Nie znam. A Tobie jak się podobało?
Father Reese zebrał swojego czasu po łapkach od Kongregacji Nauki Wiary za - jak to ujmuje wiki - "various editorial decisions made by Reese concerning certain issues addressed in the magazine, notably priestly celibacy and the ordination of women."

Najwyraźniej leży mu to nadal na wątrobie, co widać w art. pisanych dla kontrowersyjnego NCR.
https://www.ncronline.org/blogs/faith-a ... me-anymore

Podobało, jak na tak wyczerpujący przewodnik czyta się to dość lekko, nie omija też ciekawych, mało ogranych, a trudnych tematów, jak np. spór wokół prób roztoczenia ideowej kontroli nad teologami, przeciw czemu protestowlai ci, którzy chcieli jak najbardziej zbliżyć teologię do czegoś na kształt nauki.

Ciekawe jest też przedstawienie postaci JPII, który w późniejszych przekazach medialnych, szczególnie w zestawieniach z B16, przedstawiany był często jako nie do końca ogarniajacy co się wokół niego w tym Watykanie dzieje, podczas gdy tu mamy obraz bardzo zdecydowanego reformatora, który sporo organizacyjnie poprzestawiał, silniej podporzadkowując sobie różne instytucje i wzmacniając swoją pozycję. Inną ciekawostką jest, że o ile kard. Ratzinger pojawia się na kartach książki dość często, o tyle zostaje całkowicie pominięty w spekulacjach na temat tożsamości kolejnego papieża, tak psikus.

KNW dyscyplinowała jezuitę właśnie w czasach, gdy przewodniczył jej kard. Ratzinger. Wybór panzer kardinala na papieża musiał być dla Reese'a gorzką pigułką do przełknięcia.

Heh, niewykluczone

Skończyłem właśnie

(Moynihan Michael, Soderlind Didrik - Władcy chaosu. Krwawe powstanie satanistycznego metalowego podziemia)
i okazało się to całkiem niezłe, pomio kulejącego tłumaczenia. Pomijając kilka zbędnych dygresji, jeśli ktoś chce dowiedzieć się, czemu na początku lat 90. w niebiednym i stabilnym kraju na północy młodzież zaczęła hałasować, palić kościoły i masowo produkować mroczne deklaracje, to można rzec, że się dowie, a przynajmniej zostanie naprowadzony na kilka obiecujących tropów. Co ciekawe, idagowany chrześcijański publicysta wydaje się lepiej kumać black metal, niż głowa Kościoła Szatana, nie wahając się posunąc do stwierdzeń, z których w zasadzie wynika, że lepiej być palącym kościoły satanistą, niż nie mieć żadnego życia duchowego.

Scott i Kimberly Hann "W domu najlepiej".
Jest to historia dojścia do Prawdy amerykańskiego prezbiteriańskiego (protestanci) małżeństwa. Badając Biblię doszli do przekonania, że Prawda jest w KK. Polecam szczególnie poszukującym, mającym problemy z wiarą.

Teraz czytam, właściwie już od dłuższego czasu, bo jest trudna, bardzo mądra, piękna...
Tomas Halik:" Chcę, abyś był"

Ksiądz Tomáš Halík, jedna z najważniejszych postaci czeskiego Kościoła, laureat Nagrody Templetona 2014 przyznawanej za „wyjątkowy wkład w rozwój duchowego wymiaru życia”, oddaje do rąk polskiego czytelnika kolejną książkę. Redaktor próbujący wybrać z niej fragment na okładkę napotyka trudności: nadają się na nią niemal wszystkie zdania tego tekstu. Poruszają nasze uśpione sumienia, zmuszają do namysłu i nowych odpowiedzi na pytania, na które odpowiedzieliśmy sobie, jak nam się wydawało, już raz na zawsze.

Co znajdujemy w tym, kogo kochamy? Czym naprawdę jest miłość? Czy zamiast: „Skąd zło?”, nie powinniśmy pytać raczej: „Skąd czułość i dobro?”. Czy pragniemy, aby Boga nie było? Czy z Jego niedostępności nie wyprowadzamy zbyt pochopnych wniosków? Czy On jest odpowiedzią, czy też raczej pytaniem? Czy nasze życie to definitywne olśnienie Bogiem, które kiedyś przeżyliśmy, czy może „droga w dół z góry Tabor”? Ksiądz Halík pisze o Bogu, który tęskni za naszą tęsknotą, i o Bogu, który jest tańcem. Sporo miejsca poświęca też Nietzschemu, którego uważa paradoksalnie za swego przewodnika po krętych ścieżkach religii.

„Wiara, która sądzi, że nie potrzebuje już płomienia tęsknoty, jest trupio zimna; jeśli uważa, że nie potrzebuje już wyruszać w dalszą drogę poszukiwania i pytania, jest dotknięta paraliżem. Jeśli przekonanie religijne nie zawiera owego żarliwego przytaknięcia, jeśli owo „wiem, że jesteś”, nie jest już ożywiane pragnieniem miłości, owym „chcę, abyś był”, wtedy wiara zamienia się w ideologię. Traci w ten sposób swój niepowtarzalny korzenno-słony smak, do niczego już się nie nadaje, tylko do wyrzucenia i podeptania przez ludzi. A ludzie to często i chętnie (i słusznie) czynią!”

Wojciech Sumliński -"Niebezpieczne Związki Bronisława Komorowskiego",super książka opisująca
rzeczywistość naszego kraju.

O ile człowiek, który poszedł "popełniać" samobójstwo w kościele przed ołtarzem w obecności sprzątającej zakonnicy, może opisywać rzeczywistość.

Two Powers in Heaven, p. Segala.

Dla mnie rewelacyjna, bardzo ciekawie napisana książka.
Nie wszystko jest takie jakby się mogło wydawać, daje sporo do myślenia.

Alus kto doprowadził Pana Wojtka do tak drastycznej decyzji i jak do tej pory nikt nie poniósł żadnych konsekwencji.

Drastyczna czy teatralna?
A kto dowiódł - A. MacLean, R. Chandler - książki Sumlińskiego to plagiaty dzieł obu autorów.

Nikt procesów nie wytoczył Sumlińskiemu więc nie można mówić że to plagiaty.

Spadkobiercy MacLeana i Chandlera raczej nie interesują się tym, że jakiś Sumliński w jakiejś Polsce coś tam przepisał z ich powieści, więc nie ma procesów - ale to nie znaczy, że nie przepisał.