Zycie nasze nawet z perspektywy ludzi wierzacych wydaje sie byc tragedia, absurdem, gdyz Bog jest nieobecny wobec cierpienia, smierci. Bog milczy kiedy jest najbardziej wzywany, kiedy najbardziej oczekujemy odpowiedzi.
Przywolujac taki przyklad z ewangelii, kiedy Pilat pytal Jezusa, co jest Prawda? - ktore to pytanie jest najwazniejszym z pytan - Jezus nie odpowiedzial - cisza byla odpowiedzia, wielka nieobecnosc Boga wyrazona cisza wobec tragedii sytuacji.
Nawet w ewangelii Jezus kiedy skonfrontowany ze smiercia przyjaciela Lazarza, nie apostola, tylko przyjaciela, wobec ktorego nie musial byc nauczycielem, czy mesjaszem z misja do wypelnienia, ale mogl zachowywac sie swobodnie, bez nacisku - kiedy Lazarz umarl Jezus zaplakal nad tragedia jego smierci i nad soba tez, bo stracil przyjaciela.
I znowu kiedy modlil sie przez meka tak, ze pot byl krwia - doswiadczyl takiej nieobecnosci Boga, ktory nie odpowiadal na Jego modlitwe, aby zabrac ten kielich i to bolalo bardziej niz sama meka, ta nieobecnosc Boga, ktorego wzywal o pomoc.
Z Krzyza wolal: Czemus mnie opuscil? i milczenie Boga wobec tragedii cierpienia niewinnego ponownie bylo odpowiedzia.
My wszyscy doswiadczamy sytuacji takich, kiedy tracimy kogos bliskiego, kiedy cierpimy czy fizycznie czy inaczej, kiedy odpowiedzia na modlitwe jest tylko cisza - nieobecnosc Boga; kiedy uswiadamiamy sobie koniecznosc naszej smierci.

Gdzie jest Bog w tym wszystkim, czy mozna odnalezc go w tej ciszy - nieobecnosci - pustce?

Moze ktos sprobuje cos odpowiedziec. Zapraszam. Pozdrawiam.

Akurat wczoraj czytając książkę Zraniony Pasterz natknąłem się na fragment, który może być pomocny:
"(..)
- Ale czy Bóg nie mógłby zapobiec takiej ilości zła? A przynajmniej ograniczyć spustoszenie!
-(Jezus): Jak chcesz, żeby to zrobił? Jego sytuacja nie jest taka prosta! Gdyby wkroczył bezpośrednio, wysyłając legiony aniołów, oskarżono by Go o niedopuszczalną ingerencję. Postaw się na Jego miejscu! Bóg nic nie może zrobić, nie przechodząc przez twoje serce. I żeby go dotknąć, dał to, co kocha najbardziej na świecie, by miłość stała się znów możliwa! Co jeszcze mógł zrobić? Powiedz mi, a zaraz to zrobi! Powiedz mi! Powiedz!
- Odebrać nam wolność!
- (Jezus): Czy można kochać nie będąc wolnym?
- Ale po co kochać za cenę nienawiści?
- Dawać - to jest szczęście.
- Czyżby nie było innego szczęścia?
- To nasz sposób bycia szczęśliwym.
- Ale to jest wasze własne szczęście!
- Nie chcieliśmy innego szczęścia dla was.
- Jak je otrzymać?
- Ojciec ukształtował w tobie serce takie jak moje, wraz z tym królewskim darem: móc powiedzieć w wolności: "Kocham cię!"
- ...albo: "Nie kocham cię!"
- Usłyszał to! Słyszy nadal!
- Mógł przecież narzucić miłość!
- Miłość... czy można ją wymusić? Twoja Klara, szalałeś za nią, prawda? A ona była nieczuła, czasem wyniosła. Przyszło by ci na myśl powiedzieć jej z rewolwerem przy sercu: "Pokochaj mnie, bo cię zabiję"?
- Miałbym jej skórę, ale nie serce.
- Serce, nic nie może mu zadać gwałtu.
(...)


Polecam gorąco tę książkę.

Z mojej wiedzy to Milczy Ojciec, reszta działa. Trudno jest dostrzec a jednak. Na wszystko potrzeba czasu w tym Uniwersum. Jezus Chrystus i Duch pracują nad tym Światem tj. materialnym, tak aby wszystko miało sens i pogodzenie stron. Duch ma zasięg niewyobrażalny, aby się On ujawnił potrzeba cierpliwości, Jezus z kolei, nie tylko jest na tej Ziemi Panem. Pełne ręce roboty. Uwierzcie mi.

frank04,a jakiej reakcji ze strony Boga oczekujesz?Co wg Ciebie powinien zrobić albo powiedzieć?

witaj,
dzieki za zainteresowanie sie
mysle, ze ja nie oczekuje niczego, tylko zauwazam sytuacje.
pozdrawiam

Tym niemniej-jak byś chciał,żeby Bóg zareagował?

A tak oskarżają go o niedopuszczalną obojętność co jest chyba nawet gorsze...


A tu zakłada się najwyraźniej, że wolność musi oznaczać możliwość krzywdzenia innych.Swoją drogą w niebie podobno niema już takiej możliwości a mówi się, że dusze kochają Boga i nikt nie widzi w tym jakoś sprzeczności.


Ciekawe tylko czy można pokochać kogoś nie poznawszy go nigdy osobiście a tylko na podstawie opisów z 3 ręki, powiedzmy jakiegoś starego wiersza opisującego jego zalety?

