Według mnie była to i jest to Dobra Nowina o królestwie Bożym (Niebieskim). Jezus zdaje się mówić: świat jest królestwem Boga, On prowadzi ten świat, ma wszystkich w swojej pieczy i daje wolność tym, którzy chcą w nim żyć. Aby wejść, aby w pełni ujrzeć to królestwo, wystarczy uwierzyć w tę Dobrą Nowinę i zmienić myślenie.

Bóg rządzi tym światem w sposób całkowity i w sposób całkowity jest w nim obecny. Jak w przypowieści z Ewangelii Marka o zasiewie i rolniku - zasiane w świecie działanie Boga samo rośnie i w swoim czasie wydaje owoc.

Apostołowie po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa zmienili nieco treść tej Dobrej Wiadomości, co widać w Dziejach Apostolskich. Od tej pory ich Dobrą Nowiną jest głoszenie Jezusa jako Pana i Mesjasza, w tym napominanie, że aby uchronić się od nadchodzącego gniewu Bożego, trzeba się ochrzcić w imię Pana Jezusa i przyjąć Ducha Świętego.

Czy też tak to widzicie?

Jezus, zaczynając publiczną służbę, zaczął od tematu Królestwa Bożego:
Mk 1,14-15 PAU
(14) Kiedy Jan został uwięziony, Jezus przybył do Galilei, głosząc Ewangelię Bożą.
(15) Mówił: „Czas się wypełnił” i „Nadchodzi już królestwo Boże! Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”.
Może warto zdefiniować ten termin: Królestwo Boże (może, aby było szybciej, piszmy skrót: KB - będzie wiadomo, o co chodzi); jak to widzisz, Swołocz?

Co Jezus mówił do Nikodema (J 3 rozdz.) odnośnie ujrzenia i wejścia do KB?
J 3,3.5 PAU
(3) Wówczas Jezus oznajmił: Uroczyście zapewniam cię: Żaden człowiek nie może zobaczyć królestwa Bożego, jeśli się nie narodzi na nowo.
(5) Jezus mu odrzekł: Uroczyście zapewniam cię: Jeśli ktoś nie narodzi się z wody i Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego.

Myślę, że to obejmuje to, coś napisał o potrzebie wiary i zmiany myślenia (po grecku: "metanoja"*)...
-----
*Słowo "metanoia" jest greckim terminem używanym w Nowym Testamencie, a jego dosłowne znaczenie to "zmiana umysłu" lub "zmiana myślenia". W kontekście religijnym odnosi się do nawrócenia, czyli całkowitej zmiany postawy, przekonań i sposobu życia.

Meta-noia składa się z dwóch elementów: "meta", które oznacza "po" lub "za", oraz "noia", które oznacza "umysł" lub "myśl". Razem tworzą termin, który wskazuje na to, że nawrócenie to przekroczenie dotychczasowego sposobu myślenia lub podejścia i przyjęcie nowej perspektywy, która prowadzi do zmiany zachowania.

W kontekście chrześcijańskim "metanoia" oznacza nawrócenie od grzechu i skierowanie się w stronę Boga. Oznacza to wyznawanie i porzucanie grzechów, zmianę serca i pragnienie prowadzenia życia zgodnego z wolą Bożą. Nawrócenie to głębokie przekształcenie życia, które wynika z łaski Bożej i działania Ducha Świętego.

Wielokrotnie w Ewangeliach Jezus wezwał ludzi do nawrócenia, używając tego terminu. Jego przesłaniem było, aby ludzie zmienili swoje myślenie, odwrócili się od grzechu i uwierzyli w Jego nauki oraz w Boży plan zbawienia.

