Quantcast
Wątki bez odpowiedzi | Aktywne wątki Teraz jest Cz mar 28, 2024 18:16



Odpowiedz w wątku  [ Posty: 22 ]  Przejdź na stronę Poprzednia strona  1, 2
 *** czasu krople cichutko opadają / łez zatopionych 
Autor Wiadomość

Dołączył(a): Cz lip 05, 2007 18:33
Posty: 25
Post WIESłAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959)
z cyklu „Ikar”

*
* *

Jestem pełniejszy Tobą
jak wysuszona skwarem
rzeka

Jestem bogatszy Tobą
jak zasiana ziarnem
ziemia

Jestem jaśniejszy Tobą
jak oświetlony gwiazdami
mrok





*
* *

Żonie

Ten cichy jesienny liść
weź ode mnie i przytul
ja też tak spadnę jak liść
wichrem porwany błękitu

Ten cichy jesienny liść
który włożyłaś do Biblii
niech Ci jej miłość gra
i niech Cię w sen uskrzydli

A gdy go wyjmiesz z tych kart
nie dozwól by się skruszył
bo w nim me życie drga
- niebieski odlot duszy ...




*
* *

Tą moją mizerną miłością
modlę się Panie co dzień
pomiędzy snem a szarością
syn Twój i ziemi przechodzień

Ta moją mizerną miłością
chęciami górnymi jak niebo
modlę się Panie do Ciebie
skrzydłami mojego śpiewu




z cyklu "Ikar"







*
* *

W Twojej łasce
Jest moja siła
Jak drzewa w słońcu
I w ziemi

Wrosłem w glebę
Twoim rozkazem
i żyję dotąd
jak inni

Czekam na Ciebie
na deszcz Twój z nieba
na wiatr co me serce
rozgrzeszy

na ptaki z nieba
by z nimi śpiewać
liśćmi co chcą
się cieszyć ...




*
* *

Zrosiłeś mnie swoją rosą
w upalne lata dni
i dałeś dech mym kłosom
i dałeś blask mym kłosom
piękniejszy niźli łzy


Skropiłeś mnie swoją łaską
gdy piekł potworny żar
nabrałem Twego blasku
i lśniłem Twoim blaskiem
w upalny lata skwar ...












z cyklu "Ikar"


*

* *


Twoje słońce ogrzało mą duszę
Twoje słowa zmieniły mą drogę
Tyś mnie krzepił w czas deszczów i w susze
Dzięki Tobie oddychać dziś mogę

Tyś prowadził mój umysł od dziecka
Tyś mnie uczył przez ludzi świat kochać
Tobie tylko zawdzięczam dni szczęścia
Tobie mówię dziś także: mnie prowadź

Tyś mi barwy tej ziemi odsłonił
Kwiaty ludzi i gwiazdy na niebie
Twoje wszystko co dzisiaj mam w dłoni
TWOJE WSZYSTKO I WSZYSTKO OD CIEBIE

*
* *

Ty swą miłością wszystkim nam
odsłaniasz barwy całej ziemi
we wszystkim swą dobrocią trwasz

Ty jedną miłość która śle
jak słońce milion swych promieni
rozdałeś wszystkim także mnie

*
* *

Twój Krzyż
to mój drogowskaz
który na drodze stoi

i ściąga burz
pioruny
i deszcz do oczu moich

Twoje Pismo
na drodze mojej
świeci

jak słońce
co oświeca ogrzewa
i piecze ...













z cyklu „Ikar”

*
* *

Ty mgły życia rozwiewasz swym blaskiem
czas napełniasz radością o zmroku
tak jak siewca rozrzucasz swa łaskę
dzięki Tobie to wszystko jest wokół

Twoje dłonie niosą światu rosę
Twoja miłość rozlewa się wszędzie
Ty przez ludzi przemawiasz swym głosem
gdy chcą służyć Tobie jak narzędzie

Tobie hołd i cześć i miłość świata
Tobie życie nasze i śmierć i tęsknota
gdy się plączą wśród dróg nogi nasze
gdy się serce w grze świata wciąż miota





z cyklu „Kielich jesieni”


*
* *

jak Ci dziękować
za sen i nadzieję
za wiary kiście
którymi się żywię
za słowa Twego spadające
krople gdy upał życia
doskwiera na drogach


jak Ci dziękować
kiedy wszystko Twoje
i wszystko w Tobie
rodzi się i ginie
i darem Twoim
są owoce moje
i moje serce
co dla Ciebie bije ...







