Czy teologowie rozpatrywali mozliwość, że skazani na wieczne potępienie zostaną unicestwieni na końcu świata? Czyli nie tyle będą na zawsze pozostawać w Piekle równoległym z Niebem co zostaną w ogóle skazani na nicość.
Bóg usuwa taką duszę w niebyt, tak jak ją z niebytu powołał.
Czy to "herezja"? Ma jakąś nazwę?

Jeśli się nie mylę to ŚJ głoszą taki pogląd.

Nie wiem czy te herezja, ale jest to na pewno pogląd sprzeczny z wiarą Kościoła. Wierzymy w zmartwychwstanie ciał i duszę nieśmiertelną - choćby i na potępienie
Bóg nie może unicestwić tego, co sam stworzył

Bywa,że jednego z drugim naprawdę nie daje sie pogodzić.

Kamyk to była poważna wypowiedź i nie była sprzeczna z nauką Kościoła, bo ten naucza o wszechmocy Bożej. Usunąłeś ją bo nie wiedziałeś jak to pogodzić. I powiem Ci że nigdy nie będziesz wiedział jak pogodzić piekło z wszechmocą Bożą.

Kamyku! Post, który był odpowiedzią na Twój, był jak najbardziej poważny. Postąpiłeś nie fair usuwając głos dyskutującego z Tobą , korzystając z uprawnień Moda. Nie było tam nic niestosownego, ot tyle, że dla Boga nie ma nic niemożliwego.
Jeżeli tak ma natomiast być, że posty są wyłącznie dozwolone, jeśli zgodne są z nauką Kościoła a pytania można tylko wtedy zadać, kiedy odpowiedź na nie jest zgodna z regulaminem to o jakiej dyskusji tu może być mowa?
Proponujesz towarzystwo wzajemnej adoracji?

To wobec tego moja wina, że ten temat tu umieściłem, przepraszam. Może dałoby się go przesunąć tak, żeby można było podyskutować. Jeśli nie - zamknąć go i tyle.

Zgodnie z prośbą - przeniosłem z Prawd Wiary. Kamyk

Jeśli ja się nie mylę to u ŚJ każda dusza jest smiertelna a tylko coś co nazywają "pamięcią Bożą" pozwala niektóre z nich przywracać do życia.

W tym o czym ja napisałem domyślna dla duszy byłaby nieśmiertelność a tylko na części wykonywana byłaby "kara śmierci" i to dopiero po Sądzie Ostatecznym.

A więc to nie to samo. Różnica jest zasadnicza i łatwo "obserwowalna" przez "zainteresowanego" w chwilę po śmierci.

Kiedyś zadałam podobne pytanie. Mianowicie zapytałam, czy nie etyczniej byłoby gdyby Bóg po prostu unicestwiał dusze, które mają iść do piekła. Po co ta niekończąca się męka bez żadnej nadziei? Po co katowanie kogoś bez szansy na resocjalizację.
Otrzymałam odpowiedź, że Bóg może robić co mu się podoba i z definicji jest to nieskończeni dobre, bo to przecież Bóg. Nawet jeżeli to oznacza bycie biernym wobec bezcelowego okrucieństwa. Choć temat się rozmył i po kilku postach już odszedł kompletnie od pierwotnego zamysłu. W końcu nie otrzymałam odpowiedzi na pytanie, a szkoda. Szkoda bo to bardzo ciekawe pytanie.

Więcej tutaj

Może warto tu do tego wrócić?
Jaki jest sens wiecznego potępienia?

A powiedz na czym polegają te męki i katusze piekielne na które to Bóg skazuj.
Bo jak nawet nie wiesz na czym polegają to tak trochę dziwne że tak się wypowiadasz już o etyczności.

Polegają na tym, że człowiek nie ma kontaktu z Bogiem i w momencie kiedy tego Boga poznał (po śmierci dobry czy zły się z nim spotyka tak czy siak) nie może sobie darować, że trafi właśnie do piekła a nie do nieba i cierpi z tego powodu potworne katusze. Ale wtedy już jest za późno.

"Ale wtedy już za późno" - "jaki jest sens wiecznego potępienia...ano właśnie taki ...człowiek wie, że decyduje tu i teraz i sam nadaje sens swojemu życiu i wieczności.
Zapytałaś i sama odpowiedziałaś

Czyli jaki? Żeby te dusze się męczyły wiecznie za karę? Same chciały to niech mają?
Więc dlaczego dobry Bóg ich nie unicestwi? Bo pragnie ich cierpienia? Bo nie może?