Zapytaj Boga, dlaczego traktuje człowieka jako osobę, której szanuje wolę, który decyduje o sobie, a w razie potrzeby uznaje swoją niewystarczalność i prosi, uznając Boga nad sobą.

Czy te prośby muszą być w formie rutynowego recytowania tekstów przez kogoś innego napisanych?
Nie wiem, czy to Boga trochę nie obraża?

To zależy, czyjego Boga będziesz pytał. Zapewne Atimeres i jego Bóg się nie obrażą.

Czy każdy Bóg ma swoje piekło, dla tych, co innym bogom się kłaniają?

Nieznana Ci definicja modlitwy mówi, że jest to rozmowa i przebywanie z Bogiem". Czy to zło, że człowiek to przebywanie z Bogiem spędzał, recytując np. poezję Psalmów sprzed około trzech tysięcy lat? Jest w nich nie tylko niezwykłe piękno, ale i głębia ludzkich, naszych przeżyć.
Czy znasz podobne, choćby tylko kulturalne, praktyki w kręgach ludzi bezreligijnych?

O coś całkiem innego mi chodzi. Nie jestem żadnym wojującym, niepewnym swego ateistą, tylko dawnym wierzącym, obecnie agnostykiem szukającym odpowiedzi na autentyczne wątpliwości.
W tym temacie nie mogę rozumowo przyjąć do wierzenia, że Siła Wyższa może nie Przemądra, ale mądra na tyle, by świat stworzyć oczekuje od nas recytowania formułek. Że ludność sobie tą drogę ułatwia życie duchowe, rozumiem. Ale to naiwne postępowanie wynika z całego nauczania KK i jest nadal na bieżąco ugruntowywane. Tego nie rozumiem, oceniam jako nieuczciwe.

Kto Ci tak wmówił, że jest to tylko recytowanie formułek i że to wynika z nauczania Kościoła? Naprawdę?