* z cyklu „Kielich jesieni”
* *

rozmieniam czas
na drobne pieniądze
dni skarbona jak konary
drzew pochyla się
ku ziemi obiecanej
spieszą się sekundy
nieczułe na krzyk powrotu
pospiesznie pospiesznie
na tarczy wschodów
i zachodów suną naprzód
pełne drżenia do Ciebie
który nie znasz czasu - -




z cyklu „Krzyk wiatru”


*
* *

Ty sny me osłoń
które drżą
jak płatki kwiatów
gdy wieje wiatr

Ty sny me otul
dłonią swą
gdy na nie spada
ciszy grad

Ty sny mi ukaż
w nocy mgle
kiedy nie widać srebra gwiazd
gdy się zagubił świtu brzeg ...





*
* *

idziesz jerozolimską drogą
wśród gapiów i zdrajców
wśród tych których miłość
wypaliła się papierowym wierszem
którą wystraszyły zbroje rzymskich żołnierzy
idziesz Panie w jerozolimskim krzyku
bardziej bolesnym od obojętności
z krwawymi pręgami na plecach
z pokrwawioną od cierni głową
wśród gapiów na miejsce straceń
umęczony już w Sercu Panie


*
* * z cyklu "Krzyk wiatru"

Panie oto stągwie
które napełniłem tęsknotą
pełno wokół chorych
trędowatych sparaliżowanych ślepych
przyjdź i dotknij
uzdrów
umarłych przywróć życiu
oczyma wypełnionymi po brzegi
miłością przywróć spokój
naszym duszom
gdy stopy Twoje rosimy łzami
gdy wchodzimy na drzewa
naszych osamotnień
wypatrując Ciebie




z cyklu „Drżenie słońca”

PROŚBA

jestem małym dzieckiem
na bezdrożach świata
weź mnie za swą rękę
poprowadź poprowadź

płyną nebem chmury
jak szalone lata
weź mnie za swą rękę
i prowadź i prowadź ...




z cyklu „Bzy w słońcu”


*
* *

jedno serce jak chleb
podziel dla tysięcy
do których mnie ślesz
i objaśnij znaki na drodze
gdy Emaus widać już
wśród drzew
jedno serce podziel
dla tysięcy niech się karmią
dobrocią Twą
a mnie pozwól kłosów zrywać więcej
gdy Twe zboża owocem się gną ...














z cyklu „Kielich światła”



*
* *

budujemy niebo
z cegiełek dni
czerwonych jak miłość

gdy słowa zachodzą
jak słońce
w ciemność nocy

budujemy życie
gdy czas ucieka
w cienie cmentarzy ...



z cyklu „Kołysanie morza”


*
* *

lato
plaża
i morze

słońce
i niebo
przypieka

chodzę brzegiem
wśród fal
szumu

szukam czasu
miłości
człowieka ...
















z cyklu „Ku słońcu”

*
* *

Panie stoję obok Ciebie
a Ty patrzysz na mnie

umęczony za miłość
umęczony za prawdę

Panie Twoja miłość
leczy mnie i dźwiga

zmęczonego w drodze
mocą Twego krzyża






*
* *

ptaki nad ziemią fruną
nisko
ptaki tak nisko
gdy pełno chmur

idziemy w kłębach
jesiennych liści
idziemy w rosie
i chłodzie chmur

ściemnia się
wiatr w koło pędzi
wiatr pędzi w koło
i drzewa gnie

idziemy w strugach
ziemskiego deszczu
na drugą stronę
na drugi brzeg ...