W ten sposób "metanoia" odnosi się do głębokiej i trwałej zmiany umysłu, która prowadzi do przemiany życia i nawrócenia się do Boga.
[definicja internetowa]
======
Czytamy, że w okresie od zmartwychwstania do wniebowstąpienia, miało miejsce to:
Dz 1,3 PAU
(3) Po swojej męce wiele razy okazywał im, że żyje. Przez czterdzieści dni zjawiał się im bowiem i mówił o królestwie Bożym.
Dlatego myślę, że apostołowie dobre treści przekazywali i nie można się tu doszukiwać zmiany, a co najwyżej dopasowania nauki do czasu i odbiorców...

Nawet jak człowiek uwierzy to życie jest takie same co nie ?
W sensie choroby nie znikają .

szach900 - nawet, jeśli docześnie choroby nie znikają, to perspektywa wieczności bez chorób chyba jest warta, by jednak w Boga wierzyć... czy nie?!

Co mi po tym życiu wiecznym, jak żyjemy tu i teraz..Nic tylko wieczne życie..a reszta to nie ważne

No to żyj, tu i teraz... Jeśli tyle Ci wystarcza, to się ciesz... Tylko, czy to jest mądre, gdy mając opcję czegoś więcej, nie korzysta się z tego, i to w sytuacji, gdy to jest darem, więc nie musisz tego wypracowywać w pocie czoła (mowa o zbawieniu/życiu wiecznym)?!

Ale według mnie to jest normalne ,ze człowiek żyje tu i teraz. Źle mnie rozumiesz. Mówiąc o zbawieniu człowiek tez musi robić swoje...eh nie bierz wszystkiego dosłownie i nie skupiaj się co będzie tam.. Bo w ten sposób dzieci by nie było xD

Nie neguję teraźniejszości! Ona jest realna, bo w nie żyjemy (nie ma nas w przeszłości, ani w przyszłości). Skoro jednak temat dotyczy Dobrej Wiadomości (czyli Ewangelii), to nawiązuję do tematu... Ot, i wszystko.
Jesteś osobą wierzącą w Boga?

Myślę, że nie tyle była to zmiana, co konieczne uzupełnienie, wprowadzane przez Ducha Św. Na podstawie dzisiejszych przemyśleń i doświadczeń mogę stwierdzić, że trochę spłyciłem tę tzw. Dobrą Wiadomość. Owszem, królestwo Boże było podstawowym przesłaniem Jezusa, ale to, jak to przedstawiłem we wstępnym poście, jest po pierwsze uproszczeniem, po drugie - zawiera też zwykłe błędy.

Np. nie powiedziałbym teraz, że zgodnie z tą Nowiną "świat jest królestwem Bożym". Królestwo jest większe niż świat i przekracza świat, choć - owszem - obejmuje świat.

Poza tym, aby dobrze odczytać Dobrą Nowinę Jezusa, trzeba uwzględnić całość treści ewangelii (wszystkich czterech z nich), a nadto Dziejów i Listów Apostolskich - a nie tylko jeden element, jakim jest bliskość królestwa. Nieprzypadkowo i nie bez potrzeby mamy wszystkie te Słowa. I zgadzam się z Tobą, że niezmiernie ważne i podstawowe jest nawrócenie, a nie po prostu w sposób bezrefleksyjny przetłumaczone z greki "odmienienie myślenia". Zwrócenie się ku Bogu, życie z Nim i życie w modlitwie daje mocną "kotwicę", której można się trzymać.

Mocno też w pierwszym wpisie podkreśliłem wolność, ale nie jest to wolność w rozumieniu "hasania po świecie" czy "hulaj dusza". Jest to wolność dzieci Bożych, do której się dochodzi "wąską drogą" i "ciasnymi drzwiami" prowadzącymi do Życia, jak nauczał Jezus.

Uwierzenie prowadzi do zwrócenia swojego życia ku Bogu, między innymi w modlitwie, prowadzi do życia z Bogiem i w więzi z NIm. Czyli nie chodzi tylko o "uwierzenie". Jeśli żyjesz z Bogiem, to choroba wprawdzie nie znika, ale przechodzisz ją lżej (duchowo), a możesz nawet czuć szczęście mimo choroby.

