Ok...ale to zawsze wydaje mi się takie prymitywne...i często się powtarzam, aż w końcu się sama gubię co mówię
Chyba najłtwiejszą modlitwą dla mnie jest śpiew...

Tak mi się skojarzyło, bo w jednym radiu mówią reklamując je "aby powstrzymać ciszę" , "aby nie ogarneła cię cisza", a ja właśnie tej ciszy szukam i potrzebuję, bo w niej mogę spotkać Boga. Właśnie zgiełk i hałas w tym przeszkadzają, także ciągle włączone telewizory i radia. Aby spotkać Boga na modlitwie trzeba się od tego oderwać, wejść do kaplicy, wyznaczyć czas przeznaczony na modlitwę wyciszyć się wewnętrznie, uspokoić się, by w swoim sercu przebywać i rozmawiać z Bogiem.

Bubu, zerknij sobie tu, może Ci się przyda:
viewtopic.php?t=2258

I taka modlitwa na pewno nie jest prymitywna. Akacja mądrze napisała - trzeba się najpierw wyciszyć. Bo modlitwa rodzi się w ciszy. Nie zapominaj też, że modlitwa to także [a może przede wszystkim] słuchanie. Spróbuj usłyszeć, co Bóg mówi Ci w danej chwili i co mówił przez cały dzień. I nie zrażaj się niepowodzeniami

Ja mysle że nie ważne gdzie i jakimi słowami będziemy sie modlić byle by ta modlitwa plyneła prosto z serca. I objawiała się każdego dnia a nie tylko wtedy gdy na czymś nam zależy. Bo wiele osób dopiero jak ma jakiś kłopot przypomina sobie o modlitwie. Ale zgadzam się że najlepiej się skupić gdy jest cisza i spokój.

Hm... czasem trzeba ciszy do modlitwy, ale odkryłam coś nadzwyczajnego, a mianowicie modle się wszedzię gdzie można i jak można, w aucie, na placu zabaw, w pracy , czasem tańcze i skacze i śpiewam a robie to tak jak by nikt mnie nie widział . Jeśli Bóg daję taką radość to równeż i taką warto potrafić przyjmować. Sprawiło to ,że nie czuję monotoni ani znużenia, a moje dzieciątko pokochało modlitwę

No i ponoć praca jest modlitwą..?

a ja radze wam założyc cos w rodzaju pamietnika i zwracac sie w nim do Boga , to naprawde pomaga i mozna nauczyc sie modlic. Wtedy Bog staje sie nie tylko Panem ale i Przyjacielem. A co do ciszy to popieram , bo w ciszy człowiek wsłuchuje sie w głos Boga a prawda daje zalążek i wypuszcza korzenie.

Praca jest pracą, modlitwa jest modlitwą. Można się modlić pracą, a można się nie modlić. Wszystko zależy od nastawienia. Jeśli przy pracy dziękujemy Bogu za to iż nam ją dał, jest to modlitwa.

Paweł nakazuje modlić się nieustannie! Cały czas modlic sie słowami - to niemożliwe, myślami - też. Chodzi tu o stan ducha, który podporządkowuje to co robimy Bogu. Dlatego - jak mówi Zefciu - praca może byc modlitwą.

Zostałam przyjęta na I tydzień rekolekcji ignacjańskich. Mam nadzieję że ten czas rekolekcji pomoże mi prowadzić głębokie życie modlitwy na codzień i wyda owoce w mojej codzienności, że klimat ciszy i modlitwy pomoże mi uporządkować swoje życie, także od nieuporządkowania jakie niesie z sobą internet a czasem też forum i oderwać się od tego, że będę mogła spojrzeć na swe życie w świetle Słowa Bożego, także na to co trudne i Jezus to przemieni.

Modlitwa wychodzi z wiary, wiara buduje się na Bozym Slowie

Gdy jednak dokona się pierwszy krok potrzebna jest "Szkoła Modlitwy".

Próbę takie szkoły (Internetowy Kurs Modlitwy)
możecie znaleźć na http://2137.natan.pl

Bóg tak jest ponad wszystkim,że mówić nic nie trzeba:
Dlatego sie doń modlisz lepiej wsród milczenia

Angelus Silesius "Cherubinowy Wędrowiec"