa theologiae, I, 25, 6). W swojej nieskończonej mądrości i dobroci Bóg chciał jednak w sposób wolny stworzyć świat "w drodze" do jego ostatecznej doskonałości. To stawanie się dopuszcza w zamyśle Bożym pojawianie się pewnych bytów, a zanikanie innych; dopuszcza obok tego, co najdoskonalsze, także to, co mniej doskonałe; obok budowania natury, również zniszczenia. Obok dobra fizycznego istnieje zatem także zło fizyczne tak długo, jak długo stworzenie nie osiągnie swojej doskonałości” (Por. św. Tomasz z Akwinu, Summa contra gentiles, III, 71.. KKK 310)

Bóg nie dopuścił ani nie dopuści nigdy do pojawienia się takiego zła, z którego nie mógłby i rzeczywiście nie wyprowadzałby większego dobra. Na tę prawdę zwraca uwagę św. Augustyn, pouczając: Bóg wszechmogący... ponieważ jest dobry w najwyższym stopniu, nie pozwoliłby nigdy na istnienie jakiegokolwiek zła w swoich dziełach, jeśli nie byłby na tyle potężny i dobry, by wyprowadzić dobro nawet z samego zła” (Św. Augustyn, Enchiridion de fide, spe et caritate, 11, 3; KKK 311).

Historia sprzedania Józefa do niewoli przez jego braci stanowi jeden z przykładów wyprowadzania przez Bożą Opatrzność dobra nawet ze złych czynów. Ten bowiem zdradzony i sprzedany przez braci Józef znalazł się w Egipcie i uchronił ich od głodu. "Nie wyście mnie tu posłali – mówi Józef do swoich braci – lecz Bóg... Wy niegdyś knuliście zło przeciwko mnie, Bóg jednak zamierzył to jako dobro, żeby sprawić... że przeżył naród wielki" (Rdz 45, 8; 50, 20; KKK 312)

Innym potwornym złem było zabójstwo Syna Bożego. To zło sprowadziło jednak na ludzkość zbawienie. „Z największego zła moralnego, jakie kiedykolwiek mogło być popełnione, z odrzucenia i zabicia Syna Bożego, spowodowanego przez grzechy wszystkich ludzi, Bóg, w nadmiarze swojej łaski (Por. Rz 5, 20), wyprowadził największe dobro: uwielbienie Chrystusa i nasze Odkupienie. Zło nie staje się jednak mimo to dobrem.” (KKK 312)

Wszystko, co Bóg dopuszcza, służy dobru człowieka. Poucza o tym św. Paweł słowami: "Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra" (Rz 8, 28).” Tę samą prawdę wyraża św. Katarzyna ze Sieny: "Wszystko pochodzi z miłości, wszystko jest skierowane ku zbawieniu człowieka, Bóg czyni wszystko tylko w tym celu" (Św. Katarzyna ze Sieny, Dialogi, IV, 138: KKK 313). Również św. Tomasz More przed swoją męczeńską śmiercią pociesza córkę: "Nic nie może się zdarzyć, jeśli nie chciałby tego Bóg. A wszystko, czego On chce, chociaż mogłoby wydawać się nam najgorsze, jest dla nas najlepsze" (Św. Tomasz More, List do Alice Alington Margaret Roper; por. Liturgia Godzin, III, Godzina czytań z 22 czerwca; KKK 313).

Chociaż objawienie usiłuje wyjaśnić sens istniejącego zła, a przede wszystkim pouczyć nas, jak zamieniać je na nasze dobro duchowe i jak łączyć je ze zbawczą ofiarą Jezusa Chrystusa dla zbawienia świata, pozostaje ono dla nas wielką tajemnicą. Wyjaśni się ona dopiero w chwili osiągnięcia zbawienia, kiedy poznamy w pełni Boga i Jego sposób kierowania się miłością. „Dopiero u kresu, gdy skończy się nasze poznanie częściowe, gdy zobaczymy Boga "twarzą w twarz" (1 Kor 13, 12), w pełni poznamy drogi, którymi Bóg prowadził swoje stworzenie, nawet przez dramaty zła i grzechu, do odpoczynku ostatecznego Szabatu (Por. Rdz 2, 2), ze względu na który stworzył niebo i ziemię.” (KKK 314)

https://www.teologia.pl/m_k/zag02c-14.htm#3
Przekonuje?

Nie przekonuje.
Czyli cierpienie jakiś ludzi ma doprowadzić do sytuacji że innym kiedyś tam będzie żyło się lepiej, przecież to jest klasyczna dyktatura tylko że w boskim wydaniu, gdzie jeden cierpi po to żeby inny miał lepiej wygodniej.

W takim razie czym jest dla Ciebie Robku cierpienie i jaka jest jego funkcja w życiu doczesnym?

