Zamiast starać się zdewaluować wypowiedzi moje i psioczyć na KK, postaraj zapoznać się co nieco z zagadnieniem:
http://www.camminoneocatecumenale.it/pl/statuti.htm
"Po owocach ich poznacie" - po 40 latach od powstania Neo, w samej Polsce jest około 300 wspólnot:

Nie obalam twierdzeń prof. Zuberbiera - ale to jest jego opinia o Noe, nie oficjalne stanowisko Kościoła, a tłumaczenie Tobie punkt po punkcie będzie mieć podobny skutek o jakim mówił Chrystus - "Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z martwych powstał, nie uwierzą" (Łk 16,31)....w omawianym temacie istotnym i zasadniczym jest stanowisko Stolicy Apostolskiej, nie uwagi poszczególnych kapłanów, choćby w wieloma tytułami naukowymi.

spotkania NEo, odbywają się w kościołach, każdy proboszcz ma nad tym pieczę i wymagana jest jego zgoda na funkcjonowanie wspólnoty przy danej parafii, w diecezji jest wyznaczony biskup - opiekun wszystkich wspólnot.

Nie wiem czy są katechezy na piśmie.

dąży do samozagłady przysparzając Bogu gorliwych wyznawców.

"stałe nadużycia liturgiczne" - wnosząc z treści listu trudno wyczytać taki zarzut - Stolica Apostolska pragnie ujednolicić celebrację Mszy św. stąd "wskazówki i wyjaśnienia" oraz uznanie, docenienie, łask jakie Pan udzielił Kościołowi poprzez działalność Drogi Neo.
http://ekai.pl/serwis/?MID=10698

Watykan, 1 grudnia 2005

Szanowni Państwo Kiko Argüello, Carmen Hernandez i ks. Mario Pezzi

Po rozmowach w niniejszej Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów w sprawie celebracji Najświętszej Eucharystii we wspólnotach Drogi Neokatechumenalnej, zgodnie z wytycznymi podanymi podczas spotkania z Państwem w dniu 11 listopada b.r., informuję Państwa o decyzjach Ojca Świętego.

Przy celebracji Mszy świętej, Droga Neokatechumenalna ma przyjąć i przestrzegać ksiąg liturgicznych zatwierdzonych przez Kościół, nie ujmując ani nie dodając niczego. Dalej, w odniesieniu do niektórych elementów, podaje się następujące wskazówki i wyjaśnienia:

1. Niedziela jest “Dies Domini”, jak zechciał to nakreślić Sługa Boży Papież Jan Paweł II w liście apostolskim o Dniu Pańskim. Dlatego Droga Neokatechumenalna musi wejść w dialog z biskupem diecezjalnym w celu wyjaśnienia, że wspólnota Drogi Neokatechumenalnej jest wcielona w parafię także w kontekście celebracji liturgicznych. Przynajmniej w jedną niedzielę w miesiącu, wspólnoty Drogi Neokatechumenalnej muszą uczestniczyć w Mszy świętej wspólnoty parafialnej.

2. Co do jakichkolwiek komentarzy wygłaszanych przed czytaniami, muszą one być krótkie. Należy też przestrzegać tego, co jest napisane we Wprowadzeniu Ogólnym do Mszału Rzymskiego (nn. 105 i 128) oraz we Wprowadzeniu do Lekcjonarza (nn. 15, 19, 38, 42).

3. Homilia, ze swej natury i wagi, jest zarezerwowana dla kapłana albo diakona (por. KPK, kan. 767 § 1). Co do okazjonalnego dołączania świadectw ze strony wiernych świeckich, właściwe dla nich miejsca i metody są wskazane w międzydykasterialnej instrukcji “Ecclesiae de Mysterio”, która została zatwierdzona “na zasadzie wyjątku” przez Papieża Jana Pawła II i opublikowana 15 sierpnia 1997 r. W dokumencie tym, w punktach 2. i 3. artykułu 3. napisane jest co następuje:

§2 – “Jest dozwolone, aby była krótka nauka pomagająca lepiej wyjaśnić sprawowaną liturgię, a nawet w wyjątkowych okolicznościach parę świadectw, o ile te mieszczą się w normach liturgicznych, przy okazji liturgii Eucharystycznych sprawowanych w szczególne dni (dla seminarzystów, chorych, etc.), i uważa się je za prawdziwie pomocne jako ilustracja zwykłej homilii wygłaszanej przez celebransa. Te nauki i świadectwa nie mogą przyjmować cech, które mogłyby sprawić, iż zostaną one pomylone z homilią.”

