Mianowicie co takiego?



A jest jakiś powód, żeby do tego wracać?

"Święci w dziejach narodu polskiego"- prof. Feliksa Konecznego. wydanie z 1937 roku -fascynująca.

Tradycję świeckiego, demokratycznego, sprawnego państwa jako alternatywę sarmackie koncepcji spod Piotra Skargi



A jest jakiś powód, żeby do tego wracać?[/quote]

Tak, tradycja jest ważna dla każdego społeczeństwa. I ważne do jakiej tradycji się nawiązuje.

Państwo świeckie czy księże

Nie zauważyłem, żebyśmy to stracili - mamy państwo demokratyczne i świeckie. Ze "sprawnością" jest może nieco gorzej, ale przyczyn takiego stanu rzeczy jednak gdzie indziej bym szukał.

Buahaaaa

Nie mamy państwa demokratycznego i świeckiego? Gdzie mieszkasz? Może mówimy o innym państwie?

"Żydzi. Wiara i życie" Alana Untermana. Stareńkie z 1989r. wydanie, ale poruszające temat, który się raczej nie zdezaktualizował, a po wstępnym przekartkowaniu widzę, że zawiera dużo ciekawych odniesień i cytatów z Talmudu, czyli nie zupełne gołosłowie tylko tak jak lubię z dość obszerną bibliografią.

Czytam fajną książkę o poetce, która była w armii Andersa i walczyła pod Monte Cassino. Jest nią

Beata Obertyńska.

Robert Kennedy SJ "Dary Zen dla chrzescijan" sprzedawana w pakiecie z kolejnym juz numerem magazynu "Medytacja".

Karen Armstrong "Spór o Boga".
W końcu trzeba także czytać tych, z którymi się nie zgadzamy, lub których poglądy są dla nas nie do końca czytelne, choćby po to aby się przekonać jak uzasadniają swoje racje
A że Armstrong ostatnimi czasy złagodniała i nie wypowiada się już w tak zaczepnym tonie to spróbuję się z tą książką zmierzyć:

"Traktat o łuskaniu fasoli" był jedną z moich ulubionych książek ever. Z wielką niecierpliwością czekałem więc na nowe dzieło Wiesława Myśliwskiego - i już pierwsze kilkadziesiąt stron spełniło wszystkie moje oczekiwania.

Nie pamiętam już kiedy sięgnęłam po jakąś powieść. Tak czasem zaglądam do tego wątku ciekawa co ludzie czytają i widzę, że chyba jestem jakimś dziwolągiem. A może po prostu jest czas na tego typu książki (przychodzi taki period i już ); przecież dawniej sięgałam po takie lepsze czytadła, a nawet miałam całkiem niedawno plan sięgnąć po Sapkowskiego (bo nie znam kompletnie) a jednak zrezygnowałam. Mam poczucie straty czasu gdy czytam tego typu literaturę. Cóż, może kiedyś przyjdzie i na to czas

Też miałam taki okres, że czytanie powieści uznawałam za stratę czasu.
Ale ostatnio podsunięto mi książkę Marii Nurowskiej. "Połknęłam" ją w ciągu kilku godzin. Tak mnie zafrapowała, że przeczytałam już kilka książek tej autorki.
Wczoraj przeczytałam "Lepiej palić fajkę niż czarownice" ks. Bonieckiego.

Ja poznaję Pana Mertona, a zaczęłam od najbardziej popularnej książki "Nikt nie jest samotną wyspą".

Spodobała mi się niedawno książka napisana przez Zbigniewa Nienackiego pod tytułem Pan Samochodzik i Fantomas, mimo że jest to powieść dla młodzieży, a ja nastolatkiem już nie jestem.