Podobno podstawowym nauczaniem Jezusa było:

«Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!» Mk 1,15

Ślad tego nauczania mamy też u Mateusza i Łukasza:

"Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: «Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie»" Mt 4,17

"Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże." Łk 10,8-9

Co to znaczy, że "bliskie jest królestwo Boże"? Czy to, czego nauczał Jezus w tym względzie, jest aktualne? Czy też było aktualne tylko podczas wystąpienia Jezusa i w czasach bliskich jego życiu?

Aktualnosc tych slow jest ponadczasowa, a ich znaczenie uniwersalne.

Bliskosc Krolestwa Bozego oznacza dziecinna latwosc znalezienia sie w nim.
W tych slowach objawia sie Chrystus, a kiedy On sie objawia, opada zaslona zakrywajaca te jedyna prawde, ktora znajduje sie w tobie, a ty w niej.

Analiza historyczną postaci Jezusa wskazuje że był on ( jednym z wielu) apokaliptycznych proroków. Z Biblii wyłania się obraz człowieka który wierzył że koniec świata jest bliski. Wiele jego nauczania ma nieco więcej sensu jeśli zakłada się że świat się skończy a nie będzie trwał kolejne 2 milenia.
Mateusza 24:34 "Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie".

Oczywiście jego przepowiednia się nie sprawdziła.

Chodzi tu o Królestwo Boże które będzie na Nowej Ziemi, a więc jest to cały czas aktualna przepowiednia która ma się dopiero wypełnić.

W takim razie poucz mnie, w jaki sposób mogę się w nim znaleźć.

Jestes otwarty i gotowy na takie pouczenia?

Nie jak dziecko. Jak dorosły człowiek, który krytycznie myśli, i nie wszystko co powiesz, przyjmie, ale z zainteresowaniem czeka, co powiesz, gdyż być może powiesz coś, co będzie rozsądne i sensowne.

Ale gdy weźmie się tylko cytaty, które przytoczyłem, to z nich apokaliptyczność tak wprost nie wynika. Są "neutralne" apokaliptycznie. Można je rozumieć też w inny sposób, nie apokaliptyczny. Czy nie jest tak, że te dalsze cytaty, do których nawiązujesz (słynna mowa apokaliptyczna w Mateusza 24 i Marka 13), mogą być wtrętem autora ewangelii, który był apokaliptykiem, ale Jezus nie musiał nim być?

Nie bo pokolenie już dawno minęło.


Na jakiej podstawie chcesz wybierać w co z ewangelistów chcesz wierzyć a w co nie?
Jeśli uznamy ewangelistów za niewiarygodnych to na jakiej podstawie stwierdzisz cokolwiek o Jezusie?

Na tej podstawie, aby cała opowieść o Jezusie była spójna. Jeśli z jednej strony są w ewangelii wypowiedzi apokaliptyczne, a z drugiej strony mamy w niej świadectwo, że widziano Jezusa zmartwychwstałego, to przyjmuję, że osoba, która tak istotnie się myliła co do końca świata, nie mogłaby być tak wywyższona przez Boga i dysponować takimi mocami, aby powstać z martwych. Stąd wnioskuję, że Jezus nie mylił się co do końca świata - po prostu tych zdań nie wypowiedział.

Czy jeśli nie uda się Tobie zbliżyć/naleźć w Królestwie Bożym po pouczeniach viony, będzie oznaczało, że te pouczenia były bezsensowne i nierozsądne, czy może nieprzygotowanie słuchacza? Za pomocą jakich kryteriów to ocenisz?
PS
Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Mt 18,3
Jak myślisz, co trzeba zrobić by na powrót stać się dzieckiem? Czy ktoś myśląc krytycznie jak dorosły człowiek, może być dzieckiem?

Żeby się zbliżyć, trzeba w ogóle zastosować jakąś metodę. Ja nie wiem, czy w ogóle zastosuję metodę viony, bo może mi się ona wydać właśnie infantylna w porównaniu do tego, co już wiem o życiu i jakie mam doświadczenie - a wierz mi, mam już spore doświadczenie życiowe.

Oczywiście, nie mogę wykluczyć, że odrzucenie porad viony może być wynikiem mojego nieprzygotowania.
Na powrót dzieckiem? Myślę, że ta idea jest naiwna.