§3 – “Możliwość ‘dialogu’ podczas homilii (por. Dyrektorium o Mszach z Dziećmi, nr 4) może być przez celebransa używana okazyjnie i z roztropnością jako sposób wykładu, który nie przerzuca służby nauczania na innych.”

Należy też starannie przestrzegać instrukcji Redemptionis Sacramentum, nr 74.

4. Co do przekazywania znaku pokoju, udziela się Drodze Neokatechumenalnej pozwolenia, aby kontynuować indult już udzielony, nie przesądzając przyszłych zaleceń.

5. W sprawie przyjmowania Komunii Świętej, udziela się Drodze Neokatechumenalnej okresu przejściowego (nie przekraczającego dwóch lat) na przejście z szeroko rozpowszechnionego w jej wspólnotach sposobu przyjmowania Komunii Świętej (siedząc, ze stołem nakrytym obrusem umieszczonym w centrum kościoła zamiast przeznaczonym ku temu ołtarzem w prezbiterium) na zwykły sposób, w który cały Kościół przyjmuje Komunię św. Oznacza to, że Droga Neokatechumenalna musi zacząć przyjmować sposób rozdzielania Ciała i Krwi Pańskiej, opisany w księgach liturgicznych.

6. Droga Neokatechumenalna musi także korzystać z innych Modlitw Eucharystycznych zawartych w mszale, a nie tylko II Modlitwy Eucharystycznej.

W skrócie, Droga Neokatechumenalna, w swojej celebracji Mszy Świętej, powinna przestrzegać zatwierdzonych ksiąg, pamiętając o tym co napisano powyżej pod numerami 1,2,3,4,5 i 6.

Doceniając łaski, jakich Pan udzielił Kościołowi poprzez liczne działalności Drogi Neokatechumenalnej, korzystam z okazji aby przekazać moje wyrazy szacunku.


+ Franciszek Kard. Arinze
Prefekt

Droga powstała i jest w Kościele Katolickim a nie zborze protestanckim. Trudne do przyjęcia? Dla niektórych najwyraźniej tak... skoro w tej kwestii nawet Papieżowi nie wierzą ;(

Od dawna pod adresem neokatechumenatu formułowane były liczne zastrzeżenia o różnym ciężarze gatunkowym w zakresie liturgii, nauczanej doktryny czy praktyk formacyjnych. Niestety, wszystkie te zastrzeżenia, zamiast doczekać się jasnego i przejrzystego wyjaśnienia, były dezawuowane (a zwłaszcza ich autorzy) za pomocą „sylogistycznego cepa”: papież popiera neokatechumenat - kto krytykuje neoakatechumenat ten odrzuca nauczanie papieża. Takie postępowanie wraz z utajnieniem katechez oraz ekskluzywizmem liturgicznym tylko uwiarygodniały w oczach obserwatorów stawiane neokatechumenatowi zarzuty.

"katolików czy protestantów"... wypisz - wymaluj, jak w znanym satyrycznym opowiadaniu...
"Do raju wchodzi grupa zbawionych, szczęśliwcy głośno wyrażaja swoją radość, wielbiąc Boga. Wprowadza ich św. Piotr i prezentuje im raj. Idąc napotykają wyznaców różnych religi, którzy w modlitwach, pieśniach, właściwych danej religii, wielbią miłosiernego Boga i głośno wyrażają swoją radość i szczęście.
Po drodze dochodzą do zakniętych drzwi a św. Piotr prosi ich aby się wyciszyli - zdziwieni, nierozumiejący przyczyny takiej prośby, proszą o wyjaśnienie. Św. Piotr odpowiada:
- "Za tymi drzwiami przebywają katolicy, oni myślą, że zbawienie jest zagwarantowane tylko dla nich i że są tytaj sami. Aby zapewnić im pełnię szczęścia, Bóg odizolował ich od innych".

[...]pedziwiatr

Nie tylko katolicy mogą być zbawieni. Zbawiony nie może być ten, kto świadomie, i dobrowolnie odrzucił bożą miłość. Możesz się też spytać księdza/zakonnika/innego przedstawiciela KK.