Znam tę przypowieść. Jej bohaterowie najwyraźniej posiadają ciała, co sugeruje, że jest to baśniowa opowieść o charakterze dydaktycznym. Pytałem Cię o jakiś fragment dotyczący duszy(o ile takowy istnieje).

@Wybawiony,

przecież Paweł z Tarsu pisze w paru swoich listach o stanięciu przed Chrystusem, mówiąc, że "śmierć dla mnie to zysk" i jeszcze dodaje, że może zostać tu w ciele, a może też stanąć przed Chrystusem. Nie podaję dokładnie sigla, bo - wybaczcie - nie bardzo chce mi się szukać, ale Ty Wybawiony na pewno wiesz, o które wypowiedzi Pawła mi chodzi.

Pewnie chodzi Tobie o Flp.1,21-23. Z kontekstu wynika, że Pawłowi nie chodzi o jakieś fizyczne bycie z Chrystusem, lecz o wybór pomiędzy zjednoczeniem z Nim poprzez życie i służbę innym wierzącym a zjednoczeniem poprzez śmierć.
Gdyby apostoł miał na myśli jakieś inne bycie z Chrystusem, to w liście do Tesaloniczan nie pisałby do wierzących, aby pocieszali się nadzieją na zmartwychwstanie (jako moment w którym spotkają się z Panem).

Wybawiony
Odpowiadasz mi że jej bohaterowie najwyraźniej mają ciała i to twoje "NAJWYRAŹNIEJ" uważasz za jakiś argument w dyskusji i chcesz prowadzić ją nadal za pomocą jedynie "NAJWYRAŹNIEJ", zauważ do jakiego niskiego poziomu sprowadzając tą dyskusję.
Ja na tak niskim poziomie nie potrafię rozmawiać nie znajduję bowiem tak niskiej argumentacji przeciwko słowu " Najwyraźniej".
Ale podnoszę poziom i znów sięgam do przykładu Biblijnego zobacz w Biblii 1 Księgę Samuela rozdział 28 historię o Saulu i wróżce z Endor, tam NAJWYRAŹNIEJ dusza zmarłego rozmawia z żywym.

Feleek
Co to jest za odpowiedź że możliwe że niczym, co to w ogóle jest za dyskusja , masz dowód że twoje słowo jest inne niż Słowo z Bibli na którym się opierasz , wiec należy uczciwie przyznać się do błędu i koniec tej dyskusji.

Popieram, co piszesz, więc pozwolę sobie zacytować to, co podajesz (przy okazji nauki o zmartwychwstaniu, jako chwili spotkania się wierzących/zbawionych z powracającym Chrystusem, widać, że o śmierci Paweł pisał jako o "śnie"; Pan Jezus też tak się wyrażał):

1Tes 4,13-18 PAU
(13) Nie chcemy, bracia, byście nie wiedzieli o losie tych, którzy umierają. Nie smućcie się zatem, jak inni, którzy nie mają nadziei.
(14) Jeżeli bowiem wierzymy, że Jezus umarł i zmartwychwstał, to wraz z Nim Bóg przywróci do życia także tych, którzy zasnęli zjednoczeni z Jezusem.
(15) To wam głosimy jako słowo Pańskie: my, którzy nadal żyjemy pozostawieni do przyjścia Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy zasnęli.
(16) Bowiem sam Pan zstąpi z nieba na wezwanie, na głos archanioła i dźwięk trąby Bożej. Wówczas ci, którzy umarli w Chrystusie, powstaną pierwsi.
(17) Potem my, pozostawieni przy życiu, wraz z nimi będziemy porwani w obłoki, w powietrze, na spotkanie Pana. I tak zostaniemy z Panem na zawsze.
(18) Tymi słowami pocieszajcie jedni drugich.

