Otwórz, Panie, serca mego drzwi. Ogrzej dłonią ten maleńki dom, Swiatła promień wpuść na wszystkie dni, niechaj dotrze w najciemniejszy kąt.
Naucz Twoim sługą wiernym być i modlitwą każdy koić ból, wskaż mi drogę, którą trzeba iść, bym nie zginął wśród jałowych pól.

O Panie mój, Twej dłoni chcę jak dziecko chwycić się. Twą prawdą chcę wypełniać świat, by zakwitła tak jak kwiat, o Panie mój. O Panie mój, do miłości źródła prowadź mnie, bym ukochać mocno mógł wszystko to, co stworzył Bóg, o Panie mój.

W dłoniach Twoich mój spoczywa grzech, który przed wiekami niosłeś już w miejsce, gdzie przelałą się Twa krew dla zbawienia wszystkich ludzkich dusz.
Ty ocierasz serca mego łzy, gdy upadam Ty pomagasz wstać. Za ofiarę Twej przelanej krwi pragnę, Jezu, wszystko Tobie dać.

" mów do mnie Panie,
chcę słyszeć Cię- przyjąć od Ciebie , co masz dla mnie..."


Panie, Ty wiesz, że nie umiem się modlić,
że tyle w mnie egoizmu, a przez niego nawet moja modlitwa staje się tylko spotkaniem z samą sobą...
zabierz mnie... abym nie byłam swoim centrum, abym umiała skierować moje myśli, uczucia, emocje ku Tobie.
Wiesz, że potrafię egoistycznie nawet Ciebie pragnąć, po to aby lepiej się poczuć, aby pomyśleć jaka to dobra i "święta" jestem- a to nieprawda...
więc proszę oczyść moje pragnienia... ufam, że pragnienie Ciebie jest Ci miłe... tylko ja nie wiem ile w tym pragneniu jest szczerości, zwrócenia na Ciebie? dlatego błagam Panie daj mi chcieć Ciebie pragnąć... proszę weź te moje okruszki dobrych pragnień, i zwiększ je...
wiesz, że łatwo mi się gubić w pięknych słowach, więc proszę zamiast nich przyjmij moje proste "nie umiem Cię kochać..." obudź we mnie pokorę abym rzeczywiście wiedziała, jak bardzo Cię potrzebuję...
przyjmij te słowa, jako moja " bądź wola Twoja"- więcej nie umiem Panie...