_________________
Serdecznie pozdrawiam wszystkich Czytelników
tej Witryny i zapraszam do lektury moich wierszy na stronach:
http://www.wjmikulski.prv.pl
http://www.Apostol.pl [w dziale: poezja] http://www.katolicki.net


Śr wrz 03, 2008 20:59
Zobacz profil WWW

Dołączył(a): Cz lip 05, 2007 18:33
Posty: 25
Post WIESłAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959)


z cyklu „Marzenie słońca”



*
* *

kiedy wznoszę do Ciebie serce
niebo rośnie we mnie
gwiezdną falą
kołysze się kołysze się
noc


kiedy wznoszę do Ciebie serce
cisza wzbiera się
w morze tęsknoty
morzem tęsknoty
faluje noc ...






z cyklu „Milczenie światła”

*
* *

dotykam Cię jak ognia
którym się nie parzę
dotykam Cię jak światła
które nie oślepia
i płonie moje serce
jak świeca na ołtarzu


dotykam Cię jak głębi
i kroczę po jej falach
dotykam Cię jak burzy
która nie zabija
dotykam Twego ognia
który mnie rozpala
kiedy czas wije na mej twarzy
śmierci pajęczynę











z cyklu "Milczenie światła"


*
* *

oplotłeś mnie pajęczyną bólu
bo Twoje wyroki jak nici pajęcze
powracają co dzień

bo czas Twój napełniony
jerozolimskim krzykiem
odnawia się jak rana

już nie jestem przymuszonym Szymonem
ale Twoim echem które wzburza me żyły
i wciąż czuję Twój Krzyż ...





*
* *

czekam
w płomieniach nadziei niebo otwarte
na Ciebie czekam Panie

Ty bielą drogi ścielisz
puchową kołdrą ciszy otulasz
ślady stóp

czekam gdy przypływ nocy
chłodną falą uderza w mą twarz
Panie na Ciebie czekam































z cyklu „Muzyka słońca”

*
* *

Twoja miłość jak słoneczne morze
na nim fale jak otwarte dłonie
na Twej tafli złocą się promienie
słońce wchłania ciemności i cienie

na Twej tafli słońce gra radośnie
promieniami co złocą się stale
plusk muzyki jak sen się unosi
skrzydełkami swymi grają fale

Twoja miłość usłonecznia świty
kiedy wschodzi jak słońce nad wodą
błękitnieją schmurzone błękity
w jego blasku niebiańską urodą ...






z cyklu „Ostrołęcka Starówka”
*
* *

na drogach mego życia
ustawiłem zapory Twoich prawd
kolumny swoich nadziei
rozciągnąłem baldachim Twojej łaski
nad moją ziemią – pocałunki słońca
rodzą owoc
ale Ty dajesz wzrost
kwiaty moje wyciągają swe ręce
do Ciebie
konary pełne owoców
padają na twarz przed Tobą ...
















z cyklu „Płomień ciszy”


MODLITWA

nie dozwól mi
pogubić się wśród witryn
i neonów
w jazgocie aut
w oparach spalin
w tłumie nieznanych
twarzy w prawdach
przeczących jedne drugim
na pustkowiu chłodnej
nocy na bezdrożach snu
rozbudzonego bólem ...

*
* *

nim dobiegnę do Ciebie
zdyszany
z bijącym sercem

muszę przydźwigać
na plecach
swój własny krzyż

nim dobiegnę do Ciebie
muszę przydźwigać
pomnożone talenty


z cyklu „Pocałunek słońca”


*
* *

zamieniłem swój czas
w Twój ogród
zasiałeś i posadziłeś w nim
co chciałeś
mnie powierzyłeś troskę
o drzewa i kwiaty
i owoce
znoszę Ci każdego roku
kosze swego trudu
znoszę pod Twój Krzyż








z cyklu „Przypływ światła”


*
* *

pomóż mi przetłumaczyć miłość
na język prostych
szarych godzin
gdy na żarówkach zbiera się
wciąż kurz
gdy zegarki krzyczą: idź
gdy schodząc z trzeciego pietra
mijam oplutą klatkę
zapałki i pety
gdy z jazgotem rusza
koło mnie samochód
i w deszczu tnąc kałuże
zbryzguje mnie błotem
gdy dzieci rodzą dzieci
a ojcowie krzycząc
wydają rozkazy
gdy z prawie pustym portfelem
mijam setki luksusowych aut
gdy na ziemi wśród błota
leży pijany bliźni ...
gdy ... gdy ...



z cyklu „Puchar ciszy”



*
* *

słońce wszystkim daje światło
słońce wszystkim
dla narodów jedno Światło
słońce wszystkich

słońce wznosi rzeźby kwiatów
drzew ogrodów
dla narodów jedno Światło
słońca wschody

słońce słońce daje siły
blask urodę
jednym Światłem świeci ludziom
jednym wschodem ...









z cyklu "Puchar ciszy"
*
* *

zanim przyjdzie sen
trzeba jeszcze zamknąć
namiot dnia

myśli rozpędzone stado
zatrzymać
uciszyć

zanim przyjdzie sen
trzeba jeszcze okryć się
płaszczem Twojej miłości

myśli rozpędzone stado
zatrzymać
uspokoić w Tobie ...