Zauważmy ostatnie zdanie:
Tymi słowami pocieszajcie jedni drugich.
Jakimi słowami wierzący w Tesalonice mieli się pocieszać wzajemnie (i nie tylko oni, ale też inni wtedy, a teraz my)?
Czy to było słowa w rodzaju: "Nie załamuj się śmiercią bliskiej ci osoby, bo ona jest już teraz u Pana Boga z Jezusem i jest jej tam bardzo dobrze!"
Czy tego apostoł uczył?!
Absolutnie nie!!
A czego uczył? Tego, co widać w przytoczonym tekście, że zmartwychwstanie tych, co zasnęli w Chrystusie (czyli w zjednoczeniu z Nim poprzez wiarę i prawe życie) dokona się w dniu paruzji/powrotu Jezusa, i to będzie czas ich spotkania z Nim - już na zawsze!... (razem się przy Panu zbiorą ci, co zmartwychwstaną w przemienionych ciałach, oraz ci, co żyć wtedy będą i tej samej przemiany ciała dostąpią).

Tego też nauczał Chrystus, np.:

J 5,28-29 BW
(28) Nie dziwcie się temu, gdyż nadchodzi godzina, kiedy wszyscy w grobach usłyszą głos jego;
(29) I wyjdą ci, co dobrze czynili, by powstać do życia; a inni, którzy źle czynili, by powstać na sąd.

J 6,40 BW
(40) A to jest wola Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w niego, miał żywot wieczny, a Ja go wzbudzę w dniu ostatecznym.

Zauważmy tu, że Jezus mówi, że "wzbudzi go" - czyli całeGO człowieka, a nie tylko jego ciało, bo rzekomo dusza cały czas żyje poza ciałem...
Co ciekawe, jeszcze 3 razy w Jana 6 padają podobne słowa do tych z J 6,40; tutaj:

J 6:39 PAU
(39) Wolą zaś Tego, który Mnie posłał, jest to, abym z powierzonych Mi ludzi nie tylko nikogo nie stracił, lecz wzbudził ich do życia w dniu ostatecznym.

J 6:44 PAU
(44) Nikt nie może przyjść do Mnie, jeśli go nie przyciągnie mój Ojciec, który Mnie posłał, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.

J 6:54 PAU
(54) Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne a Ja wskrzeszę go w dniu ostatecznym.

****************
A co do wypowiedzi Pawła w Liście do Filipian w rozdziale 1, na co się Swołocz powołał, to przytoczę słowa, które bardzo lubię - też z tego samego Listu:

Flp 3,20-21 PAU
(20) Nasza zaś ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też oczekujemy Zbawiciela, Pana, Jezusa Chrystusa,
(21) który przemieni nasze marne ciało i upodobni je do swego chwalebnego ciała. Dokona tego mocą zdolną wszystko sobie podporządkować.

Czemu to cytuję? Aby pokazać, z czym Paweł wiązał swoją nadzieję na przyszłość? Czy z tym, że jak umrze, to natychmiast pójdzie do Chrystusa (co niektórzy widzą tam, gdzie Swołocz wskazał)? Gdyby tak było, to czemu kilkanaście zdań dalej, w tym samym Liście napisał to, co zacytowałem (Flp 3,20-21)?!
Jakże pięknie się Biblia w swej treści pokrywa i uzupełnia: ta sama nadzieja, jaką wyżej widzimy w Liście do Tesaloniczan, jest zawarta w Liście do Filipian: to jest nadzieja na spotkanie się z powracającym Zbawicielem w dniu Jego powtórnego przyjścia (paruzji) - w dniu ostatecznym!...
Amen!

Saul rozmawia z wróżką, która twierdzi, że widzi gościa, który wygląda jak Samuel, i który rzekomo rozmawia z Saulem.
Jak myślisz? Dlaczego Bóg surowo zakazał zwracania się do wywoływaczy duchów?

Wybawiony
I znów jako argumentu w dyskusji używasz jednego " rzekomo".
Co to w ogóle jest?
Czy ty chcesz ze mną rozmawiać czy jedynie zaprzeczać?
Na pierwszym przykładzie opierasz się na słowie " najwyraźniej" a teraz opierasz się na słowie " rzekomo" co to w ogóle jest za dyskusja z tobą, co o to za twierdzenie że najwyraźniej mieli ciała, jakie znowu mieli ciała przecież wcześniej pisze że umarli . Następnie teraz piszesz że Saul rzekomo rozmawiał co to ma znaczyć że rozmawiał rzekomo?
Ja też będę argumentował tak jak ty i odpowiem ci że Ty "najwyraźniej" nie jesteś człowiekiem i "rzekomo" rozmawiam z człowiekiem.

