Próbując rozpoznać samodzielnie, co jest dobre i złe, człowiek skazany jest na porażkę. Prawdy Boże możemy rozpoznawać wyłącznie dzięki Duchowi Świętemu, który owszem, przemawia do konkretnych ludzi, ale także działa w Kościele jako całości. Uznanie, że sam sobie będę wyrocznią, co właściwe a co niewłaściwe, że potrafię rozpoznać to lepiej, niż ludzie, którzy poświęcają życie na zgłębianie tych spraw, jest nie tylko pychą ale i głupotą. Owszem, ostatecznym kryterium dla człowieka jest jego własne sumienie; ale poprawnie uformowane sumienie powinno powstrzymywać człowieka przed wywyższaniem się.

Jednak modlimy się" Ojcze nasz", a nie "mój".

Chrześcijanie w modlitwie proszą też, by Bóg nie wiódł ich na pokuszenie, innymi słowy by ich nie kusił podobnie jak diabeł. Dopiero ostatnimi laty dostrzegli dwóch kuszących człowieka.

Nie rozumiesz tego, co komentujesz!
Bóg nas nie kusi! Poszperaj w biblijnych komentarzach, a znajdziesz sens tego, co próbujesz nieudolnie komentować (z myślą, by znów coś przeciwko Bogu chrześcijan gadać).

Jerz_67, czym się różni kusić od wodzić? "Wodzić na pokuszenie” to prowadzić, zachęcać, narzucać komuś coś niewłaściwego. Co robił wąż z Ewą?
Komentarze do Biblii też zaliczasz do kanonu? Komentujący, np Adwentyści pisali je pod natchnieniem, czy według własnego widzimisię?

Komentarze nie należą do biblijnego kanonu, ale są pomocne, aby przybliżyć treść kanonu tym, co nie żyją w czasach współczesnych pisarzom biblijnym; a to jest spora różnica pod każdym względem, także językowym, bo mało kto zna języki biblijne, więc wniknięcie w to, co napisano, czasem wymaga sporego trudu...
Temu służą komentarze biblijne, z których korzystam, bo nie jestem znawcą wszystkich kontekstów, jakie towarzyszyły dawnym czasom; w tym np. tej kwestii, jaką poruszasz...

Dlatego wklejam treść pierwszego z brzegu omówienia sygnalizowanego przez Ciebie zwrotu:

„Nie wódź nas na pokuszenie” w Modlitwie Pańskiej

Aktualne 6. wezwanie w modlitwie „Ojcze nasz” w polskim tłumaczeniu (Nie wódź nas na pokuszenie – Mt 6,13; Łk 11,4) może budzić trudność polegającą na tym, że Bóg zostaje ukazany jako podmiot kuszenia człowieka, gdy w tekście Ewangelii podmiotem kuszenia jest szatan (diabeł). W bliskim kontekście termin „kusiciel” jest explicite odniesiony do szatana (Mt 4,3). W Liście Jakuba czytamy: „Kto doznaje pokusy, niech nie mówi: «Bóg mnie kusi». Bóg bowiem ani nie podlega pokusie do zła, ani też nikogo nie kusi” (Jk 1,13).

Modlitwa „Ojcze nasz” nazywana „Modlitwą Pańską” pochodzi bezpośrednio od Jezusa, który nauczał jej w języku aramejskim. Po aramejsku 6. wezwanie brzmi: Ual taalena lenisaion, gdzie termin „nisaion” oznacza próbę. W Biblii Bóg często jest przedstawiany jako Ten, który poddaje człowieka próbie (np. próba Abrahama, który ma złożyć w ofierze własnego syna, lub próba Hioba), ale w odróżnieniu od działania szatana, nigdy nie jest to próba, która ma człowieka upokorzyć i zniszczyć. W tekście Ewangelii Mateusza i Łukasza, które zostały spisane w języku greckim termin aramejski „nisaion” został przetłumaczony jako „peirasmos” (próba, pokusa – Mt 6,13 i Łk 11,4). Św. Hieronim w tłumaczeniu na łacinę zawęża znaczenie do „pokusy”: „et ne nos inducas in temptationem”. Na Wulgacie, która staje się oficjalnym przekładem liturgii Kościoła, opierają się przekłady na języki nowożytne, i stąd sformułowanie w języku polskim: „Nie wódź nas na pokuszenie”. Jakub Wujek w oparciu o przekład łaciński oddał to: „I nie wwódź nas w pokuszenie”.

Widząc tę trudność, bibliści polscy w Biblii Tysiąclecia – w najnowszym V wydaniu wprowadzili tłumaczenie: „Nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie” a w Biblii Paulistów: „I nie dopuszczaj do nas pokusy” (Mt 6,13; Łk 11,4). W takim tłumaczeniu to nie Bóg jest podmiotem kuszenia człowieka, lecz szatan, o którym mówi dalszy ciąg modlitw: „Ale nas zbaw ode Złego”.

