...to zdanie wypowiedział Bono i strasznie utkwillo mi ono w pamięci. To chyba najlepsza definicja wiary jaką kiedykolwiek słyszalem..."czuje więcej niż wiem" ...i tyle , zero podniosłosci, wyszukania . Tak prosto ... myśle sobie, że to oddaje to czym ja żyje na codzień i naprawde ciesze sie że moge właśnie tak żyć...i chyba tyle bo ciężko jest pisać o czymś czego nie da się opisać, ale fajnie że mogłem chociaż tyle nabazgrać:) pozdrawiam

Określenie wiary jako uczucie to za mało. Wiara jest to wewnętrzne, rozumne przekonanie i akt woli. To jest najważniejsze i trwałe, a uczucie ma mniejsze znaczenie, uzupełniające i niestałe.

Mistycy, a także wierzący czasami odczuwali brak Bożej obecności - taki rodzaj doświadczenia czlowieka ze strony Boga. Gdy się Boga nie czuje to się już nie wierzy ? Nie można tak mówić. Św. Faustyna często odczuwała brak Bożej obecności, lecz wierzyć nie przestawała.

Piotrek, czytałem ciekawą książkę pewnego księdza
egzorcysty. Pisał on o "odczuwaniu" Boga...
Jeśli się zatrzymamy na "czuciu" marne będzie to poznanie.
Ps. Nie neguję świadectwa w/w piosenkarza..

"czuję więcej niż wiem..."
Nie wiem, jak to rozumiał Bono i nie wiem, co pod to podkładał Piotrek.

Ja też bardzo często czuję więcej niż wiem.
Nie jest to czucie w rozumieniu emocji, ale coś, co można określić jako "przeczuwanie" czegoś, co istnieje a co trudno zdefiniować, czy udowodnić.
I w tym sensie tego "czucia" jest w wierze sporo.

cieplutki a jak inaczej mozna poznac Boga, jesli to poznanie opiera sie na wierze?

Co do Bona, to mysle, ze facetowi odbila woda sodowa. Zobaczyl, ze mozna robic tez rozniez blyskotliwa kariere jako jeden z liderow "naprawiaczy swiata". "Czuje wiecej jak wiem" to tekst pod publiczke.

Mój kolega w środowisku, gdzie ateizm był obowiązkowym stylem bycia powiedział kiedyś..."Ja nie wierzę w Boga, ale czuję, że jest"...W sumie ze mną jest coś podobnego - intuicja.

Ja na przyklad, chociaz nie wierze, musze zostawic otwarta furtke na wszelki wypadek, bo na moj maly mozg nie moge pojac po co istnieje wrzechswiat. Byc moze po nic, ale to mi sie nie miesci w glowie.

Bo jest tak trend, nacisk, moda, by to wszystko co człowiek naturalnie odczuwa jako oczywistość sprowadzić do nieoczywstości. Z uczuć robi się matematykę, z doznań fizykę - symbole, symbole, symbole. Przecież niezależnie od naturalnej u człowieka skłonności do zadawania pytań o prawidłowości zachodzące w otaczającym nas świecie, warto poświęcić chwilę uwagi sobie samemu o odpowiedzieć sobie na pytanie: Po co ja właśnie jestem, skoro nie powstałem z własnej zachcianki? Dodatkowo można zastanowić się dlaczego odczuwanie własnego istnienia jest znacznie większym pewnikiem, niż odczuwanie czegokolwiek, co nie jest tym ja. I czy w związku z tym znaczenie naszego ja w kooperacji z "ja" innych ludzi nie jest podstawą i celem wszystkiego.

Myślę, że tutaj trzeba po prostu przyjąć zakład Pascla.
I bardzo mi się podoba jedna z jego myśli , "Serce ma swoje racje,których rozum nie zna"

Wiara - przyjęcie prawdy nadnaturalnej przez rozum, pod wpływem woli, przy udziale łaski. Przeczytałem to kiedyś w starych notatkach z teologii.
Elementy wiary to więc:

1. rozum (sic!)
2. wolna wola
3. łaska Boża

Ciekawe więc co Bono miał na mysli mówiąc o "czuciu" czy uczuciu, ale myśle że zostało to wyjęte z kontekstu


pozdrawiam

Myślę, że na samym odczuwaniu można się oprzeć, ale jeżeli ma się możliwość posiadania i poszerzania wiedzy to warto, a może nawet należy dowiadywać się o Bogu i o wierze.