Od dziecka wpajano mi że Bóg wszystkim daje po równo, bo wszystkich kocha jednakowo. Że każdemu pomoże i nikogo nie osądza. Ze wszystko co mamy pochodzi od Boga i Bogu wszystko zawdzięczamy. Widzę cierpienia wielu osób i szczęście ludzi złych żyjących w przepychu a ich bogactwo pochodzi z krzywdy zadanej innym. Dlaczego cierpią dobrzy szlachetni uczciwi, cierpią z powodu chorób nędzy i działań wojennych dzieci a zbrodniarze dożywają w dobrobycie późnego wieku.
Pytam więc dlaczego tak jest a ponieważ nikt nie umie mi na to odpowiedzieć dlatego chyba odejdę od wiary.

No to Ci źle wpajano i to na wielu poziomach. Bóg kocha wszystkich jednakowo, co nie oznacza, że wszystkim równo daje. Po pierwsze, jednemu daje jeden talent, drugiemu pięć a trzeciemu dziesięć. Mt 25:14-30. Nie jesteśmy oceniani przez pryzmat tego, ile mamy, ale tego, co z tymi talentami poczniemy. W przypowieści ten co miał dużo dużo spożytkował, a ten co miał mało nawet tego nie potrafił pomnożyć. Ale, dla przypomnienia, jest też przypowieść o wdowim groszu. Tam mała suma była więcej warta od hojności bogacza, bo bogacz dzielił się tylko zbyteczną częścią majątku.

To pierwszy rodzaj darów. Drugim rodzajem obdarza wszystkich jednakowo. Mt 5:45. "On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.".

Trzecim rodzajem wreszcie są dary w życiu wiecznym. Ci do odebrali już swoje nagrody na Ziemi będą w Niebie mieli mniej.



Pomoże każdemu, kto prosi i wierzy, a osądzi wszystkich według wiary oraz uczynków.



Nie tyle jemu co jego Opatrzności. To wszystko, co uważamy czasem za naturalne i bezproblemowe może obrócić się w gruzy, jeżeli jakiemuś stukniętemu przywódcy uwidzi się rozpętać wojenkę, jak za naszą granicą.



Chrześcijaństwo odpowiada, że wszystko zło się z grzechu bierze, i że tylko przez uwolnienie się od grzechu można od cierpienia się uwolnić. Różne są źródła grzechu, ale jednym z nich była właśnie to, co opisywałaś, dążenie do przepychu, bogactwa, władzy. Na jednego bogacza są dziesiątki otaczających go,którzy tak samo dążą ale przez to dążenie krzywdzą siebie i innych i staczają się przy tym sami w dół. Ale bez życia w przepychu. Człowiek sprawiedliwy nie osiągnie może takich wyżyn bogactwa i władzy, ale będzie otoczony podobnymi do siebie. Jeżeli na końcu życia może powiedzieć sobie, że nikt przez niego nie płakał, to znaczy więcej niż miliardy zarobione przez nikczemnika.



I co, jeżeli odejdziesz od wiary, to nagle źli zbiednieją, dobrzy się wzbogacą, nikczemni osłabną a krzywdzeni się wzmocnią? Widzę że wątpisz we siłę wiary, rozumiem to nawet. Ale o ile wiara może mieć siłę, to niewiara nie ma jej wcale. A nawet jak już wiary nie masz lub nie masz jej dużo, działaj tak, jakbyś wierzyła. Tylko tak możesz zmienić świat na lepsze.

Uważasz, że Tobie dobrze wpajano i to na wszystkich poziomach?
Nie jest przypadkiem tak, że tym którzy żyją tym co im wpojono, najtrudniej zobaczyć to co jest naprawdę?

Osobiście wiesz "co jest naprawdę"?

W kwestii prawdy.
Kiedyś dawno, dawno temu ludzie przyjmowali za prawdę, że Ziemia jest płaska. Kopernik był uznawany za heretyka.

A teraz uczą nas że:

Rodzi się pytanie - od czego zależy prawda?

Prawda jest tam, gdzie jest.
Nasze poznanie prawdy zalezy od znajomosci faktow i zrozumienia powiazan.
Przekonanie o posiadaniu prawdy zamyka droge do jej poznania.

Jedną z niesprawiedliwości, i dowodem, że Bóg nie wszystkim daje po równo jest krótka historia Kaina i Abla (Rdz 4:3-7). Obaj bracia składali ofiary ze swoich płodów Panu. Lecz tylko nad jedną z nich Pan się pochylił. Powodem odrzucenia przez Pana pierwocin z Kaina trzody i z ich tłuszczu było zasmucenie i ponura jego twarz, co wynikało z jego złego postępowania.

Gdyby Kain postępował dobrze, miałby pogodny wyraz twarzy, z pewnością zostałaby przyjęta jego ofiara, i nie dopuściłby się zbrodni przeciwko bratu.

Tak z ciekawości, którzy zbrodniarze dożyli późnego wieku?

Wszystkich jednakowo, serio?

Księga Rodzaju 6
5-7.
"Kiedy zaś Pan widział, że wielka jest niegodziwość ludzi na ziemi i że usposobienie ich jest wciąż złe, żałował, że stworzył ludzi na ziemi, i zasmucił się. Wreszcie Pan rzekł: Zgładzę ludzi, których stworzyłem, z powierzchni ziemi: ludzi, bydło, zwierzęta pełzające i ptaki powietrzne, bo żal mi, że ich stworzyłem".

...i mam jeszcze takie pytanie, retoryczne rzecz jasna. Czy znasz w ogóle definicję pojęcia miłość?

A Ty masz pojęcie, że te słowa nie napisał Bóg, ale ludzie, którzy przypisywali Boga zarówno ludzkie cnoty, jak i wady.

Zatem dlaczego znajdują się w Piśmie Św.? W jakim celu?

Trafiłaś w punkt Kael.

ST to dochodzenie do Boga, którego pełnia jest w Chrystusie.

Osobiście wiem, choć właściwszym będzie określenie - doświadczam, doświadczyłem. Dlaczego nie chcę użyć słowa wiem, ponieważ wiem pochodzi od wiedzy, a wiedza nie jest moja, to coś co zapożyczam od innych. Doświadczenie to coś bardziej osobistego, mojego.
Tu się z Toba zgadzam, ponoć Bóg nawet kropki nie napisał/postawił. Wszystkie zapiski są dziełem człowieka. On je sporządził i interpretuje po swojemu.
To stwierdzenie jest ujęte w jakichś starożytnych zapiskach poczynionych przez człowieka, przytoczone przez Ciebie, czy Twoje przemyślenia?

Naukowcy nie podważają historyczności Jezusa. A skoro żył, to i Jego przekaz jest prawdą.

Dwa cytaty na temat prawdy.

Z Misia: "Na każdą rzecz można patrzeć z dwóch stron. Jest prawda czasów, o których mówimy, i prawda ekranu"
I od Jana (J 18,38): "Rzekł do Niego Piłat: «Cóż to jest prawda?»"

Ale co ma prawda do sprawiedliwości?
Jedynym posiadaczem prawdy i sprawiedliwości jest Bóg. Errare humanum est.