wprawdzie nie ten temat ale gołąb i człowiek to jest piękne

ocalenie

Sekundy ,dłoń wyciągnięta gestem rozpaczy wzywa pomocy
zimno ciemność i ból nie mogę umrzeć tej nocy
pod zwałowiskiem gruzów iskierka życia gaśnie
otwiera powieki nadziei popatrzy w ciemność nim zaśnie

świadomość się budzi smutno tak odejść bez pożegnania
córeczko żono nie jesteście przygotowane na takie rozstania
nad głową szum skrzydeł szare pióro spadło na zwałowisko
odgłosy ludzi ,światełko latarki znów ciemność i to wszystko

Minuty niezdrowego snu beznadzieja i przebudzenie
gołąb cichutko grucha dziobem całuje policzki ,przebudzenie
mój przyjacielu nie zawiodłeś mnie nie opuściłeś w potrzebie
jestem tu sam siądź na mym ramieniu tak czekałem na Ciebie

Znów ciemność tylko ten szum skrzydeł i gruchanie
odchodzę,przebacz mi winy i przyjmij mą duszę Panie
pustka, otwieram oczy rażąca jasność czy jestem już w niebie
- spokojnie już dobrze Przyjacielu to gołąb uratował Ciebie

R.S.

Długie przyjaźnie stają się jak klejnoty: wygładzane przez czas, coraz piękniejsze i trwalsze.
Celia Brayfield

Przyjaźń to umiejętność i nieustanne uczenie się odczytywania znaków... Jest w niej bezpośredniości, ale i i wiele aluzji, niedopowiedzeń, sygnałow...
Choćby jak ważne są listy, w których nigdy nie opowie się siebie samej, ale jak ważne jest to dla drugiego...

A co to takiego jest przyjaźń?

no to synek ci pomoże coś na ten temat znaleźć,
ale nie pytaj tu, tylko poszukaj sobie sam tego, czego nie wiesz

Przyjaźń to największy skarb, który jest ukryty na dnie serca
przyjaźń to niewidzialna nić, która łączy ludzi
przyjaźń to pokój duszy, który daje poczucie potrzeby
przyjaźń to rozległa przestrzeń, która prowadzi do jedności
przyjaźń to wartość, której nie da się wycenić
przyjaźń to przygoda, która jest nasączona odpowiedzialnością.
Boże spraw aby moja przyjaźń taką była.

ks. Piotr A. Faliński

Przyjaźń powiększa szczęście i pomniejsza nieszczęście, podwajając naszą radość i dzieląc na pół smutek. (Addison Joseph)

Jako że zbliża się rocznica tragicznych wydarzeń w Katowicach poniżej wszystkim tym którzy zginęli dedykuję ten wiersz który też mówi o przyjaźni człowieka z gołębiem ale ta przyjaźń jak wszyscy wiemy zakończyła się bardzo tragicznie


-Gołąbku wierny mój przyjacielu
ratuj mnie proszę szukaj pomocy
pod zwałowiskiem gruzu ,betonu
nie mogę umrzeć przecież tej nocy


Poleć wysoko tam hen do nieba
poszukaj drogi prosto do Boga
powiedz mu że czekam że jestem sam
a serce moje ogarnia trwoga


Bóg cię wysłucha za twoją wierność
i nie da zginąć dziecku swojemu
na szarych skrzydłach nadzieję ześle
i spokój przyniesie sercu mojemu-


Wysłuchał gołąb skarg przyjaciela
światła latarki szuka w ciemności
trzepoce skrzydłami i cicho grucha
chciałby zobaczyć promyk jasności


Wierny gołąbku daremny trud twój
przyjaciel odszedł wierność została
ona za nim pójdzie przed Boży tron
bo w jego sercu miejsca szukała

a teraz zbliżona wersja w gwarze wiersz ten został wyróżniony w konkursie im N. Bończyka w Rudzie śląskiej w listopadzie 2006r.

Wierność


Moj ty gołombku wierny kamracie
ratuj mie prosza ,szukej pomocy
pod tym betonym co mie przywaloł
nie moga przeca umrzeć tej nocy.


Poleć wysoko do samego nieba
powiydz Ponboczkowi że jo tu czekom
i chocioż bydom niedzielne loty
jo na msza pójda to mu przirzekom.


A jak by mi sie czasym nie chciało
ty mie spamiyntosz dziubeczkiym swojim
możesz mie nawet porzondnie podziubać
nie pogorsza sie, tyś kamratym mojim.,


W tobie ratunek i pocieszyni
nie dej mi umrzyć tej sromotnej nocy
przyniyś na skrzydłach jakoś nadzieja
widzisz te światła tam szukej pomocy.


Wysłuchoł gołomb lamyntu kamrata
światła taszlampy szuko w ciymności
trzepie skrzidłami jak by chcioł prziniyś
na tych skrzidełkach trocha jasności.


