Moj znajomy twierdzi , ze stracił nagle wiarę , tak po prostu z dnia na dzień. Najdziwniejsze jest to , ze w jego życiu w tamtej chwili nie wydarzyło sie nic co mogłoby wpłynąć na jego zdanie. Czy mógł to być wpływ , nie wiem jakiegoś powiedzmy nawiedzenia. Przedtem by człowiekiem bardzo religijnym natomiast teraz to co mowi na temat wiary w Boga to wstyd powtarzać.

Ano można.

Może coś przeczytał?
Zobaczył?
Przemyślał?

Nie wiem...
Mnie to zajęło z 10 lat.
Wiara opierać się powinna na setkach różnych założeń. Wierzący powinien wiedzieć dlaczego wierzy, co jest przyczyną jego wiary, jak ją nabył, dlaczego ta a nie inna, i dziesiątki tego typu pytań.
Nie uważam, aby dało się na nie z dnia na dzień odpowiedzieć.
Ale owszem wierzący, który nie zadaje sobie tego typu pytań może stracić wiarę z dnia na dzień.
Taki wierzący również z dnia na dzień może zmienić wiarę na inną. Gdyż nie zadaje on sobie tego typu pytań...

W kontekście pytania - polecam lekturę pewnej małej książeczki:

http://www.wydsal.pl/bookDetail.php?boo ... 9c2e702fa6

Często myli się wiarę z religią, albo raczej utożsamia je ze sobą (stosuje zamiennie), pierwsza jest celem samym w sobie, druga jest środkiem (narzędziem) do celu. Wiara to pojęcie pierwotne, dopiero z wiary wynika religijność, nie odwrotnie.

Wiary stracić nie można, to co można stracić to religię (religijność)
Z wiarą się rodzimy, jest (ona) na stałe wpisana w nasze człowieczeństwo, w naszą naturę (homo fidelis, człowiek od zawsze wierzący).
Wiara to nie zęby czy głowa, które można ot tak stracić, wiarę można co najwyżej przygłuszyć, zepchnąć do podświadomości, ale ona prędzej czy później (w najmniej oczekiwanej chwili) i tak da o sobie znać.
Na poziomie świadomego umysłu możemy sobie tworzyć takie czy inne światopoglądy, być teistą lub ateistą co wcale nie znaczy że przestajemy automatycznie wierzyć.
Nie można w ogóle w nic nie wierzyć, to absurd.
Przypuszczam że ten znajomy proreg’a zmienił jedynie jedno wyobrażenie na drugie a właściwie odrzucił tradycyjną religijność i zapewne zastąpił ją czymś innym (czym, trudno powiedzieć, zbyt mało informacji)
Stracił nie tyle wiarę co religijność ponieważ wiara kojarzyła mu się z religią którą wcześniej tak sumiennie praktykował, wygląda na to że jego wiara była płytka i ograniczała się wyłącznie do zewnętrznych praktyk

W ostatnią (11.03) na ten temat była właśnie audycja w radiu Em. Postaram się przywołać główny sens wypowiedzi:
Czy jest możliwe by kobieta, któa urodziła dziecko, karmiła je, przewijała pieluchy, pudrowała, bawiła się z nim, uczyłą je mówić itd nagle bierze w ręce pogrzebacz <szast pras> i morduje ot tak dzieciaka?
No chyba nie! Na pewno ta idea rozgrzewała się w niej przez miesiące, do czasu aż coś wybuchło... Jeżeli ktoś traci wiarę "z dnia na dzień" tak na prawdę rozpoczął ten proces dużo dużo wcześńiej. Analogicznie z nagłym oświeceniem na wiarę: Nast sytuacja: Mąż zdradza żonę. Dniami i nocami gryzie go sumienie i w końcu pełen płaczu idzie do niej skruszony by przeprosić. -Dla żony jest to nagłe nawrócienie. Nie dla niego.

whistle chyba ma racje..

to tak jak spacer po lekkim deszczyku..
idziesz długo to przemokniesz, włosy, sweter, spodnie..
zanim je ususzysz to trochę mija..

może oni chwycili pewnego dnia spodnie w ręce i stwierdzili, że już są suche?

Jesli nie zadawał sobie trudu pytań o swoja wiare tak jak pisał Aztec to istotnie stracił ja.Pozornie szybko.Bo proces zapoczątkowany został brakiem interesowania sie religia.

I wcale nie musiał przyjąć innej wiary w coś tam [religii].Po prostu wpadł w proces wyzbywania się tego co sie nauczył do tej pory.Bedzie agresywny bo przy pozbywaniu się ideii tak jest.
No chyba, ze się cofnie duchowo i tak bedzie trwał zupełnie jak siedzacy Indianin w jednym metrze kwadratowym dopoóki głód go nie zmui by ruszyć się z miejsca.
Kiedy głod wiary poczuje?Może wcale.

Media nam proponują ciekawe dość propozycje wierzeń.
Jest do wyboru do koloru można by rzec.
Wedle tego co się komu podoba.Byleby w to głebiej wpadł bez refleksji i można by na tym zarobić...

Religia jest to ustosunkowanie się życia przyrodzonego do nadprzyrodzonego.
Wiara jest wyznawanie tych zasad i wprowadzanie ich w zycie.