Propozycja papieża Franciszka na temat precyzacji przekładu 6. wezwania modlitwy „Ojcze nasz” i wprowadzenia do liturgii w formie „I nie pozwól, abyśmy ulegli pokusie” z pewnością pobudzi do głębszej dyskusji nad literacką i teologiczną zawartością modlitwy „Ojcze nasz” kapłanów, biskupów, biblistów, liturgistów, teologów i osoby świeckie. To pozwoli odkrywać głębię i bogactwo nauczania Jezusa zawartego na kartach biblijnych z możliwością udoskonalania przekładu.

Ks. prof. Mirosław S. Wróbel, Instytut Nauk Biblijnych KUL

https://archidiecezjalubelska.pl/blog/nie-wodz-nas-na-pokuszenie-w-modlitwie-panskiej/

A jak chcesz (potrzebujesz) zagłębić się bardziej w temat, to polecam np.:
Jeszcze raz o "Nie wódź nas na pokuszenie"
https://blog.gosc.pl/ksWojciechWegrzyniak/2017/03/07/jeszcze-raz-o-nie-wodz-nas-na-pokuszenie

Tego samego autora:
Najprościej o "Nie wódź nas na pokuszenie"
https://blog.gosc.pl/ksWojciechWegrzyniak/2017/12/14/najprosciej-o-nie-wodz-nas-na-pokuszenie

Cytat z tego środkowego linku:

5. Po piąte, problem tkwi po części w języku polskim. Kiedy bowiem mówimy „kusić”, prawie zawsze mamy na myśli namawianie do złego. Natomiast Biblia hebrajska i grecka w miejscach, które tłumaczymy „pokusa”, używa słów, które znaczą nie tylko „pokusa”, ale również „próba, doświadczenie”. Tego słowa używa się, by powiedzieć, że Bóg wystawił Abrahama na próbę, albo że doświadczył naród wybrany, jak chociażby mówią słowa wypowiedziane po nadaniu Dekalogu: „Bóg przybył po to, aby was DOŚWIADCZYĆ i pobudzić do bojaźni przed sobą, żebyście nie grzeszyli” (Wj 20,20).
[...]
6. Po szóste, wyrażenie „kusić/próbować” (peiradzo) i "pokusa/próba" (peirasmos) nie zawsze ma negatywne znaczenie w Nowym Testamencie. Św. Paweł pisze „Siebie samych BADAJCIE [dosł. „kuście/poddawajcie próbie”], czy trwacie w wierze; siebie samych doświadczajcie.” (2 Kor 13,5). Św. Piotr tłumaczy: „Umiłowani! Temu żarowi, który pośrodku was trwa DLA waszego DOŚWIADCZENIA, nie dziwcie się, jakby was spotykało coś niezwykłego, ale cieszcie się, im bardziej jesteście uczestnikami cierpień Chrystusowych, abyście się cieszyli i radowali przy objawieniu się Jego chwały." (1 Pt 4,12-13). I nawet sam Duch Święty chwali za próbowanie innych: „Znam twoje czyny: trud i twoją wytrwałość, i to, że złych nie możesz znieść, i że PRÓBIE PODDAŁEŚ tych, którzy zwą samych siebie apostołami, a nimi nie są, i że ich znalazłeś kłamcami.” (Ap 2,2). Logiczne wydaje się więc, że Jakub używa słowa „peiradzo” w znaczeniu negatywnym „kusić”, natomiast Paweł, Jan i Piotr (który używa rzeczownika peirasmos), używają go w znaczeniu pozytywnym. A więc być może, że i Mateusz, i Łukasz mówią o próbie w znaczeniu pozytywnym.

Cytat z ostatniego linku:

Modląc się „Nie wódź nas na pokuszenie”, proszę, by Bóg nie wystawiał nas na próbę a nie, żebyśmy w czasie tej próby nie upadli. To modlitwa matki o to, żeby Bóg nie wystawiał ją na próbę posiadania dziecka niepełnosprawnego albo śmiertelnie chorego. A nie prośba o to, żeby ona mając już takie dziecko, nie straciła wiary. Bo taka prośba jest w drugiej części; "Ale wybaw nas od złego". Tak modlił się również Pan Jezus w Ogrójcu: „Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich” (Łk 22,42). Nie modlił się o to, żeby nie upaść w czasie próby, ale żeby do niej nie doszło.

Już w niebie Bóg kusił, bo jak można nazwać wskazanie w śród milionów drzew dwóch, czy jednego nie i zakazać spożywania z nich owoców jak nie kuszeniem. Prawdopodobieństwo odnalezienia tych drzew bez wskazania, przez Ewę i Adam byłoby wręcz niemożliwe. Poza tym, Bóg mógł je ukryć, w niedostępnym miejscu.
Rodzic, który postawi przed dzieckiem pudełko z cukierkami i mówi jedzcie wszystkie oprócz tego czy tego, nie kusi? Dobry rodzic nie zostawi zatrutych cukierków w pudełku wraz z dobrymi, usunie je, schowa lub zutylizuje. Pozostawić może je tylko ojciec sadysta, psychopata, któremu będzie sprawiało patrzenie, jak skuteczną metodą jest jego metoda kuszenia, oraz na jak będą cierpiały jego dzieci po spożyciu zatrutych cukierków.