Już za nieskoro gołombku wierny
twoj kamrat umarł wierność złostała
i pójdzie za nim prosto do nieba
bo w jego sercu miejsca se szukała.

PRZYJAŹŃ? To coś, czego nie ma!

Bartas pisze PRZYJAŹŃ? To coś, czego nie ma! człowieku czy ty nigdy nie doświadczyłeś przyjaźni skoro tak piszesz naprawdę jest mi Cię bardzo żal
życzę Ci żebyś jednak znalazł prawdziwą przyjaźń i doświadczył tego uczucia
Jak nie będziesz szukał przyjaźni a tylko użalał się nad sobą to stracisz to co najdroższe

Dzięki, ale w moim przypadku to jest niemożliwe.



Nie mam już nic do stracenia!!!!

PRZYJACIEL

To tak cudownie jest kogoś lubić,
Jak lubi drzewo wiatr;
Nie myśleć o tym ani nie mówić,
Nie płakać, gdy go brak.
Mieć jeszcze jedno serce do wzruszeń,
Oczy do łez...
Po prostu – wszystko, co jest,
Mnożyć przez dwa, dwa światy mieć.

I WCIĄŻ NIE WIEDZIEĆ, CZEMU SIĘ TAK LUBI...
MOŻE DLATEGO, ZE TAK LEPIEJ JEST...

To tak cudownie mieć z kim wytańczyć
Wszystko, jak Zorba Grek;
Życie , jak zapach czuć pomarańczy,
Dzielić ją wciąż na dwie.
Czasem być błaznem szczerym jak Stańczyk,
Czasem jak klaun...
Po prostu – tak kogoś czuć,
Jak siebie część, jak serca pół.


To tak cudownie móc czyjeś kroki
Poznać wśród innych stu;
I nawet smutku poznać uroki,
Dzieląc się nim na pół.
I tak niczego nie chcieć od siebie,
Lecz dawać wciąż...
Po prostu – ot, tak jak ptak
Daje swój śpiew, bo trzeba tak.


To tak cudownie komuś zawierzyć,
Jak ufa rzece łódź;
I czyjeś serce nadzieją mierzyć,
Jak rośnie widzieć móc.
Ufność rozdartą umieć załatać
Któryś tam raz...
Po prostu – kto serce ma
Łatane wciąż – kocha jak Bóg.

Niestety, wszystkie relacje, które traktowałam jako przyjaźnie nie sprawdziły się w trudnych sytuacjach. To smutne, ale prawdziwe.

Przyjaźń to najwspanialszy i najbardziej kosztowny dar. To sens i znaczenie wszystkich darów, ilekroć ludzie się obdarowywują.

Kwiaty nie zakwitną bez ciepła słońca. Ludzie nie mogą stać się ludźmi bez ciepła przyjaźni.

Dlaczego tak wielu ludzi nic z tego życia nie ma? Ponieważ nie mają żadnych przyjaciół. Nie znają żadnej bratniej duszy. Nie zauważają żadnych oznak, że ktoś ich lubi. Ponieważ nie ma nawet kwiatka, który by kwitł dla nich.

Szczęście to jest inne określenie radości i zadowolenia. Inne imię przyjaźni.

Ciągle jeszcze istnieją wśród nas anioły. Nie mają wprawdzie żadnych skrzydeł, lecz ich serce jest bezpiecznym portem dla wszystkich, którzy są w potrzebie. Wyciągają ręce i proponują swoją przyjaźń.

Przyjaźń. W twoim sercu żyją ludzie, którzy znaleźli tam swój dom. Zamieszkują go nawet wtedy, gdy już dawno umarli.

Kto wyrzeka się przyjaźni, mieszka w krainie bez kwiatów.

Wszystko wytrzymasz, ze wszystkim możesz sobie poradzić, jeżeli masz przy boku przyjaciela. On nie musi nic więcej uczynić, jak tylko powiedzieć słowo, albo tez bez słów, podać ci rękę.

Przyjaciel w twoim życiu jest najlepsza pociechą w każdej potrzebie. Przyjaciel to prawdziwa ludzka dobroć, w której czujesz znak Bożej dobroci.

To smutne, ale jedynie Bartas i Monikaoo1 piszą tu o przyjaźni coś, czego doświadczyli.

Łatwo Reniu odpowiadać cytatami, albo współczuć Bartasowi.
Dlaczego nie napisałaś czym jest dla Ciebie przyjaźń? Nie z gołębiem.
Na taki temat nie warto teoretyzować.
Jak Twoim zdaniem można rozpoznać prawdziwego przyjaciela, a nie kumpla, z którym fajnie się spędza czas?

Wszyscy szukamy przyjaciół, ale nie wszyscy ich znajdujemy. Dlaczego?
Brak nam jakiś specyficznych cech charakteru? Czy nie wystarcza pewnej dozy szczęścia?
A kiedy przyjaciel zawodzi, to czyja to wina? Złudzenia, któremu ulegliśmy zawierzając mu

Pozdrowienia dla zawiedzionych