Za dwa tygodnie będzie pierwszy piątek miesiąca. Nie wiem czy uda mi się zmobilizować, w zeszły pierwszy piątek miałem pójść ale się wszystko rozmyło. Nie wiem czy pójść z kartką i czytać.

Podejście: "pójdę z kartką i przeczytam" zaciera sens sakramentu.
Możesz mieć karteczkę - ale ona ma ci służyć jedynie jako pomoc, coś na co zerkniesz na końcu spowiedzi i zorientujesz się, czy wyznałeś wszystkie swoje grzechy...

Zupełnie inaczej było by przy stoliku, gdzie było by więcej czasu. Tutaj gdy stoję w kolejce i powiem "obraziłem Pana Boga następującymi grzechami", mam pustkę w głowie.

przecież możesz poprosić kapłana o spowiedź poza konfesjonałem...

To duży kłopot, nawet gdy miałem spowiedź generalną to była w konfesjonale

idź z kartką skoro tak ci łatwiej

Zrobię rachunek sumienia a potem się zobaczy

"obraziłem Pana Boga następującymi grzechami" - ile razy jeszcze to powtarzac?
czy miedzy jedna spowiedzia a druga przez powiedzmy ten rok - czujecie w sobie jakies wewnetrzne zmiany? odkryliscie w sobie cos? odnalezliscie cel zycia? wzniesliscie sie wyzej w swoim rozwoju duchowym?

...czy ciagle to samo, grzesze i grzesze, staram sie ale mi to nie wychodzi...

Po co to wszystko?

Żadne łażenie do kościoła, spowiedzi nic nie zmieni. Człowiek musi dotrzeć do tego momentu kiedy ujrzy, że sam z siebie nic nie zrobi dla swego zbawienia. Dlatego zbawienie osiąga się poprzez wiarę w Boga, którą poprzedza pokuta. Sam/a się nie zmienisz i choćbyś łaził/a do kościoła 5 razy dziennie będziesz wracać do tych samych grzechów. Tak będzie do momentu kiedy się nie uniżymy przed Bogiem i poprosimy o ratunek z tego grzechu. Wtedy jeśli Bóg będzie miał dla nas łaskę przyjdzie zmiana. Ale to będzie zmiana nie dlatego, że my coś tam sami zrobiliśmy, ale dlatego że Bóg zainterweniował w naszym życiu.

Może to bolesne dla niektórych, ale jeśli chodzicie do spowiedzi i w koło powtarzacie te same grzechy i wasze życie nie staje się bardziej święte, to dalej jesteście w swych grzechach i potrzeba wam się nawrócić. Twoja własna sprawiedliwość nie wystarczy żeby zaprowadzić cię o nieba i jeśli czynisz dobrze aby zapracować na Niebo, to nigdy go nie osiągniesz. Jeden był sprawiedliwy - Jezus Chrystus - i jego sprawiedliwością mamy być sprawiedliwi, a nie własną. Dlatego nawróceni Chrześcijanie czynią dobrze nie po to aby zapracować na niebo, ale dlatego, że choć na nie nie zasługiwali, zostało im dane przez ofiarę Jezusa na krzyżu. Późniejsze święte życie takiego człowieka już wynika z faktu, że w jego sercu mieszka Duch Święty który go prowadzi.

Weźmy sobie za przykład Apostoła Piotra. Ponad 3 lata chodził z Jezusem, a ten na sam koniec mu powiedział, że jest nienawrócony.

Zauważcie, że Jezus nazywa go Szymonem, a nie Piotrem. Piotrem został dopiero, kiedy się nawrócił. Tak więc można chodzić za Jezusem, spełniać wszystkie religijne uczynki, a jednocześnie być nienawróconym. Piszę dlatego żeby nikt się nie łudził. To, że ty wyznajesz Jezusa jako Pana i Zbawiciela, chodzisz do Kościoła i nie wiadomo co robisz nic nie znaczy jeśli nie ma w tobie tej wewnętrznej przemiany której Bóg dokonuje w tych, którzy prawdziwie uwierzyli. Kiedy Piotr się nawrócił? Wtedy kiedy zobaczył, że jest bezsilny wobec grzechu, zaparł się Jezusa. Wtedy co zrobił ? "Wyszedł na zewnątrz i gorzko zapłakał." i z tej pokuty narodziła się dopiero prawdziwa wiara. Nawrócił się. Uważam, że to jest doskonały przykład tego jak człowiek się nawraca. Po prostu musimy dojść do tego momentu w życiu kiedy zdamy sobie sprawę, że jesteśmy na dnie przepaści i jedyne co może nam pomóc to Jezus. Do półki sami próbujemy nic z tego nie będzie.

chodzenie z tym samym grzechem do Spowiedzi jest bardzo ważne.
odczucie bezradności i zażenowania samym sobą jest bardzo ważne w walce z danym grzechem.

po to, by pokładać nadzieję w Bogu,
to znaczy ufać, że otrzyma się od Najwyższego potrzebne nam pomoce i środki do prowadzenia dobrego życia i osiągnięcia zbawienia wiecznego.

czyli ktoś, kto jest w grzechu, nie powinien chodzić do Kościoła, tylko sam przez jakieś obserwacje dochodzić do wniosku, ze jest w grzechu. przy czym powinien wierzyć w Boga i pokutować...
bez ładu i składu Panie login.

wyrwanie korzenia jakiegoś zła, może się odbyć jedynie w konfesjonale.
a poza tym, aby to zło w pełni, ze tak powiem "namierzyć" potrzeba wiele laski i modlitwy,
a o ta najłatwiej w Kościele, np. w czasie adoracji Najświętszego Sakramentu.

Login, mam prośbę. Daruj sobie wypowiadanie się w tematach, które z założenia nie dotyczą Twojego wyznania. To nie jest wątek, w którym chodzi o sens i ważność sakramentu pokuty i pojednania. Są na tym forum wątki dotyczące kwestii ekumenicznych, proszę o niezaśmiecanie całej reszty...