Przez wiele lat myślałam o zakonie. Za pół roku wychodzę za mąż - Pan Bóg chyba ma dla mnie inny plan. Ale klamka jeszcze nie zapadła...
Nadal trochę tęsknię za życiem,które myślałam, że jest dla mnie. Oglądałam ostatnio film "Ludzie Boga", o trapistach w kraju islamskim i zafascynowało mnie znów życie wspólnotowe... Tego trochę się bałam - bezwzględnego podporządkowania przełożonym. A ten film pokazuje wspólnotę, w której decyzje podejmuje się naprawdę razem. Nie spotkałam się z tym wcześniej. Może po prostu inaczej jest w zakonach męskich?

Myślisz i tęsknisz o życiu w zakonie tylko się lękasz podporządkowania przełożonym i dlatego decydujesz się na małżeństwo? Chyba powinnaś zastanowić się, czy naprawdę kochasz i z radością myślisz o spędzeniu życia z mężczyzną, z którym chcesz wziąć ślub. Życie małżeńskie pod wieloma względami może być cięższe i wymagać nie mniejszych poświęceń, niż zakonne. Aby było udane trzeba tego mocno chcieć i wierzyć, że wybiera się właściwą drogę i odpowiednią osobę.

To Ty decydujesz jakie życie wybierasz, nie próbuj zrzucić tej odpowiedzialności na plany Pana Boga.

Pół roku? A powiedziałaś chociaż o swoich przemyśleniach narzeczonemu?
Chyba nie chcesz zrobić mu świństwa i rozmyślić się dzień przed?

NIE CHCĘ NIKOMU ROBIĆ ŚWIŃSTWA, ROZEZNAWAŁAM TO W MODLITWIE, A DECYZJĘ O ŚLUBIE PODJĘLIŚMY TRZY LATA TEMU. NATOMIAST ZAFASCYNOWAŁO MNIE TO, ŻE CHYBA JEST WIELKA RÓŻNICA W WOLNOŚCI W ŻAYCIU ZAKONNYM DLA KOBIET I MĘŻCZYZN I TYM SIĘ CHCIAŁAM PODZIELIĆ. ZOBACZYŁAM FILM (OPARTY NA FAKTACH), W KTÓRYM POKAZANY JEST WSPÓLNY PROCES DECYZYJNY NA WAŻNY TEMAT, ALE GŁOSUJĄ WSZYSCY - I PRZEOR I BRACIA. TO ZAKON TRAPISTÓW. NIE WIEM, JAK JEST W INNYCH MĘSKICH ZAKONACH, ALE WYDAJE MI SIĘ, ŻE W KOBIECYCH TAK NIE JEST - TU DECYDUJE MATKA PRZEŁOŻONA. WIECIE COŚ O TYM, BO MOŻE MAM BŁĘDNE WYOBRAŻENIA?

Z istoty ślubów zakonnych - z wyjątkami pewnie - wynikają trzy sprawy: czystość, ubóstwo i posłuszeństwo. Zatem nie tylko w żeńskich - ale w ogóle. Przełożeni decydują - zakonnicy przyjmują w duchu posłuszeństwa decyzje i wykonują je. Zresztą, demokracja nigdy nie była i nie będzie ustrojem Kościoła.

O! Waszmość trafił w sedno. Nie można oczekiwać wolności w działaniu tam gdzie godzimy się na posłuszeństwo. Oczywiście, tak jak w wojsku, są sytuacje, kiedy (nawet u Cystersów) posłuszeństwo w pewnych okolicznościach można wymówić, ale nie są sytuacje typowe. Co do zakonów żeńskich - skąd przypuszczenie że jest w nich inaczej?
TAMAR, głosowanie, o którym mówisz - nie dotyczyło obowiązku wynikającego z przynależności do zakonu. To zresztą jedna z ciekawszych scen w filmie...