Wybawiony
Ja zdaje sobie sprawę z tego że moje pytania mogą być niewygodne, ale nie mam innego sposobu aby do ciebie dotrzeć, naprawdę tutaj tylko za pomocą słów mogę się z tobą porozumieć.
Dlatego skup się na tym co piszę i proszę cię abyś mimo wszystko spróbował odpowiedzieć na moje pytanie, ale bądź uczciwy i zupełnie sam odpowiedz co uważasz za słuszne, tzn nie korzystaj z odpowiedzi innych na tym forum.
Wierz mi ja solidnie przykładam się do tego co piszesz, czytam wszystko z uwagą i bardzo się staram kiedy zadaję pytanie, dlatego proszę cię nie lekceważ moich pytań, ja naprawdę staram się z tobą porozumieć.

Wierzę w nieśmiertelność duszy po spełnieniu dwóch warunków:
1.wytrwaniu w wierze w Jezusa Chrystusa,
2. zmartwychwstaniu ciała przy powtórnym przyjściu Chrystusa.
Jest ona zatem kwestią przyszłości.
Natomiast zatracenie duszy to nie tyle wtrącenie do piekła, ile sprawienie, że nie będzie ona mogła się stamtąd wydostać.

Wyjąłeś mi to z ust.

Czyli istnieć będzie, ale w pułapce. Dlatego, że nie wytrwała w wierze w Chrystusa.

Tak. Będzie martwa na wieki. Jako obciążona grzechami z powodu odrzucenia Bożego miłosierdzia i zbawiennej łaski jaka jest w Jezusie Chrystusie nie będzie miała prawa do życia wiecznego.

Wybawiony - proszę, napisz mi, co myślisz o idei anihilacji potępionych ludzi, dla których niebo i Boże Królestwo nie będzie dostępne? [taka anihilacja niszczyłaby wszystko: łącznie z tym, co się określa jako "dusza"]
Pytam, bo w tym, co piszesz o duszy, znajduję elementy, jakie sam wyznaję w wierze, ale też nie wiem do końca, czy we wszystkim się zgadzamy...

Napisane jest, że Bóg jest ogniem trawiącym. Nie wyobrażam sobie, aby cokolwiek nieczystego, pozbawionego wiecznej chwały, mogło się ostać.
Pójdę nawet o krok dalej i wyrażę swoje przekonanie, że ci którzy wejdą do wiecznej chwały nie będą pamiętać o bliskich, którzy odrzucili Ewangelię.

Wybawiony - no to chyba się zgadzamy w pełni co do anihilacji bezbożnych; czyli nie ma czegoś takiego, jak nieśmiertelna dusza i nie ma natychmiastowego dalszego życia zaraz po zgonie (oj, nie wiem, czy pisząc to, nie łamię regulaminu?...).

Biblia jedynie o Panu Bogu mówi, że jest nieśmiertelny i ma nieśmiertelność: jako jedyny:

1Tm 1:17 BT5
(17) A Królowi wieków, nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, Bogu samemu - cześć i chwała na wieki wieków. Amen.

1Tm 6:15-16 BT5
(15) Ukaże je, we właściwym czasie, błogosławiony i jedyny Władca, Król królujących i Pan panujących,
(16) jedyny mający nieśmiertelność, który zamieszkuje światłość niedostępną, którego nikt z ludzi nie widział ani nie może zobaczyć: Jemu cześć i moc wiekuista! Amen.

------
Co do tej niepamięci o potępionych, to nie mam jasnego zdania; w sumie, to byłoby jakąś ulgą...
Można się na ten zapis powołać:

Iz 65,17 PAU
(17) Bo oto Ja stwarzam nowe niebo i nową ziemię i poprzednich rzeczy nie będą już wspominać, nikomu na myśl już nie przyjdą.

No cóż, ufam Panu, że On już tak to zorganizuje, że będzie bardzo dobrze; obyśmy tylko tak wierzyli i tak żyli, aby móc tego dobra doświadczyć!...

Na moje oko, jeśli ci, którzy "wejdą do wiecznej chwały", cokolwiek ma to niby znaczyć, nie będą pamiętać o swoich bliskich, którzy to źli i niedobrzy nie uwierzyli na słowo, jak co poniektórzy, że Biblia to prawda, to wówczas staną się bezwolnymi kukiełkami; szczęśliwymi, ale durnymi kukiełkami, którym Bóg odbierze świadomość istnienia ich bliskich. Nie, żebyśmy mieli wolną wolę, ale wierzący upierają się, że tak, więc interpretuję w zgodzie z tym, w co wierzycie. Wasza interpretacja jest sprzeczna z hipotezą wolnej woli.

Przyznaję Ci rację, że tak by to mogło wyglądać... Dlatego pisałem, że nie mam jasnego zdania...
Wierzę, że zbawieni nie będą ubezwłasnowolnieni, więc skłaniam się ku temu, że jednak pamięć o niezbawionych pozostanie. Bo jakoś trudno sobie wyobrazić dialog w niebie:
- A twoje dzieci są tu w niebie? - pyta zbawiona zbawioną
- Nie wiem, czy miałam dzieci. - pada odpowiedź.

Jest w Apokalipsie zapowiedź, że Bóg otrze wszelką łzę z oczu zbawionych, więc ja w tym widzę "lekarstwo" na problem pamiętania o niezbawionych, a nie w "niebiańskim Alzheimerze"...

Ap 7,17 PAU
(17) bo będzie ich pasł Baranek stojący na środku tronu. On poprowadzi ich do źródeł wody życia, a Bóg otrze z ich oczu każdą łzę”.

Ap 21,4 PAU
(4) On otrze z ich oczu każdą łzę i nie będzie już śmierci ani bólu, ani krzyku, ani cierpienia, bo pierwsze rzeczy przeminęły”.

----------
Miłośćniewyklucza - a jaka jest Twoja perspektywa na czas dłuższy, niż Twoje życie?

Wrócimy do naturalnego stanu człowieka sprzed urodzenia. Podpowiem, jaki to stan. Otóż co pamięta Pan sprzed urodzenia? Odpowiedź: Nic Pan nie pamięta. Taka jest perspektywa. Czy jest przygnębiająca? Nie. Bo nicość nie jest ani lepsza, ani gorsza niż to, co nazywamy życiem. Nicość, to po prostu nicość.

To po się z tym życiem "brać za bary", jeśli i tak wszystko w nicość się obróci??!... Jest w tym jakiś większy sens, poza tym, by pożywienie przyjmować, a resztki wydalać?... [piszę tak dosadnie, ale osobiście to bym większego sensu w życiu nie widział, gdyby nie moja wiara w Boga; może Ty widzisz inaczej... - dlatego pytam]

Oczywiście, że jest sens. Jeszcze większy, niż wtedy, gdy Bóg istnieje. Dlaczego? Bo wówczas to życie jest jeszcze bardziej unikalne i cenne. Bo innego nie będzie. Pytasz o moją perspektywę. Tak to postrzegam.

OK, dzięki za podzielenie się. Jeśli moja wiara jest pomyłką, no to się do tego samego niebytu zbliżamy...
Gorzej dla Ciebie, gdyby się okazało, że Twój nihilizm to błędna droga...

Nie boję się. Straszenie na mnie nie działa.