Bóg mówi przez Kościół, Biblie, Tradycje, przyrode, mistyke

Najbardziej wypowiedział się przez Jezusa- Słowo wcielone

Też myślę, że Bóg milczy, gdy dzieje się zło.
Mówi się, że Bóg nie ingeruje w krzywdzące działanie człowieka, bo dał mu wolność. Ale to nie jest dla mnie żadne usprawiedliwienie, skoro wolność jednego człowieka daje mu prawo do krzywdzenia innego.
Mam tu na myśli takie krzywdy jak: gwałty, znęcanie się psychiczne nad członkami rodziny, zdrady, a także wojny
Nieraz myślę tak jak No, że Bóg jest obojętny wobec swojego stworzenia. Albo stworzył zły świat, złych ludzi...,

Też nie potrafię odnaleźć Boga w pustce cierpienia.

Ja akceptuje sytuacje jaka jest.
Ciagle wierze, choc Bog milczy najwyrazniej.
Wg mnie Bog nie reaguje jak sugeruje twoja wypowiedz, a raczej JEST we wszystkim co istnieje.
pozdrawiam

Hej,
dzieki za odpowiedz i sugestie, tj. polecenie ksiazki.
Mysle, ze rozna literatura pomaga roznym ludziom odpowiedziec na ich pytania.
Zgadzam sie z toba, ze nasze doswiadcznie wiary, ktore zachodzi w "sercu" jest jak najbardziej prawdziwe i odpowiada (albo nie za bardzo) na ciagle pojawiajace sie pytania.
Pozdrawiam

Witaj,
widze, ze masz dosc ciekawie sformulowana wiare.
Mam pytania:
tzn. jesli Bog jest jeden to jak Ojciec, czyli jakas czesc Boga moze milczec a reszta nie?

Moje zrozumienie tez jest takie, ze Jezus umarl i juz go nie ma cielesnie - to jest raczej ogolnie przyjety poglad przez wierzacych i niewierzacych (oczywiscie tych, ktorzy uznaja Jezusa za postac historyczna), wiec co masz na mysli, piszac, ze ma "rece" pelne roboty?
To na poczatek tyle pytan. Zobaczymu gdzie to pojdzie jak odpowiesz.
Pozdrawiam

Witaj,
mysle, ze czlowiek wierzacy moze doszukiwac sie Boga w roznych miejscach, ale nie znaczy to, ze Bog aktywnie komunikuje sie z takim wierzacym czlowiekiem.
Ludzie wolaja do Boga w potrzebie i zwykle slysza absolutna CISZE.
Pozdrawiam

Jest powszechnym doświadczeniem religijnym wielu ludzi, to doświadczenie nieobecności Boga. Często w bolesny sposób rozpada się wtedy nasz obraz świata, często też nasza wiara (być może zbudowana na piasku). Ostatecznie życie jest tajemnicą, Boże drogi są nie zbadane, a rozumem nie jesteśmy wyjaśnić wszystkiego. Nie jesteśmy w stanie odpowiedzieć na pytanie dlaczego wszystko wygląda tak, jakby Boga nic nie obchodziło że cierpimy, gdy Go wołamy w potrzebie. Pozostaje wtedy chyba tylko nadzieja. Czasem następuje proces tzw racjonalizacji jako odruch obronny umysłu. Możemy się wtedy bawić naszymi wyjaśnieniami, religijnymi, czy też innymi( próbę taką podejmowało wielu ludzi, ostatnio czytałem "Chatę" W. P. Younga podejmójącą ten wątek). Tak jakoś Bóg chciał żeby człowiek mu ufał do końca, a nie w kole ratunkowym w postaci odpowiedzi na wszystkie pytania. Dlaczego tak? Można powiedzieć, że dla większej chwały którą ma nas otoczyć w niebie, ale w konfrontacji z rzeczywistością słowa takie wydają się nic nie warte. W trudnych chwilach możemy trzymać się tylko tej "głupiej" nieracjonalnej wiary: "contra spem spero(mam nadzieję wbrew nadzieji( parafraza Rz 4, 18)

I jeszcze taki mały akcent na koniec:

"Z głośnym wołaniem i płaczem za dni ciała swego zanosił On gorące prośby i błagania do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i został wysłuchany dzięki swej uległości"( Hbr 5, 7)

jak został wysłuchany? Przecież nie tak, że nie został ukrzyżowany. Odpowiedzią na modlitwę Jezusa jest zmartwychwstanie. Wierze że jest to również ostateczna odpowiedź na nasze modlitwy, zdawałoby się odbijające się głuchym echem. To jest właśnie chrześcijańska nadzieja, że Bóg wie co robi, chociaż my tego nie rozumiemy, co wiąże się nieraz z buntem, złością, nawet rozpaczą albo utratą wiary.Osobiście nie osądzam nigdy takich ludzi, sam nie wiem czy się kiedyś nie załamie. Wierze że takim ludziom Chrystus też podaje ręke, jak w opowiadaniu o Piotrze chodzącym po jeziorze, jak apostołom którzy zwątpili w zmartwychwstanie, gdy Jezus wisiał na krzyżu. "Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz doświadczonego we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem grzechu."(Hbr 4, 15)

Bóg nie milczy, tylko my nie odbieramy Jego przekazów, ponieważ czekamy na objawienia. Tymczasem Bóg komunikuje się z nami innymi "środkami przekazu" - uczuciami, myślami, doświadczeniem i słowami, choć słowa są najsłabszym środkiem, niosą ze sobą niesamowite ograniczenia, więc Bóg używa ich rzadko. Od Boga pochodzi Najwyższa Myśl (niosąca radość), Najwznioślejsze Uczucie (miłość), Najtrafniejsze Słowo (głoszące Prawdę). Aby odebrać Boże przekazy trzeba zamknąć drzwi i otworzyć serce.