Rekolekcje... fakt, nie każdy może to zrozumieć.
Jeden woli iść na msze inny w tym czasie idzie na dyskoteke, jeszcze inny... pod buzkę z...
Każdy szuka tego, czego na dany czas potrezbuje. Rekolekcje to cas wyciszenia i zastanowienia sie nad wlasnymi dążeniami. To tez zależy od spesyfiki rekolekcji. Jeśli chodzi np. o rekolekcje formacyjne odnowy w duchu św. Proponuje poczytać więcej na
www.miriamek.prv.pl

Oferta rekolekcji jest bardzo szeroka. Od rekolekcji parafialnych, głoszonych zazwyczaj dwa razy w roku, przez rekolekcje wspólnotowe, do rekolekcji powołaniowych.

Kapłan głoszący rekolekcje parafialne musi zwracać się do bardzo zróżnicowanej grupy ludzi, dlatego też z konieczności są to nauki bardzo ogólne ( w mojej parafii- dla kobiet ( czasmi zamiast tego jest dla matek i mężatek), mężczyzn, młodzieży i dla wszystkich) i ciężko się dopasować do którejś z grup. Jednak trzeba pozwolić się poprowadzić Jezusowi, który zna wszystkich księży i potrzeby swojego stadka , a na pewno w słowach rekolekcjonisty usłyszymy jakieś zdanie skierowane do nas.

Rekolekcje wspólnotowe pomagają zacieśniać więzi między członkami grupy. To nie tylko wspólna msza z nauką, ale często wspólny wyjazd. Zdarza się, że warunki nie są najlepsze , jednak miłość rodzi się w bólu. Nic co piękne, łatwo nie przychodzi.

Sama kiedyś narzekałam, kiedy trzeba było przejść 5 km. pieszo ... a można było jechać autobusem. Chciałam natychmiast wracać.... po trzech dniach był autobus i ... ciężko było opuszczać miejsce naszego wspólnotowego wędrowania ku Bogu. Nawet, gdy ta wędrówka prowadziła przez kuchnię i kilka wiader ziemniaków do obrania ))

Ciekawą formą rekolecji są rekolekcje w życiu codziennym. Nie chodzi mi tylko o rekolekcje prowadzone przez Ojców Jezuitów.

Prawdziwe rekolekcje odprawiamy walcząc dzień po dniu ze swymi wadami. To najtrudniejsze, najpiękniejsze i najbardziej indywidualne nauki, jakie otrzymujemy od Jezusa. I niestety, często uważane za zbyt trudne...

naszlo mnie pytanie :)

co z ludzmi slabszymi kondycyjnie?
czy istnieje dla nich jakas "oferta" rekolekcyjna?

jeśli pod tym pojęciem rozumiesz ludzi starszych, to moja koleżanka organizuje takie rekolekcje - jestes zainteresowany szczegółami, polk?

pod tym pojeciem rozumiem ludzi, ktorzy nie sa zainteresowani obozem przetrwania :)

bo sa za starzy, za leniwi, za slabi kondycyjnie, za ... :)

Do tej pory uczestniczyłam jedynie w skupieniach wekendowych nie mogąc sobie pozwolić na więcej czasu urlopu. Tak się jednak teraz złożyło co chyba jest łaską Bożą że będę uczestniczyła w 7-dniowych rekolekcjach ignacjańskich. Do tego czasu jest jeszcze trzy miesiące ale chcę się duchowo dobrze przygotować do ich odbycia więc jeśli ktoś uczestniczył w takich rekolekcjach lub podobnych proszę by się podzielił jak je przeżył, co wniosły do jego codzienności, jak je dobrze odprawić.

Jeżeli jest tak że korzystanie z internetu jest często nieuporządkowane, a moja teoria że część polemik i dyskusji forumowych jest grzechem (bo to przepychanki, usiłowanie dopięcia swej racji) jest prawdziwa to taki czas rekolekcji, oderwania się od codzienności, przebywania z Bogiem, spojrzenia na swe życie w świetle Słowa Bożego i uporządkowania swego życia co sprawi że relacja z Bogiem zostanie uzdrowiona, czyli więcej czasu w codzienności będzie się przeznaczało na modlitwę i nabierze się dystansu do tego co dzieje się w internecie. W taki sposób to przynajmniej rozumiem.

Przecież rekolekcje to nie zawsze musi być trud fizyczny.