Ojcze, nie wódź nas, dzieci, na pokuszenie, kładąc zatrute cukierki do pudełka z jadalnymi, nie współdziałaj z szatanem, ustalając swą miarę kuszenia. Zbaw nas od cierpień spowodowanych twym kuszeniem...

Ps
Jerzy_67, czy poza kopiuj -wklej, potrafisz samodzielnie myśleć? Zachowujesz się jak kserokopiarka, a nosisz miano człowieka.

No właśnie z Jerzym tak jest. Ufam, że chce jak najlepiej, a wychodzi jak wychodzi.
Nie ma różnicy czy wodzić czy kusić, chyba że AI powie mu inaczej.
Trzeba wziąć na to poprawkę i zrewidować swoje oczekiwania, bo inaczej to troszkę tak,
jakby mieć pretensje do kulawego, że kiepsko jeździ na łyżwach figurowych.

george45 - Nie ma sensu z Tobą pisać! Cokolwiek się poda: cytując, czy samemu pisząc, to wszystko obrócisz przeciwko Bogu, więc nie chcę już dawać Ci okazji do bluźnienia!... [to dla Twego dobra; znasz może aktualną ceną pereł?]

C2H6O - "Nie ma różnicy czy wodzić czy kusić" >> to nieprawda! Zapoznaj się z tym, co linkuję i cytuję...

Dla każdego wierzącego oczywistym jest to, że Bóg nie kusi. To jest zawsze działaniem szatańskim. Natomiast problemem jest to, że Bóg nie uniemożliwi mu tego. Prośba zawarta w Modlitwie Pańskiej dotyczy obrony przed pokusami. To prośba siłę i umiejętność odrzucania pokus. Omijania tych przeszkód. Prośba o prowadzenie drogą omijającą wszelkie rafy.
Ja to kojarzę wraz z następnym wezwaniem "ale nas zbaw ode złego", co rozumiem jako prośbę: a jeśli już ulegniemy pokusie, to wyciągnij na z bagna upadku. Pomóż wyzwolić się z grzechu.

A ten sposób rozumując wezwanie "nie wódź" jest profilaktyką, a "zbaw od złego" leczeniem.

Co za bzdura.
Bóg wystawiał nie raz i może wystawiać sobie na próbę każdego jak chce.

Wystawianie na próbę nie jest tożsame z kuszeniem. Poniał?

Pewnym "problemem" jest to, że w grece tylko jedno słowo opisuje te 2 działania/stany:
- próba
- pokusa.
Od kontekstu więc zależy, czy odczytamy to jako POKUSĘ (w domyśle do złego), czy jako PRÓBĘ (w domyśle do dobrego, a przynajmniej do czegoś neutralnego; nie zaś do złego).

Całościowo to tak wygląda, że:
- szatan kusi nas (po grecku: peirasmos) do złego (grzech, potępienie);
- Pan Bóg próbuje nas (peirasmos), aby coś dobrego z tego wyniknęło (wzmocnienie charakteru; bliskość z Bogiem, itp.).

Jedno jest pewne! Pan Bóg nie współpracuje z szatanem i nie kusi nas do zła!

Czemu nie poniał, ja wszystko poniał.
Jednakże któż zdoła wykluczyć kuszenie jako wystawienie na próbę Pana?
Wszak niezbadane są Jego wyroki.

Jerzy_67, wytykam podającemu, który robi za bezmyślną kserokopiarkę. Co mu zapodano, to kopiuje, powiela i bezmyślnie przekazuje dalej. Nie potrafi samodzielnie myśleć, ba, nawet nie potrafi w umiejętny sposób korzystać z narzędzi, jakie ma do dyspozycji dzięki rozwojowi nauki. Jezus ponoć powiedział, by przed takich nie rzucać pereł. Zapewne przewidywał, że nie dostrzegą ich wartości i jedną rzecz jaką będą w stanie zrobić, to sporządzą nieudolne kopie i będą je rozpowszechniać jako oryginalne perły.

Wracając do pytania Twojego pytania o cenę pereł, gdybyś choć troszeczkę potrafił skorzystać z osiągnięć nauki, to w ciągu kilku sekund odnalazł byś ich cenniki w Internecie. Nie wiem jakie perły zamierzasz sprzedać czy być może kupić. Jeśli hodowlane to możesz się zapoznać z ich cenami w cennikach. Oto przykładowy Cennik pereł Gdybyś potrzebował dalszej pomocy, slużę.