Mam problem... Proszę o poradę.
Ostatnio zauważyłam, że często modląc się nie kieruję się miłością do Pana Boga, ale własną korzyścią. Jako przykład mogę podać Koronkę do Bożego Miłosierdzia- Pan Jezus obiecał, że spełni wszystko o co będziemy Go prosić przez tę koronkę. Kiedy ją odmawiam często myślę o tym, żeby Pan Jezus tak jak obiecał spełnił moje prośby, a przecież powinnam raczej skupić się na błaganiu całą sobą o "miłosierdzie dla nas i całego świata". 6 maja skończyłam odmawiać Tajemnicę Szczęścia św. Brygidy. Nierzadko zdarzało mi się odmawiać tę modlitwę nie dlatego, żeby zbliżyć się do męki Chrystusa, ale z przekonania, że muszę ją odmówić, żeby spełniły się obietnice Pana Jezusa dla odmawiających TS. Jak oczyścić swoje intencje, żeby modlitwa była autentycznym spotkaniem z Bogiem, oddaniem Mu chwały, a nie tylko szukaniem spełnienia swoich często egoistycznych pragnień?

Mam jeszcze jedno pytanie: czy modląc się do jakiegoś świętego lub do anioła w myśli, ten święty bądź anioł nas "usłyszy"?

Na początku każdej modlitwy poproś Pana o tę łaskę, by pomógł Ci nie skupiać się na swoich prośbach, pragnieniach, ale na rzeczywistej istocie tejże modlitwy. Możesz ustalić sobie pewną hm... hierarchię modlitwy - na początku uwielbienie Boga, podziękowanie mu wszelkie łaski, pod koniec ewentualna intencja. Warto się tego trzymać.

viewtopic.php?f=24&t=26596