Jeżeli tak stawiasz sprawę, to już nie możesz jako samodzielny dowód braku świadomości umarłych powoływać księgi Izajasza. To, że Izajasz tak napisał, nie może być argumentem, gdyż ważność jego wypowiedzi opierasz na potwierdzeniu przez Jezusa.

Można się powoływać na wszystkie księgi ponieważ Jezus się powoływał i powiedział , że mamy go naśladować. Słowa Jezusa z Łukasza 24:44

,,......,,
że musi się spełnić wszystko, co o mnie napisano w Prawie Mojżeszowym i u Proroków, i w Psalmach”

Z tego wynika tylko, że u proroków (tu: u Izajasza) napisano prawdę o Jezusie. Nie wynika stąd, że napisano prawdę o śnie umarłych.

No właśnie! Osoby przywrócone do życia nie miały nic do przekazania o tym, gdzie były, co widziały i jak im tam było... Zero takich relacji, a zarówno w ST jak w NT takie osoby były! To daje do myślenia, nieprawdaż?!...

Dobrze, że piszesz o przypowieści, a nie - jak chcę niektórzy - o reportażu z zaświatów (oni tak dosłownie traktuję ten zapis ewangeliczny, że myślą, iż ci w niebie oglądają tych w piekle i vice versa... Kto przy zdrowych zmysłach czułby się komfortowo, gdyby na jego oczach kogoś torturowano, a jego wrażliwość wzdryga się nawet przed skrzywdzeniem komara... Myślę, że zbawieni w Niebie będą mieć tę wrażliwość większą niż teraz na ziemi, bo tam będzie wszystko doskonałe).

A skoro to jest przypowieść, to należy do tekstu zastosować reguły obowiązujące w przypowieściach i nie być zbyt dosłownym przy odczytywaniu tych scen... Jezus opowiedział to w reakcji na postawę Jego wrogów (wyśmiewających Go wtedy):
Łk 16,13-31 BT5 (Biblia Tysiąclecia V [1999])
(13) Żaden sługa nie może dwom panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie!
(14) Słuchali tego wszystkiego chciwi na grosz faryzeusze i podrwiwali sobie z Niego.
(15) Powiedział więc do nich: To wy właśnie wobec ludzi udajecie sprawiedliwych, ale Bóg zna wasze serca. To bowiem, co za wielkie uchodzi między ludźmi, obrzydliwością jest w oczach Bożych.
(16) Aż do Jana [trwało] Prawo i Prorocy; odtąd głosi się Dobrą Nowinę o królestwie Bożym i każdy gwałtem wdziera się do niego.
(17) Lecz łatwiej niebo i ziemia przeminą, niż żeby jedna kreska miała odpaść z Prawa.
(18) Każdy, kto oddala swoją żonę, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo; i kto oddaloną przez męża bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo.
(19) Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień ucztował wystawnie.
(20) U bramy jego pałacu leżał żebrak pokryty wrzodami, imieniem Łazarz.
(21) Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza. A także psy przychodziły i lizały jego wrzody.
(22) Umarł żebrak, i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany.
(23) Gdy cierpiąc męki w Otchłani, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie.
(24) I zawołał: „Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i przyślij Łazarza, aby koniec swego palca umoczył w wodzie i ochłodził mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu”.
(25) Lecz Abraham odrzekł: „Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz w podobny sposób - niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz.
(26) A ponadto między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd nie przedostają się do nas”.
(27) Tamten rzekł: „Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca.
(28) Mam bowiem pięciu braci: niech ich ostrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki”.
(29) Lecz Abraham odparł: „Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!”
(30) „Nie, ojcze Abrahamie - odrzekł tamten - lecz gdyby ktoś z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą”.
(31) Odpowiedział mu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą”.

Wśród elity żydowskiej krążyła wtedy historyjka o tym, jak to bogacz z ich grona poszedł na Łono Abrahama, a biedak do piekła... Bo wtedy myślano, że jak ktoś jest bogaty, to znak, że Bóg jest z nim i mu błogosławi obficie... A biedacy?! Oni byli pogardzani, gdyż ich nędzę traktowano jako wyraz Bożej nieprzychylności...
I oto Jezus wziął tę opowiastkę i przerobił jej treść! Ot, i cała tajemnica z tą przypowieścią!
Jezus wcale nie opowiadał o realiach życia pozagrobowego, ale dał słuchaczom wrogim wobec Niego coś, co powinno ich skłonić do zastanowienia...

Sedno przypowieści nie tkwi w tych opisach miejsc pobytu bogacza i Łazarza, ale w jej zakończeniu: Oto Jezus oświadcza, jak ważne jest słuchanie tego, co zawierają Pisma! (dla nas to cała Biblia).
To nie zmarły ukazujący się żywym, ma ich do wiary skłonić, ale to Słowo Boże ma tę pracę wykonać - lecz trzeba je chcieć przyjąć!

