Dzień dobry, chciałabym zapytać, po co diabłu ludzka dusza? Co on z niej ma lub do czego mu jest potrzebna. Miło byłoby, gdyby odpowiedzi nawiązywały do jakiejś literatury lub Pisma. Pozdrawiam, Anka

Diabeł chce całego człowieka, nie tylko duszy, aby go zgubić, życia wiecznego pozbawić. On wie, że jest już przegrany, ale nie chce być sam, gdy będzie odbierał należną mu karę... Trzymajmy się Boga i prawdy o Nim w Biblii objawionej, a na szatana/diabła zbyt wiele uwagi nie zwracajmy, nie fascynujmy się nim i jego aktywnością (wiedzieć coś trzeba/warto, ale bez zbytniego zaangażowania, bo wtedy czasu na Pana Boga może zabraknąć!).

Jerzy, to tak z Ciebie samo wyszło czy doczytałeś?
Moim zdaniem bzdury piszesz. Ot, choćby weźmy szukanie towarzysza do odbywania kary. Chce kupla, by z nim garował, ale pozbawia go życia wiecznego. Bez tego wiecznego życia, to ile latek razem posiedzą? Dwadzieścia, pięćdziesiąt, osiemdziesiąt, potem człowiek bez życia wiecznego kumpel kopyrtnie i diabeł zostaje sam. No chyba, że swój żywot też w tym czasie zakończy, ale co to za kara te 20, 50, czy 80 lat, za to zło, jakiego dokonał. Dziś siadam i piszę apelację do tego, no, no właśnie, do kogo, może podpowiesz?

george45, nie rozumiesz tego, jak wierzę. A wierzę tak, że zarówno ludzie, jak i upadłe anioły - na czele z szatanem - będą anihilowani. Zatem Twoje pisanie było stratą czasu; bądź bardziej oszczędny, np. czytając ze zrozumieniem, co piszę w wielu wątkach...

Lucyfer oznacza ten, który niesie światło.

Twa przynależność do Adwentystów określa, między innymi, że:

1. Wierzysz, że służba i pisma Ellen G. White były przejawem daru proroctwa.
2. Wierzysz, że Ellen G. White była natchniona przez Ducha Świętego, a jej pisma, jako owoc tego natchnienia, są aktualne i autorytatywne zwłaszcza dla adwentystów dnia siódmego.
3. Wierzysz, że jednym z celów pism Ellen G. White jest kierowanie ku zrozumieniu nauk Pisma Świętego i stosowaniu tych nauk z proroczą pilnością w życiu duchowym i moralnym.
4. Wierzysz, że akceptacja proroczego daru Ellen G. White jest ważna dla rozwoju i jedności Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego.
5. Wierzysz, że korzystanie przez Ellen G. White ze źródeł literackich i pomocy sekretarzy znajduje odzwierciedlenie w niektórych księgach biblijnych.

Wierząc w powyższe, uważasz, że niesiesz światło?

Moja uwaga dotyczyła braku Twego zorientowania w tematach eschatologicznych; widzę, że aby "zachować twarz", uderzasz z innej "mańki", aby tylko się czepiać, co masz już w stosunku do mnie "we krwi"...
Idź swoją ścieżką i nie wchodźmy sobie w drogę - george45 (który stylem swego tu zachowania/pisania, jako żywo noldę przypominasz: jesteście z tej samej sekty hiduistycznej guru Osho?!).
-------
Anka-K > tak: Lucyfer oznacza ten, który niesie światło - lecz to szlachetne imię nie jest już do szatana/diabła odnoszone, odkąd właśnie Lucyfer się zbuntował w niebie daaaawno temu...

To imię pochodzi z łacińskiego, a więc nadali je ludzie.

Tak, istotnie: w Biblii hebrajsko-greckiej słowa "Lucyfer" nie ma. Ono jest w przekładzie Biblii na łacinę (Wulgata opracowana przez św. Hieronima ze Strydontu).

Po nic, do niczego. By to zrozumieć wystarczy zapoznać się z tłumaczeniem słów diabeł czy np. szatan. Diabeł to wszystko to co nas przed Bogiem oskarża(np.nasz grzech), oddziela od Niego i miesza nam w umysłach(mąciciel)

Po hebrajsku oznacza jutrzenkę. Nawet przy założeniu, że jakoś mechanicznie przynosił wschód słońca lub tylko się z nim kojarzył, to przy nadaniu tej nazwy przez ludzi powinien być już raczej pozbawiony tej funkcji czy też możliwości.