Życie wieczne nie jest dopiero po śmierci, ale zaczyna się właśnie tu i teraz. Nie przypadkowo Jezus mówi w Ewangelii wg św. Jana: "Kto we mnie wierzy, ma życie wieczne". "Ma", a nie dopiero "będzie miał".

Swołocz, czy pewne zmiany w pojmowaniu tematu Królestwa Bożego/Niebios, nastąpiły u Ciebie po lekturze mojej rozmowy z ChatGPT, o którą to rozmowę nawet poprosiłeś w innym temacie? [jak to mówią: "tylko krowa poglądów nie zmienia i dalej je trawę"... - więc nie jest niczym złym refleksja nad własnymi poglądami i ich modyfikacja, bo to świadczy o pragnieniu dążenia do pełni prawdy!]

Tak, częściowo po lekturze Chata GPT, ale w większości na podstawie pewnych przeżyć tego dnia.

Swołocz, no się cieszę, że coś sumarycznie się złożyło na to, że - jak sam to twierdzisz - masz teraz lepsze zrozumienie ważnego tematu; nic, tylko się cieszyć!

@Swołocz

Niewątpliwie świat został, wg Biblii, przez Boga stworzony. Ale czy ludzie sami z siebie realizują wolę Boga? W V w. taka była herezja pelagianizmu, która głosiła, że człowiek o własnych siłach moralnych jest w stanie spełnić oczekiwania Boga i być w ten sposób zbawionym. Rola Chrystusa sprowadzałaby się do zachęty i przykładu, by ludzie żyli moralnie.

Nauczanie Jezusa jest całkowicie odmienne:
(34) ...Każdy, kto popełnia grzech, jest niewolnikiem grzechu. (35) A niewolnik nie przebywa w domu na zawsze, lecz Syn przebywa na zawsze. (36) Jeżeli więc Syn was wyzwoli, wówczas będziecie rzeczywiście wolni. (37) Wiem, że jesteście potomstwem Abrahama, ale wy usiłujecie Mnie zabić, bo nie przyjmujecie mojej nauki. (38) Głoszę to, co widziałem u mego Ojca, wy czynicie to, coście słyszeli od waszego ojca. (39) W odpowiedzi rzekli do Niego: Ojcem naszym jest Abraham. Rzekł do nich Jezus: Gdybyście byli dziećmi Abrahama, to byście pełnili czyny Abrahama. (40) Teraz usiłujecie Mnie zabić, człowieka, który wam powiedział prawdę usłyszaną u Boga. Tego Abraham nie czynił. (41) Wy pełnicie czyny ojca waszego. Rzekli do Niego: Myśmy się nie urodzili z nierządu, jednego mamy Ojca - Boga. (42) Rzekł do nich Jezus: Gdyby Bóg był waszym ojcem, to i Mnie byście miłowali. Ja bowiem od Boga wyszedłem i przychodzę. Nie wyszedłem od siebie, lecz On Mnie posłał. (43) Dlaczego nie rozumiecie mowy mojej? Bo nie możecie słuchać mojej nauki. (44) Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa (J. 8,34-44).

Ten obszerny fragment pokazuje, że ludzkość ma problem z grzechem. Nie wystarczy tylko proklamować Boże królestwo, bo wszyscy ludzie i tak już w nim są, a jedynie tego nie wiedzą. W rzeczywistości ludzkość jest w niewoli grzechu, jest (jeśli wziąć pod uwagę naśladowanie czynów) raczej potomstwem szatana, niż Boga. Tylko Boży Syn może nas wyzwolić z tej niewoli.

