Chciałbym Was prosić o pomoc w zrozumieniu tych bardzo znanych słów Jezusa:

"Wtedy Jezus rzekł do swoich uczniów: «Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę? (...)" Mt 16,24-28

Fragment "Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje" wskazuje na konieczność zaparcia się siebie (trudna rzecz, zależy zresztą jaki to ma być stopień zaparcia się), przechodzenia cierpienia albo wstydu albo wręcz śmierci, oraz naśladowania Jezusa. To ostatnie, to jak rozumiem po tym, co czynił Jezus, to zarówno czynienie dobra (zmniejszanie ilości cierpienia u ludzi), jak i głoszenie nauki o królestwie bądź o osobie Jezusa jako zbawcy.

Czy czynienie dobra musi się wiązać z krzyżem, czyli z własnym cierpieniem i wstydem? Czy głoszenie nauki o Jezusie czy królestwie musi się wiązać z krzyżem, czyli własnym cierpieniem i wstydem?

A może krzyż należy rozumieć wręcz jako śmierć? To by jednak nie bardzo pasowało do tego naśladowania Jezusa, czyli do czynienia dobra i głoszenia o królestwie (w dzisiejszych czasach). Czy te rzeczy wiążą się dziś ze śmiercią?

Jednak w następnym zdaniu: "Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je" jest zawarta sugestia, że chodzi jednak o śmierć. To by pasowało do czasu, gdy Jezus o tym nauczał - gdy chodziło o głoszenie jego nauki pośród Żydów i pogan. Wiązało się to często z odrzuceniem, prześladowaniem i ze śmiercią. Czyli te analizowane przeze mnie słowa Jezusa świetnie pasują do czasu, w którym zostały wypowiedziane. Ale czy są aktualne także dzisiaj?

A może w zdaniu "Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je" chodzi o (1) skoncentrowanie się na własnym życiu, na sobie, oraz (2) skoncentrowanie się na Jezusie, uczynienie Go centrum swojego życia?

Jezus mówił o krzyżu za życia? Krzyż stał się symbolem chyba po Jego śmierci.

Ale co masz na myśli swój niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje
Co mamy rzucić wszystko
Nie rozumiem tego.

1. Czy chcę pójść za Jezusem? Nie, czy powinienem? Czy On mnie pociąga?
2. Czy jestem gotów zapłacić cenę pójścia za Nim? ( brak zrozumienia, odrzucenie, pogarda, oszczerstwo)
3. Czy mam świadomość tego, że aby wytrwać na nowej drodze muszę patrzeć na Niego a nie na siebie? Uśmiercać własne grzeszne "ja", które by mi w tym przeszkadzało?
4. Z drugiej strony, czy ktokolwiek, bądź cokolwiek może równać się z Chrystusem, tak by wybrać go/to a wzgardzić Panem chwały?

@Wybawiony

Pójść za Nim i zapłacić cenę pójścia za Nim...

Pójść za Nim, czyli co? Naśladować Go? (Tak jest dosłownie powiedziane w zacytowanych wersetach). Jeśli naśladować, to czynić to, co On czynił - przede wszystkim w Galilei. Nie możemy jednak cudownie uzdrawiać ludzi, więc pozostaje nam przynoszenie ulgi w cierpieniu, czynienie dobra. To pierwszy element naśladowania. Drugim byłoby głoszenie Chrystusa (czy królestwa Bożego).

Czy tym jest pójście za Nim?

Wypełnianiem przykazań miłości. Tylko tyle.

A nie czynieniem dobra naokoło? Tak czynił Jezus, a w wersecie jest mowa o Jego naśladowaniu.

Przepraszam, że post pod postem, ale chciałem podkreślić jeszcze moją wątpliwość i niewiedzę:

w czasach Jezusa i tuż tuż później - strata życia była bardzo prawdopodobna, jako skutek głoszenia Chrystusa i przyznania się do niego. Dlatego zacytowane przeze mnie wersety w tym kluczu są całkowicie zrozumiałe. Przyznając się do Jezusa stracisz swoje życie, ale znajdziesz inne życie - już po śmierci.

Ale dziś, kto w sekularyzowanym świecie przyzna się do Jezusa, najwyżej się narazi na ironiczne uśmieszki czy porozumiewawcze wyśmiewające spojrzenia towarzystwa między sobą. Ale to nie jest utrata życia.

A czym jest wypełnianie przykazań miłości jak nie naśladowaniem Chrystusa? Czyli czynieniem dobra.

Myślę że te słowa są przyczyną dlaczego wielu chrześcijan mimo że żyją w społeczeństwach na uprzywilejowanych warunkach( np w Polsce) to ciągle głoszą że są prześladowani.

A co do Jezusa - to nie wykluczone że umyślnie doprowadził. Do swojej śmierci. Wzniecając bunty w świątyni mógł się spodziewać przykrych konsekwencji. Zarówno że strony władz świątyni jak i władz rzymskich.

W Warszawie (i w innych miastach rządzonych rzez lewicę) przywileje mają homoseksualiści itp.

Jezus, spełniając wolę Ojca, złożył Ofiarę z Siebie. Świadomie i dobrowolnie. Wprawdzie buntów nie wzniecał, ale wyjaśniając Prawo stwarzał zagrożenie dla pozycji warstwy uprzywilejowanej. W ich mniemaniu zagrażał istniejącemu status quo.

Niby jakie? Bo kościół ma całe mnóstwo. Nie płaci podatków, nie rozlicza się jak organizacja pożytku publicznego. Organizuje zgromadzenia i marsze bez formalności. Dostaje jadę od państwa. Naucza religii w szkołach.

Tego nikt nie kwestionuje. Ale od czasów Konstantyna Wielkiego chrześcijanie są w pozycji uprzywilejowanej w Europie i wielu państwach świata.

Myślę że odpowiedzi na wszystkie nurtujące pytania znajdują się w tym życie to nie doczesność lecz wieczność - chociaż w momencie zaistnienia i tak jesgteśmy skazani niejako na wieczność - jednak zycie w wieczności to Jezus Chrystus a śmierć to piekło . Dzisiaj dla wielu stołek , kasa itp - są istotniejsze ( bo są namacalne i przynoszą widzialne profity ) niż spojrzenie trochę bardziej do przodu i zobaczenie tam kres swoich dni . Oczywiście takie słowa mają sens dla wierzącego dla niewierzącego to są słowa bez wartości .

"Dzisiaj dla wielu stołek , kasa itp - są istotniejsze"- a to źle się pytam
Czy gdybyś był biedny,chory i leżał na ulicy dalej byś krzyczał jaki to Jezus wspaniały ?

szach900 jeżeli wymienione sprawy mają pierwszeństwo przed prawdą to żle .
szach900 najpierw zastanowil bym się dlaczego jestem w takim stanie , czy to nie aby moja nieodpowiedzialność sprawiła że jestem w takiej sytuacji . , bo łatwo jest zrzucać winę na kogoś innego podczas gdy dobru Bóg dał każdemu rozum aby się nim posługiwał . Jeżeli jednak nie widział bym w swoim postępowaniu wyrażnych błędów to pewnikiem zwrócił bym się w modlitwie do Jezusa Chrystusa o pomoc w niedoli .