Nie o to chodzi.

też nigdy nie byłem na rekolekcjach. Uważam jednak że jeśli ktoś ma we krwi narzekanie, to nawet jeśli rekolekcje odbywały by się w cztero gwiazdkowym hotelu, to też byłby nie zadowolony. Dla mnie rekolekcje kojarzą się z pogłębieniem wiary i w pewien sposób próbą naśladowania Chrystusa. A czy można drobne niedogodności porównać do drogi którą kroczył zbawiciel? Jeśli nie rozumie się sensu rekolekcji, to po co na nie jechać . Chyba jasne, każdy ma prawo wypoczywać jak chce, a nie wymagać żeby wszystko było dopasowane pod moje prywatne potrzeby. Może jeszcze powinna za tobą chodzić kosmetyczka. masażysta, fryzjerka czy inni tam np. od paznokci?

Ja mam sporo wiosen na karku i z przyjemnością korzystam z rekolekcji. Wszystko zalezy od nastawiania moi drodzy! za mało snu? za nudno? jedzenie nie smaczne? a któż każe wam tam bywać? zawsze można jechać na wczasy do nadmorskiego kurortu! Ja nigdy nie narzekam, jeżdzę do Klarysek od Wieczystej Adoracji, czasem miejsca brak i trzeba spać na sienniku na podłodze, czasem jedzonko skromne, ale jaka strawa duchowa wszech ograniająca cisza, którą wypełnia miłość 30 sióstr klauzurowych! nie można tego zamienić na wygody i atrakcyjny program rekrecyjny!!
Pokój i Dobro!

Nie jest powiedziane, że każdy jak pojedzie na pierwsze swoje rekolekcje - od razu wpadnie w zachwyt i będzie chciał wracać do tego miejsca potem.

Niektórzy tego właściwego miejsca szukają, i to długo.

Ja mam za sobą dwie 16-dniówki i parę krótszych

czy może ktoś wie jak wyglądają rekolekcje zamknięte u salwatorianów w Trzebini ???? był ktoś może .. interesuje mnie to jak to wygląda od środka


Prosze o jakieś inf. na piwusia5@wp.pl

na rekolekcje przyjeżdżam dla Boga, po cóż więc wszelkie dobra materialne? czy ważne, że jestem niedospana i głodna? dla mnie nie. ważne jest to, że łączę się z innymi ludźmi w modlitwie i jestem bliżej Boga.

już sama etymologia słowa duzo wyjaśnia:

przedrostek re-, który tworzy rzeczowniki, wprowadzający znaczenie 'znów, na nowo, powtórnie'
-kolekcje... czym jest kolekcja? zbiorem czegoś, pewną całością składającą się z wielu części.

więc czym są re-kolekcje?
pozbieraniem czegos na nowo... z rozżuconych puzzli, które się pogubiły w wyniku róznych sytuacji i problemów, zachwiań wiary...
Rekolekcje pozwalają pozbierać się wewnętrznie.

są różne typy rekolekcji w zależności od tego, co kto potrzebuje, wkońcu każdy jest inny i ma inne potrzeby, w inny sposób sie do niego dociera.
Są rekolekcje któe polegaja tylko na milczeniu, inne graja na emocjach... każdy znajdzie cos dla siebie... trzeba tylko chcieć

Moje doświadczenia z rekolekcji nie kojarzą mi się ze specjalnie spartańskimi warunkami (chociaż jedne były nad morzem, pod namiotem, ale za to obok ośrodka gdzie było wszystko ), ale widocznie na takie trafiłam.

Ale rzeczywiście trzeba trafić na taki rodzaj rekolekcji jaki odpowiada... tzn było kilka takich na których czułam się naprawdę cudownie, czułam wspólnotę, czułam że to do mnie trafia. I te rekolekcje były to w zasadzie obozy rekolekcyjno-sportowe dla młodzieży...do której się zaliczam;) dużo łażenia po górach, basen, warsztaty muzyczne;p takie tam atrakcje;) i te mnie zachwycały ze wszystkim, wydaje mi się że wyniosłam z nich ogromnie dużo także pod względem duchowym, widocznie takie mi są potrzebne na ten etap życia

za to na dwóch rekolekcjach, jednych weekendowych w klasztorze i tych nad morzem nie specjalnie mi się podobało, liczyłam dni... ale to głównie dlatego, że było bardzo dużo osób, i nie było kontaktu z prowadzącymi praktycznie, czułam się zagubiona...

Tak więc przychylam sie do myśli że każdy musi znaleźć taki typ rekolekcji, jaki najbardziej mu odpowiada... dla mnie musi być dużo gitar, jakieś góry itp., kontakt ze światem np. sklep, jakieś zwiedzanie jeden dzień wręcz itd;) Wydaje mi się, że sporo z nich wtedy wynoszę.