W 1 Sm. 28 nie ma choćby słowa o duszy Samuela. Dlaczego więc wymyślasz coś, czego tam nie ma i przedstawiasz to jako argument w dyskusji?

Wybawiony
Wiesz że duszy zabić nie można, że po śmierci dusza cierpi bądź doznaje ochłody, wiesz że Samuel umarł i został pogrzebany, a później rozmawiał z żywym .
Powiedz mi w takim razie o czym uczą te fragmenty ?

To Ty twierdzisz, że duszy nie można zabić. Jezus mówi jedynie, że nie mamy bać się tych, którzy jej zabić nie mogą.
Uważasz, że umarli mogą rozmawiać z żywymi na rozkaz wróżki? A sama wróżka nie mogła być medium dla złego ducha udającego proroka Samuela? Zwróć uwagę na to, że wcześniej Saul chciał otrzymać odpowiedź od Pana, ale ten nie miał mu już nic do powiedzenia właśnie przez proroków.

Wybawiony
A kim są ci którzy duszy zabić nie mogą, kim oni są, kto to jest? Jest ktoś kto duszy zabić nie może , czy jest ktoś kogo nie musimy się bać?

Tak to prawda, Bóg już z Saulem nie rozmawiał bo z Saulem rozmawiał już tylko zmarły Samuel, dlatego Samuel miał pretensje do Saula że nie daje mu spokoju i że go wywołuje do spotkania i do rozmowy, powiedział mu to wprost , odczep się ode mnie bo nawet Bóg już nie chce rozmawiać z tobą.
A Samuel został wywołany nie na rozkaz wróżki a na rozkaz Saula a raczej na usilną prośbę Saula płacąc jej pewnie jak zwykle za taką przysługę i obiecując że jej nie wyda, bo wróżka tego nie chciała robić i bała się wywoływać ducha zmarłego bo król tego zabronił, pod karą śmierci.

Ty chyba nigdy nie koncentrowałeś się na tym fragmencie skoro go nie znasz.

No i gdzie ta dusza, skoro wróżka wywołała ducha?

Z tekstu:

Mt 10,28 SNPD (EIB Przekład Dosłowny [2021])
(28) I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, duszy zaś zabić nie są w stanie; bójcie się raczej Tego, który jest w stanie i duszę, i ciało zgubić w Gehennie.

wynika, że mowa o tych, co prześladują kogoś aż na śmierć.
Ważna jest druga część wersetu (pogrubiłem ją) - z niej wynika, że dusza jest zniszczalna! Ale tylko Bóg może ją zgubić w Gehennie, a nie ludzie poprzez pozbawienie życia przy pomocy noża, rąk albo karabinu...
[czy nie napisałem zbyt długiego komentarza IPW?]

To zależy od tego co rozumiesz pod pojęciem zabić. Jeśli bowiem wiierzysz w nieśmiertelność duszy, to znaczy, że nikt nie może jej zabić. Jest nieśmiertelna. I będzie tak długo, jak długo jest Bóg. Nikt, absolutnie nikt nie jest w stanie zabić duszy. W Mt 10.28 i w Łk 12-4-5 nie mam mowy o zabiciu duszy, ale o jej zatraceniu, tj. wtrąceniu do piekła.
Zatem, jeśli przez słowo śmierć rozumiesz potępienie wieczne, to uzasadnione jest zacytowane zdanie.

Nie na rozkaz wróżki, ale wyłącznie z woli Boga.

Jak najbardziej. Szatan może objawić się jako wróżka, prorok, anioł, Jezus, święty... Podobno często przybiera takie postacie, aby wpłynąć na człowieka. Konieczne jest rozeznanie.