A czemu Jezus użył w przypowieści imienia (co jest dla wielu dowodem, że to nie jest przypowieść, ale realna historia o zaświatach)?
Wg mnie to proste. Łazarza Jezus wskrzesił na 4. dzień po zgonie. Wieść o tym wstrząsnęła ludźmi; też tymi z elity narodowej:
J 12:9 BW "A wielu z ludu żydowskiego dowiedziało się, że tam jest, i przyszli nie tylko dla Jezusa, ale także, by zobaczyć Łazarza, którego wzbudził z martwych."
J 12:10 BW "A arcykapłani naradzali się, aby i Łazarza zabić,"
J 12:17 BW "Świadczyła więc o nim rzesza, która z nim była, gdy Łazarza wywołał z grobu i wzbudził z martwych."

To dlatego Jezus mówił w przypowieści imiennie o Łazarzu, aby słuchacze skojarzyli sobie ten cud wskrzeszenia Łazarza i zrozumieli, że to nie Łazarz ma coś im przekazywać o przyszłości, ale Pismo Święte to robi od dawna; o ile jest z wiarą przyjmowane (a tego brakło wielu ludziom wtedy; brakuje i po dziś dzień...).
Łazarz powstał z martwych, ale czy elita dała temu wiarę w ten sposób, by zaakceptować Jezusa jako Mesjasza? Niektórzy tak (np. Nikodem), ale większość nie! Oni chcieli już nie tylko Jezusa zabić, ale i Łazarza... tak wielką mieli wrogość do Jezusa! A tym samym swą wrogość i do Pisma Świętego, do Bożego Słowa, okazywali... (obu to nikomu z nas się nie zdarzyło!).

Przypowieść o Łazarzu to nie stwierdzenie faktu tylko przykład który ma coś unaocznić słuchaczom.
Oto co powiedziano o naukach Jezusa . Mateusza 13:34,35

,,...To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił.
Tak miało się spełnić słowo proroka: Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata*....,,

czasami obawiam się tego, że zmarli bliscy nas widzą, przecież nie wszystko chcielibyśmy m pokazać

Ja tam tak zostałem obdarzony, że nie mam czego się wstydzić. Ale niektórzy i owszem.

To może jednak nie widzą?...

@Jerzy_67
Zdolność widzenia, słyszenia, odbierania informacji, jest wśród ludzi związana z obecnością w danym miejscu. Pozytywna odpowiedź na tutułowe pytanie wiązałaby się z udziałem zmarłych w atrybutach samego Boga: wszechobecności i wszechwiedzy:
Panie, przenikasz i znasz mnie, (2) Ty wiesz, kiedy siadam i wstaję. Z daleka przenikasz moje zamysły, (3) widzisz moje działanie i mój spoczynek i wszystkie moje drogi są Ci znane. (4) Choć jeszcze nie ma słowa na języku: Ty, Panie, już znasz je w całości. (5) Ty ogarniasz mnie zewsząd i kładziesz na mnie swą rękę. (Ps. 139,1-5)
Wydaje się, że Biblia nie daje przesłanek, by uważać, że zmarli są przez Boga obdarzeni takimi cechami.

Czym innym natomiast jest fakt, że to co nam się wydaje ukryte przed światem zostanie kiedyś ujawnione wszystkim:
(2) Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie wyszło na jaw, ani nic tajemnego, co by się nie stało wiadome. (3) Dlatego wszystko, co powiedzieliście w mroku, w świetle będzie słyszane, a coście w izbie szeptali do ucha, głosić będą na dachach. (Łk. 12,2-3)

Rabarbar - przyznaję Ci rację! (i oczywiście Słowu Bożemu, bo ono nas poucza i o tym, co widać i nie widać...).
Wszechobecność i wszechwiedza to cechy - myślę - wyłącznie do Boga należące!

https://youtu.be/If6xbY4qrqI

Świadectwo spotkania ze światem duchowym przez osobę, która pozycjonowała się kiedyś jako ateista i ewolucjonista ... .

Należy zachować wielką ostrożność w bezkrytycznym akceptowaniu takich opowieści, bo choć to, czego ktoś doświadczył, może być dla niego faktem, to już interpretacja tego zdarzenia może być różna... (nie wszystko co się z Bogiem kojarzy, jest od Boga!).

Łk 9,50b Kto nie jest przeciwko wam, ten jest z wami Zatem, jeśli prowadzi do wiary i miłości, to jest dobre. Ostrożność wskazana. Ale jeśli owoce dobre przynosi...

Gość przeżył OOBE, tj., wyjście z ciała. Jakieś obce istoty go szarpały o wrogim nastawieniu, i nagle światło niczym źródło Boga. I po paru latach zakłada fundację uświadamiającą o Jezusie, typu światło. Pachnie mi to ruchem INDIGO.

Co to wnosi nowego do tematu, czy bliscy nas słyszą?
Jakoś świadek podczas swego seansu nie spotkał się ze swoimi bliskimi.

"Pachnie mi to ruchem INDIGO"
Co to za ruch?