Tak, jeżeli nie uwierzycie, że Ja jestem, pomrzecie w grzechach swoich. (J. 8,24)
Chrześcijańska wiara dotyczy tożsamości i zbawczego dzieła Chrystusa. Ja Jestem - to znaczenie Bożego imienia JHWH. Bez Chrystusa - nie ma zbawienia (por. Dz. 12). Ale On już przyszedł i zbawia ludzi - to treść Dobrej Nowiny. Do ludzi należy wyłącznie Mu uwierzyć i do Niego się nawrócić:
(2) Jezus im odpowiedział: Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, że to ucierpieli? (3) Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie. (4) Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jerozolimy? (5) Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie. (Łk. 13,2-5).

Bez nawrócenia nie ma mowy o zbawieniu. Nie chodzi więc jedynie o dobre, uczciwe życie, albo o dobre chęci. Ale nawet to nawrócenie nie jest wyłącznie moralnym zrywem. Bo to
Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło (Łk. 19,10)
A bez tego szukania - jak w sytuacji zgubionej owcy przez pasterza (Łk. 15,4-7), albo jak zagubionej monety przez kobietę (Łk. 15,8-9) nie byłoby końcowego sukcesu.

Apostoł Paweł stan człowieka przed zbawieniem opisuje jeszcze dosadniej: byliśmy martwi:
(1) I wy byliście umarłymi na skutek waszych występków i grzechów, (2) w których żyliście niegdyś według doczesnego sposobu tego świata, według sposobu Władcy mocarstwa powietrza, to jest ducha, który działa teraz w synach buntu. (3) Pośród nich także my wszyscy niegdyś postępowaliśmy według żądz naszego ciała, spełniając zachcianki ciała i myśli zdrożnych. I byliśmy potomstwem z natury zasługującym na gniew, jak i wszyscy inni. (4) A Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował, (5) i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia. Łaską bowiem jesteście zbawieni. (Ef. 2,1-5)
Tak jak umarły człowiek nie może sam zmienić swojego stanu, tak i my, nie byliśmy w stanie o własnych siłach duchowo ożyć. Do tego potrzebna była ingerencja Chrystusa, cud uczyniony przez samego Boga.

To działanie Chrystusa i Boga nie sprowadza sie wyłącznie do jednego momentu u zarania naszej wiary, ale jest konieczne na codzień, aby życie Chrystusa ujawniło się w naszym:
...beze Mnie nic nie możecie uczynić (J. 15,5)
W chrześcijaństwie nie chodzi o naszą "silną wolę" i naszą usilną chęć czynienia dobra. Chodzi w nim o taką sytuację, by nasza wola całkowicie wycofała się, i ażeby to Bóg był w nas sprawcą i chcenia i działania zgodnie z Bożą wolą (por. Flp. 2,13). Jesteśmy przeznaczeni nie do tego, by pełnić "jakieś" dobre uczynki Bogu na chwałę, ale
Jesteśmy Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili (Ef. 2,10)

@Rabarbar,

Ogólnie trudno się z Tobą nie zgodzić. Z tym, że ja pisząc pierwszy tytułowy post, nie myślałem w sposób pelagiański. Swoje zastrzeżenia do tak sformułowanej przeze mnie Dobrej Nowiny Jezusa opisałem w jednym z dalszych postów.

Oczywiście, że nawrócenie jest bardzo istotne. Mam jednak wrażenie, że przedstawiasz lustrzaną odwrotność pelagianizmu: totalne umieszczenie wszelkiej inicjatywy w Bogu. Jednak aby zrobić krok w stronę Boga, trzeba samemu go uczynić.

Tak więc ogólnie trudno się nie zgodzić z tym co napisałeś. Jeżeli mógłbym coś dodać, to że królestwo Boga, wejście do niego i życie w nim - muszą być bardzo istotnym elementem nauczania Jezusa, skoro w modlitwie Ojcze Nasz wezwanie do przyjścia tego królestwa znajduje się zaraz po uczczeniu Imienia Bożego. (Świadczy też o tym wielość przypowieści o królestwie Bożym).

A inną oczywiście kwestią jest to, jak do niego wejść...