*
* *

ocieram Twoją twarz
z kurzu i łez
wśród pustej drogi

przyciskam Krzyż Twój
tulę pierś
mój Boże drogi

gonię swym sercem
ślad Twoich stóp
na pustej drodze

nie widzę Ciebie
a jesteś tu
na mojej drodze ...

w Lourdes, 1995 r.


z cyklu „Pustynia słońca”

*
* *

pędzę do Ciebie jak ptak
ponad domami się wzbijam
wysokie drzewa omijam
tam gdzie prowadzi Twój ślad

pędzę do Ciebie co sił
wysoko w górę się wznoszę
o nic drzewa nie proszę
z chmur tylko rosę bym pił ...


z cyklu „Pustynia światła”




*
* *

w Twojej łasce
jak w słońcu
dojrzewam

niby owoc
który strąci
wiatr

w Twoim słońcu
rumienię się
czekam

bym dla Ciebie
już dojrzały
spadł ...




*
* *

życiu na drogę
Twoja łaska
i pełne słońca
błogosławieństwo

życiu na drogę
Twoja prawda
jak jego sztandar
i zwycięstwo

życiu na drogę
krzyż codzienny
który powala
i podnosi

i Twego słowa
płomień święty
który rozpala świat
i wznosi ...










z cyklu „Radość słońca”



*
* *

gdy szliśmy przez cmentarz
grobowy mrok rozświetliły
tysiące płonących zniczy
w kształcie krzyży i serc
po mieście umarłych chodziło
tysiące żywych wśród których
rozpoznawaliśmy znane nam twarze
groby bieliły się i czerwieniły
niemą mową kwiatów
przy alejkach siedzieli
wtopieni w groby ludzie
zamyśleni cisi
w płomieniach grobowego światła





*
* *

W srebrze światła
księżyca w pełni
jak w świetle reflektora
pokazałaś mi pędzące ptaki
gdzieś w ciemność
cmentarz powiewał małymi
płomykami pamięci
ludzie nosili na rękach kwiaty
w sercach tęsknotę
przy pełni księżyca
gdy nadszedł zmierzch


*
* *

coraz bardziej pogrążam się w śnie
czasu rzeką płynę pod Twe niebo
coraz bardziej skraca się mój dzień
coraz szybciej kres nocy dobiega

coraz silniej słońce w górze lśni
coraz większą zatacza tęsknotę
więc przyspieszam a wraz ze mną dni
słońcem płoną i całe są złote

coraz głębiej dojrzewam w Twym śnie
co mnie niesie falami tęsknoty
coraz bardziej skraca się mój dzień
niby liść ognisty i złoty ...




z cyklu „Rozmyślania na piasku”


*
* *

Póki mam siły Panie
Tobie hołd niosę
kosze mej pamięci
pełne wdzięczności
dźwigam


Póki sił moich Panie
Tobie hołd śpiewam
niech wola Twa się
święci
w moich nocach
i dniach ...


_________________
Serdecznie pozdrawiam wszystkich Czytelników
tej Witryny i zapraszam do lektury moich wierszy na stronach:
http://www.wjmikulski.prv.pl
http://www.Apostol.pl [w dziale: poezja] http://www.katolicki.net


Pn sty 26, 2009 17:37
Zobacz profil WWW

Dołączył(a): Cz lip 05, 2007 18:33
Posty: 25
Post WIECZORNE PYTANIA
WIESŁAW JANUSZ MIKULSKI
(ur.1959)




z cyklu "Granice światła"




WIECZORNE PYTANIA

turlamy się
między talerzami
łóżkiem
i portfelem

zamyśleni
wśród grobów

z zawieszonym wzrokiem
pośród sklepów

ile zostało w nas
gwiazd ile prawdy
ile nas samych
zostało ...