Stracił więc wiare.
Nie stracił na razie rekigii dopóki nie zadeklarował odmienności.
Lecz z tego co wiemy zadeklarował ją poprzez wykpienie?
Teraz proces dalszy to jego apatyczne trwanie "w niczym" lub poszukiwanie.Domyslam się, poszukiwanie prawdy.
Prawde moze znaleźć u nas i powrócić może tez dac sie okłamac i znaleźć inna jej wersje lub wiele nawet wersji...
Jak pisałem. Do wyboru do koloru.

Można tez dodam wyzbyć sie religii a nie pozbyc się ideii.
Dlatego Aztecu zauwazyleś być może u kogos madre porzucenie religii ale tez i pozostawienie jej wiekszj częsci zasad moralnych.
Wierzyc można w te same zasady [tutaj chodzi mi o katolicyzm] nie będac katolikiem wcale Aztecu.

Az miło mi to ci napisać.

Oczywiście, że tak. Bo te zasady moralne obowiązują nie tylko w religii ale i w każdym prawie społeczeństwie.
Zasady moralne takie jak, nie zabijaj, nie kradnij, nie cudzołóż rodzą się w każdej religii i każdej kulturze automatycznie.
Naruszenie tych zasad powoduje, że ograniczasz wolność innych ludzi i tym samym jesteś narażony na reakcję z ich strony.
Takie zasady rodzą się same z siebie bez względu na naród kulturę itd.
Nie można więc powiedzieć, że ateista pozostaje z ... (wyznaje) zasadami moralnymi katolicyzmu. Bo to nie są wyłącznie zasady katolicyzmu. To zasady każdego społeczeństwa.
Za morderstwo i kradzież idzie się zazwyczaj do więzienia bez względu na religię, nawet w środowiskach ateistycznych. To normalne ludzkie zasady moralne, a nie wyłącznie katolickie.

Aztec

Co powiesz o społeczeństwach kanibali?

Aztec

Do tego potrzeba checi.A te nie wszędzie sie pojawiły gdzie były skupiska ludności.



Aztec

Przebywasz często na wiara.pl. Co wiesz na temat przypowiesci o misłosiernym Samarytaninie?

To szczególny przypadek. Dlatego społeczeństwo kanibali nie przyjęło się na całym świecie.
Każde społeczeństwo dąży do tego, że wszyscy obywatele chcą żyć zazwyczaj jak najdłużej.


Nie wiem, czego ma to być przykład. Gdzie jest powiedziane, że osoby, którym należy pomagać mają nam się przewracać pod nogami. Czemu wszyscy nie wyjadą do Afryki, gdzie takich potrzebujących jest setki.

Najczęściej wiara jest skutkiem wychowania dziecka w danej religii.Dziecko nie dyskutuje z rodzicami - do pewno momentu akceptuje wszystko. Inaczej mówiąc religia jest mu narzucana, czasem jej praktykowanie jest egzekwowane w sposób bezwzględny, na siłę. Po dojściu do pełnoletności może być różnie - zależy to cech osobowościowych, wykształcenia, środowiska nawet przypadku. Czasem przestrzega się wyłącznie tradycjii rodzinnej, czasem zgłębia się dogmaty, naukę i historię danej religii chcąc podejśc do niej bardziej rozumowo. I może się zdarzyć tak,że człowiek się budzi i nagle stwierdza: " to nie moja bajka"
Niekoniecznie z dnia na dzień, może się to stać z nocy na noc,lol

nie można ... Wiare można stracić pod wpływem długotrwałego rozbicia - jjakim jest grzech

ciagle powszednie grzechy powoduje zaslepienie - i oddalanie się od PANA JEZUSA

Pamietam takiego kolege ktory Wierzył a pożnie na wszkutek alkocholu Św. ewangelia zaczeła mu się dziewnie nie realna itp. alkochol , ale i inne grzechy niszcza Wiare .

Inna sprawa wobec tych co mówia ze maja wWiare - ba chodżą do Kościoła - w takim wypadku ich Wiara wisi na jednym włosku - i jakis czyn,pogadanku czy nawet szatanski cud moze spowodowac utrate Wiary i ateizm .

aaaaa i BRAK ZDECYDOWANEGO CODZIENNEGO UŚWIĘCANIA SIĘ tez powoduje rozbicie WIARY . , itp - wszytsko jest wtedy skazone grzechem i slaboscia

Tak, można.
Mózg to bardzo skomplikowany element.
Można zyskać, stracić wiarę z dnia na dzień.
Mało tego, z dnia nadzień może ci odbić, i pozostajesz głupi do końca życia.
Mój znajomy tak ma. Był normalnym człowiekiem, uczył się, studiował, pobożny. A tu nagle fik. zmiana w mózgu, i "głupi jasio" do dzisiaj.
To znowuż inny znajomy normalny, dzieci, rodzina, pobożny katolik, żadnych problemów ponoć. A tu nagle dowiadujemy się, że się powiesił - z dnia na dzień.
Nie wiem skąd się takie rzeczy biorą.
Ale jak najbardziej z dnia na dzień wszystko jest na tym świecie możliwe.