Prawdopodobnie żaden egzorcysta raczej nie zgodziłby się z tym, że po nic.

Diabeł wie, że przegrał, ale cały czas próbuje zniekształcić obraz Boga, jaki jawi się ludziom, kwestionuje jego dobroć, świętość, miłość i cierpliwość.
Np. w Księdze Hioba szatan kwestionuje bezinteresowność, z jaką Hiob czci Boga (Hi 1,9-10). A zatem pośrednio twierdzi również, że Bóg nie jest wart ludzkiej czci, posłuszeństwa, zaufania, miłości.
Wykrzywianie prawd Bożych, kłamanie nt. Boga i Jego cech, zniekształcanie ludzkich myśli, manipulowanie ludźmi, podżeganie ich do buntu - to jedne z głównych aktywności diabelskich.

Sposobem uzależnienia ludzi od diabła jest grzech:
(30) Kiedy to mówił, wielu uwierzyło w Niego. (31) Wtedy powiedział Jezus do Żydów, którzy Mu uwierzyli: Jeżeli będziecie trwać w nauce mojej, będziecie prawdziwie moimi uczniami (32) i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli. (33) Odpowiedzieli Mu: Jesteśmy potomstwem Abrahama i nigdy nie byliśmy poddani w niczyją niewolę. Jakżeż Ty możesz mówić: Wolni będziecie? (34) Odpowiedział im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Każdy, kto popełnia grzech, jest niewolnikiem grzechu. (35) A niewolnik nie przebywa w domu na zawsze, lecz Syn przebywa na zawsze. (36) Jeżeli więc Syn was wyzwoli, wówczas będziecie rzeczywiście wolni. (37) Wiem, że jesteście potomstwem Abrahama, ale wy usiłujecie Mnie zabić, bo nie przyjmujecie mojej nauki. (38) Głoszę to, co widziałem u mego Ojca, wy czynicie to, coście słyszeli od waszego ojca. (39) W odpowiedzi rzekli do Niego: Ojcem naszym jest Abraham. Rzekł do nich Jezus: Gdybyście byli dziećmi Abrahama, to byście pełnili czyny Abrahama. (40) Teraz usiłujecie Mnie zabić, człowieka, który wam powiedział prawdę usłyszaną u Boga. Tego Abraham nie czynił. (41) Wy pełnicie czyny ojca waszego. Rzekli do Niego: Myśmy się nie urodzili z nierządu, jednego mamy Ojca - Boga. (42) Rzekł do nich Jezus: Gdyby Bóg był waszym ojcem, to i Mnie byście miłowali. Ja bowiem od Boga wyszedłem i przychodzę. Nie wyszedłem od siebie, lecz On Mnie posłał. (43) Dlaczego nie rozumiecie mowy mojej? Bo nie możecie słuchać mojej nauki. (44) Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa. (J.8,30-44)

Faktycznie wydaje się, że szatan chodzi swobodnie po ziemi i rozmawia z Bogiem jak równy, konkurując w sprawdzaniu wytrzymałości człowieka. Kościół wśród opętań wymienia też niezawinione, dopuszczone jako doświadczenie Boże. W tej sytuacji trochę trudno wyobrazić sobie utratę Bożej łaski przez szatana oraz że w ogóle była lub jest mu potrzebna.

PS.
Kiedyś ksiądz na kazaniu przywołał Abrahama, który był gotów poświęcić syna na żądanie Boga. Postawił wtedy pytanie, czy rzeczywiście Abraham zadowolił Boga, czy może raczej go zawiódł. Gdyby Abraham był pomny nauk Boga i człowiekiem prawym to nie byłby gotów na zabicie drugiego człowieka, w dodatku słabszego i syna. Mógł przynajmniej spróbować odmówić z uwagi na powyższe – na znaną sobie właściwość Boga i jego nauki. W przypadku Hioba mam tak samo mieszane uczucia. Czy wiara Hioba w swoją prawość i niewinność w obliczu ofiar najbliższych była słuszna i nie była jego pychą? Bóg uczynił, co uczynił, Hiob się nie ugiął pod naporem cierpienia, a rozmiar zniesionego cierpienia kwalifikował go mimo uporu do nagrody. Być może Bóg posłużył się tu szatanem instrumentalnie?