Byłem na Tryptyku i moim zdaniem warto. Tekst poematu jest wymagający i moim zdaniem film go dobrze przybliża. Przez 60 minut mogłem zapomnieć o codziennym zabieganiu i duchowo się ubogacić.

A jakie są Wasze opinie? Które fragmenty Tryptyku do Was przemawiają.
Dla mnie jednym z ważnych fragmentów jest ten, który mówi o relacjach w Trójcy Świętej:

Kimże jest On? Niewypowiedziany. Samoistne Istnienie.
Jedyny. Stwórca wszystkiego.
Zarazem Komunia Osób.
W tej Komunii wzajemne obdarowywanie pełnią prawdy, dobra i piękna.
Nade wszystko jednak - niewypowiedziany.

Arcydzielo kinematografii bylem z cala rodzina i wszystkim sie bardzo podobalo, wielu ludzi nawet plakalo w kinie tak ich wzruszyl ten film

Czytałem info o widzach w kinach. Na Tryptyk rzymski w I tygodniu oglądania poszło 16 tys. osób. Dla porownania na "Klątwę 2" ok. 40 tys. osób, a na "Rysia" (podobno wyjątkowo żenujący poziom) ponad 100 tys. ludzi - a w sumie już ponad pół miliona.
Zastanawiam się czy ten poemat Ojca Świętego to taki nieciekawy temat, czy też sprawdza się opinia o Polakach, że kochają JP II, ale tak aby nie musieć słuchać co chce nam powiedzieć. Za chwilę kolejna rocznica śmierci i wszyscy będziemy się wzruszać i wspominać, ale czy o to Jemu chodziło? Chyba nie bez przyczyny ten poemat powstał? Coś bardzo ważnego chciał nam powiedzieć. To w końcu Jego duchowy testament.

Ciekaw jestem Waszej opinii.

Dla mnie osobiście nie jest to dzieło, które chciałbym przeczytać czy oglądnąć

Reakcje z którymi się spotkałem u ludzi, którzy zobaczyli film to wzruszenie, zamyślenie, niechęć przed wyjściem z kina w obawie o utracenie wyjątkowości chwili - zawsze jednak pozytywne poruszenie.

Reakcje osób, które nie chcą iść do kina na ten film (a raczej filmowe medytacje nad Słowem) i głośno go krytykują bez oglądania to moim zdaniem rodzaj obawy przed spotkaniem się ze słowem, które w tym filmie wyjątkowo mocno przemawia i nakierowuje na Słowo, Które Jest.