Ja nie. Może się za to spotkałeś z twierdzeniem że "Bóg jest dobrem". Ale tak jak sformułowałem w swoim argumencie wystarczy żeby preferował dobro nad złem. To już w połączeniu z wszechmocą, wszechwiedza i istnieniem zła dowodzi że taki Bóg nie istnieje.


Wynajmujesz przykłady kiedy coś się obraca na dobro. Ale nie zawsze tak jest. Przykłady dałem powyżej.

O to dlaczego ludzie w trakcie swojego życia cierpią, trzeba spytać jakiegoś teologa, kogoś kto się na tym zna on na pewno ma na to dość dobrą odpowiedź, wydaje mi się że "proteom" coś o tym mówił.

Tyle że to cierpienie które doznają ludzie, da się jakoś wyjaśnić, da się dla cierpienia znaleźć jakiś powód, tylko tyle że ten powód odnosi się do cierpienia które odczuwają ludzie, natomiast nie wiem z jakiej przyczyny, cierpią zwierzęta?



Jak dla mnie, to właśnie taki Bóg istnieje który idzie w kierunku dobra, na tej zasadzie że z dwóch opcji wybiera tą nieco lepszą, taki Bóg robi dobre i złe rzeczy, tylko że tych dobrych robi nieco więcej, i w tej sytuacji wszystko sie zgadza, bo Bóg w Biblii wielokrotnie mówił żeby kogoś zabić, tak samo często komuś pomagał, więc widać że robił i złe i dobre rzeczy, tak samo mówił że nie może kłamać, a taki średnio dobry Bóg, robi co chce może kłamać może nie kłamać, więc tutaj również wiele się wyjaśnia, bo sprzeczności w Biblii można wyjaśnić tym, że Bóg nie jest aż tak bardzo prawdomówny.

Istnienie boga w typie Zeusa byłoby dużo bardziej prawdopodobne. Byłby trochę dobry trochę zły, potężny, ale nie wszechmogący, mądry, ale nie wszechwiedzący i ludźmi interesowałby się tylko w ograniczonym zakresie.

Istnienia takiego Boga nie jestem w stanie ani wykluczyć ani potwierdzić. Jednak bez dowodów nie mam podstaw by w niego wierzyć a co dopiero czcić.

afilatelista

W tych przypadkach wydaje się szanować wolną wolę sprawców, niż ofiar. Spotkalem się też z intepretacją, ze w każdym człowieku jest obecny Bóg i On cierpi razem z ofiarami.

Za bycie ateistą nikt nie trafia do piekła. Zresztą w KK o ile wiem, to naucza się, że to człowiek wybiera piekło - wieczne oddalenie od Boga, a nie, że Bóg człowieka skazuje na piekło. Bóg chce szzcęścia wiecznego każdego człowieka, również ateisty.

Owszem za bycie ateistą nikt nie trafia do piekła, natomiast to Bóg dokonuje osądu człowieka poprzez swoją Świętą Sprawiedliwość prześwietla duszę człowieka i wydaje osąd|: Piekło, Niebo albo Czyściec.

Nie wiemy, jak w praktyce ten osąd przebiega - z pewnościa nie wg ludzkich, omylnych standardów.
KKK 1033 Nie możemy być zjednoczeni z Bogiem, jeśli nie wybieramy w sposób dobrowolny Jego miłości. Nie możemy jednak kochać Boga, jeśli grzeszymy ciężko przeciw Niemu, przeciw naszemu bliźniemu lub przeciw nam samym: "Kto... nie miłuje, trwa w śmierci. Każdy, kto nienawidzi swego brata, jest zabójcą, a wiecie, że żaden zabójca nie nosi w sobie życia wiecznego" (1 J 3, 14 c-15). Nasz Pan ostrzega nas, że zostaniemy od Niego oddzieleni, jeśli nie wyjdziemy naprzeciw ważnym potrzebom ubogich i maluczkich, którzy są Jego braćmi (Por. Mt 25, 31-46). Umrzeć w grzechu śmiertelnym, nie żałując za niego i nie przyjmując miłosiernej miłości Boga, oznacza pozostać z wolnego wyboru na zawsze oddzielonym od Niego. Ten stan ostatecznego samowykluczenia z jedności z Bogiem i świętymi określa się słowem "piekło".

No na pewno nie według ludzkich standardów, bo tylko Boska Sprawiedliwość jest doskonała i bardzo dobrze ,że taka istnieje. Liczy się to jakimi jesteśmy ludźmi w oczach Boga a nie w oczach ludzi.

Wszechdobry Bóg, stworzył dla ludzi piekło, istne kuriozum.

Piekło, to nie miejsce, tylko stan duszy. Człowiek odrzucając Boga nie tyle idzie do piekła, ale staje się piekłem - wiecznym cierpieniem.