16 lutego 2009 roku, godz. 22:10

_________________
Serdecznie pozdrawiam wszystkich Czytelników
tej Witryny i zapraszam do lektury moich wierszy na stronach:
http://www.wjmikulski.prv.pl
http://www.Apostol.pl [w dziale: poezja] http://www.katolicki.net


Pn lut 16, 2009 13:36
Zobacz profil WWW

Dołączył(a): Cz lip 05, 2007 18:33
Posty: 25
Post Re: *** czasu krople cichutko opadają / łez zatopionych
WIESŁAW JANUSZ MIKULSKI
(ur.1959)


z cyklu „Zapach wiatru”

*
* *

Nie gaś światła
w sobie
ciesz się
jego blaskiem

idź
w promieniach
prawdy
przed siebie

by próg
nocy
był Twoim progiem
szczęścia

_________________
Serdecznie pozdrawiam wszystkich Czytelników
tej Witryny i zapraszam do lektury moich wierszy na stronach:
http://www.wjmikulski.prv.pl
http://www.Apostol.pl [w dziale: poezja] http://www.katolicki.net


Wt gru 01, 2009 20:56
Zobacz profil WWW

Dołączył(a): Cz lip 05, 2007 18:33
Posty: 25
Post ŻYCIE (II)


WIESŁAW JANUSZ MIKULSKI
(ur. 1959)



ŻYCIE (II)

organy światła
grają smętne akordy
wśród kurzu
i jazgotu ulic

ludzie niosą w torbach
chleb
w sercach ból

tyle było pięknych słów
przyrzeczeń przykryły je
popioły zdrad

pośród śmierci jednych
pełne śmierci życie drugich
czasu wciąż coraz mniej
coraz mniej …


_________________
Serdecznie pozdrawiam wszystkich Czytelników
tej Witryny i zapraszam do lektury moich wierszy na stronach:
http://www.wjmikulski.prv.pl
http://www.Apostol.pl [w dziale: poezja] http://www.katolicki.net


Śr sie 17, 2016 17:57
Zobacz profil WWW

Dołączył(a): Cz lip 05, 2007 18:33
Posty: 25
Post ŻYCIE (II)


WIESŁAW JANUSZ MIKULSKI
(ur. 1959)



ŻYCIE (II)

organy światła
grają smętne akordy
wśród kurzu
i jazgotu ulic

ludzie niosą w torbach
chleb
w sercach ból

tyle było pięknych słów
przyrzeczeń przykryły je
popioły zdrad

pośród śmierci jednych
pełne śmierci życie drugich
czasu wciąż coraz mniej
coraz mniej …


_________________
Serdecznie pozdrawiam wszystkich Czytelników
tej Witryny i zapraszam do lektury moich wierszy na stronach:
http://www.wjmikulski.prv.pl
http://www.Apostol.pl [w dziale: poezja] http://www.katolicki.net


Śr sie 17, 2016 18:13
Zobacz profil WWW

Dołączył(a): Cz lip 05, 2007 18:33
Posty: 25
Post *** zawsze jest smutno / bez miłości
WIESŁAW JANUSZ MIKULSKI
(ur.1959)


z cyklu "W cierniach słońca"


* * *

zawsze jest smutno
bez miłości …


_________________
Serdecznie pozdrawiam wszystkich Czytelników
tej Witryny i zapraszam do lektury moich wierszy na stronach:
http://www.wjmikulski.prv.pl
http://www.Apostol.pl [w dziale: poezja] http://www.katolicki.net


Wt lis 21, 2017 12:06
Zobacz profil WWW
Wyświetl posty nie starsze niż:  Sortuj wg  
Odpowiedz w wątku   [ Posty: 22 ]  Przejdź na stronę Poprzednia strona  1, 2

Nie możesz rozpoczynać nowych wątków
Nie możesz odpowiadać w wątkach
Nie możesz edytować swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz dodawać załączników

Szukaj:
Skocz do:  
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group.
Designed by Vjacheslav Trushkin for Free Forums/DivisionCore.
Przyjazne użytkownikom polskie wsparcie phpBB3 - phpBB3.PL