Krytyczne myślenie jest najbardziej wskazane.

Przepraszam moderację, że post pod postem, ale muszę jeszcze coś dodać.

Napisałem Ci nolda, że uważam ideę stania się na powrót dzieckiem za naiwną. Istotne jest tu wyrażenie "na powrót". Nie sądzę, żeby o to Jezusowi chodziło. Nie chodzi bowiem o to, aby jak małe dziecko wszystkim ufać i wszystko przyjmować. Myślę, że Jezusowi chodziło o zaufanie Bogu. W tym mamy się stać jak dziecko: jak ono ufa rodzicom, tak my ufamy Bogu.

Poza tym w moim ostatnim zdaniu z poprzedniego posta chodziło o "jak najbardziej wskazane", a nie "najbardziej wskazane".

Nie wiem co viona ma do przekazania, uważam jednak, że decydując się na wysłuchanie, słuchający powinien choć trochę się przygotować.
Poniżej bardzo czytelna instrukcja dla słuchającego (może okaże się przydatną).

„Jeśli słuchasz z wszelkiego rodzaju uprzedzeniami, jest to niewłaściwy sposób słuchania; to naprawdę sposób na nie słuchanie. Wydaje się, że słuchasz, ale tylko słyszysz, a nie słuchasz. Właściwe słuchanie oznacza, że odłożyłeś umysł na bok. Nie oznacza to, że stajesz się łatwowierny, że zaczynasz wierzyć we wszystko, co ci powiedziano. Nie ma to nic wspólnego z wiarą lub niedowierzaniem. Właściwe słuchanie oznacza: „Nie martwię się teraz, czy wierzyć, czy nie. i co jest nie tak. Później mogę zdecydować, czy podążać za nim, czy nie .
A piękno właściwego słuchania polega na tym: prawda ma swoją własną muzykę. Jeśli potrafisz słuchać bez uprzedzeń, twoje serce powie, że to prawda. Jeśli to prawda, w twoim sercu zaczyna bić dzwonek. Jeśli nie jest to prawdą, pozostajesz z dala, obojętny, obojętny; żaden dzwonek nie dzwoni w twoim sercu, nie dzieje się synchronizacja. To jest cecha prawdy: jeśli słuchasz jej z otwartym sercem, natychmiast wywołuje reakcję w twoim istnieniu - twoje samo centrum zostaje podniesione. Zaczynasz rosnąć skrzydła; nagle całe niebo jest otwarte.
Nie jest to kwestia logicznej decyzji, czy to, co zostało powiedziane, jest prawdą, czy nieprawdą. Wręcz przeciwnie, jest to kwestia miłości, a nie logiki. Prawda natychmiast tworzy miłość w twoim sercu; coś w tobie wyzwala się w bardzo tajemniczy sposób.
Ale jeśli źle słuchasz - to znaczy jesteś pełen umysłu, pełen śmieci, pełen wiedzy - nie pozwolisz swojemu sercu odpowiedzieć prawdzie. Tęsknisz za ogromną możliwością, przegapisz synchroniczność. Twoje serce było gotowe odpowiedzieć na prawdę ... Odpowiada tylko na prawdę, pamiętaj, nigdy nie odpowiada na nieprawdę. Z nieprawdą pozostaje całkowicie cichy, nie reaguje, pozostaje nienaruszony, nieporuszony. Prawdę mówiąc, zaczyna tańczyć, zaczyna śpiewać, jakby nagle wzeszło słońce i nie ma już ciemnej nocy, ptaki śpiewają, otwierają się kwiaty - budzi się cała ziemia.”

Przybliżyło, to co rozpoczęło się za czasów Jezusa jest jak najbardziej aktualne po dzień dzisiejszy.
Królestwo niebieskie to nie miejsce materialnego ciała i krwi, a jest nim życie nieskończone dla ducha człowieka(przynajmniej obecnie)które rozpoczyna się za życia ciała. Duch ludzki jest śmiertelny i podlega śmierci wraz z ciałem. Człowiek został stworzony jedynie na podobieństwo Boga. Wpierw, a więc pierwsze było to co ziemskie(Adam śmiertelne ciało, śmiertelny duch) to co duchowe jest od czasu Chrystusa ( życie wieczne dla ducha,oczywiście za Jego pośrednictwem)