Książki podróżnicze Cejrowskiego lubię, Sapkowskiego również, ale Łysiaka i Ziemkiewicza (bo chodziło o Ziemkiewicza, a nie jakiegoś "Ziemniekiewicza" prawda?) szczerze odradzam. No chyba że kogoś interesuje prawicowa propaganda.

A co jest złego w prawicowej propagandzie?

To samo co w każdej propagandzie?
Nie wiem, to pytanie to żart?

A czym dla ciebie jest "propaganda" i czym się różni od zwykłego uzewnętrzniania swoich poglądów?

Johnny, dla mnie książka ma sens, jeśli w sposób merytoryczny analizuje różne punkty widzenia i rzeczowo argumentuje, że jeden z nich jest lepszy, przy znajomości również punktu widzenia i argumentów oponenta. Łysiak i Ziemkiewicz specjalizują się w prowadzeniu ideologicznych wojenek ze wszystkimi, którzy myślą inaczej, dlatego dla mnie osobiście wiele nie wnoszą. No ale co kto lubi.

No przecież kto jak kto, ale Ziemkiewicz co chwila przytacza argumenty podawane przez oponentów w różnych sprawach i stara się nie wykraczać poza informacje, które czytelnik sam może sobie zweryfikować.

No jak dla mnie takie książki jak Polactwo na przykład albo Michnikowszczyzna, to ewidentny przykład wojenki ideologicznej, która nie wnosi zupełnie nic merytorycznego.

Cóż akurat te dwie czytałem - jakiś czas temu, ale coś tam pamiętam. Wojenka ideologiczna? Jeżeli chcesz tak określać opowiedzenie się po jednej ze stron sporu - OK. Nic merytorycznego? No nie wiem, w Michnikowszczyźnie np. przywoływane jest sporo faktów i powiązań między nimi - jakieś zmyślone one są?

Ja widocznie przywykłam do zupełnie innego poziomu literatury, gdy na przykład czytam prasę amerykańską, czy książki wydawane przez byłych amerykańskich prezydentów, publicystów, decydentów politycznych, one są pisane w sposób zupełnie inny tzn. koncentrują się wokół pewnego problemu merytorycznego, patrzy się przez pryzmat tego, co łączy, a nie dzieli, i w dobrym tonie jest, gdy krytyka łączy się z pewnym oddaniem szacunku oponentowi.
A tacy publicyści jak Ziemkiewicz piszą na zasadzie - jak najbardziej zgnoić określone środowiska, znaleźć wroga publicznego, to budzi mój niesmak. (Zaznaczam tutaj, że podobne zastrzeżenia mam do bardzo wielu innych publicystów, po lewej i prawej stronie sceny politycznej).Ziemkiewicz to taka publicystyka skierowana do grona swoich wyznawców, nastawiona na dzielenie, napiętnowanie.
Piszesz o przytaczanych faktach - dla mnie w wielu miejscach brakowało wskazania ich konkretniejszych źródeł, przypisów itp. No i nie lubię pisania o sprawach publicznych w tak wulgarny sposób.

Ja lubię osobiście wyżej wspomnianych Sapkowskiego i Ziemkiewicza, chociaż dawno nie czytałam. Z bardziej aktualnych- na pewno twórczość A. Kavy. Dobre, wciągające kryminały z wątkami psychologicznymi

ja bardzo lubię książki Robina Cooka świetne sensacyjne historie, podobnie jak tożsamość bourne'a to jedna z moich ulubionych a jeśli ktoś lubi fantastykę to polecam trylogię Trudi Canavan - gildia magów