Jeżeli postanowiliśmy, ze będziemy się modlić np. w intencji dusz czyśćcowych, to jak powinna wyglądać sama intencja ?
Czy przed modlitwa powinno się powiedzieć w myślach np. "Ofiaruje Ci ta modlitwę Panie i proszę abyś ja przyjął za dusze w czyśćcu cierpiące" czy po modlitwie ?

Czy są jakieś odpowiednie formułki intencji w modlitwie ?

Pozdrawiam Wszystkich,
Grzegorz Godula

Uważasz że bez odpowiedniej formułki Bóg się nie połapie i źle Twoją modlitwę "zaklasyfikuje"?

W takim razie po co formalizm w czasie nabożeństw, skoro Bóg się 'połapie' ?
Po co by były te wszystkie ułożone modlitwy, modlitewniki, brewiarze etc. ?

Formalizm w modlitwie pewnie bardziej ludziom jest potrzebny niż Bogu. Tak zresztą jak każda modlitwa w ogóle.

A gotowe teksty pomagają się człowiekowi skupić.

Brewiarz jest forma modlitwy calego Ludu Bozego poczawszy od Ksiezy konczac na Swieckich poprzez wszystkie Zakony meskie i zenskie. to jest modlitwa ulozona na kazda godzine dnia aby wychwalac Boga. mi taka forma jak najbardziej odpowiada choc czasami bardziej sama rozmowa mi pomaga. wiec to z czego kozystamy nie ma znaczenia. Bogu nie przeszkadza to z czego korzystamy jak sie modlimy ale jak ta modlitwa wyglada przez pryzmat seca.
a wracajac do tematu znalazlam troche linkow z przeroznymi modlitwami za Dusze Czysccowe ktore moze Ci sie przydadza
http://www.egzorcyzmy.katolik.pl/index. ... dlitwy-105
http://modlitwa-modlitwy.blogspot.com/2 ... ycowe.html
http://adonai.pl/wiecznosc/?id=16
krotki artykul: http://adonai.pl/wiecznosc/?id=11
bardzo ciekawie cala sprawa jest opisana: http://www.vismaya-maitreya.pl/zakryte_ ... ccowe.html

Osobiście widzę różnicę między liturgią, jaką jest nabożeństwo w Kościele (a także odmawianie brewiarza, nawet jednoosobowe) a zastanawianiem się nad formułką do wyrażenia intencji w prywatnej modlitwie.

W liturgii, która jest modlitwą wspólnoty, potrzebny jest poza wszystkim porządek. Modlitwa - by była wspólna - nie może stać się bałaganem.

I nie krytykuję gotowych modlitw. Ale wydaje mi się, że formalizowanie każdego skierowanego do Boga słowa, to przesada. Nie widzę różnicy między wołaniem do Boga słowami: Boże, pomóż! i Panie, ratuj! choć to drugie jest cytatem z Pisma Świętego...

W pewnym momencie formalizowanie zakrawa trochę na ucieczkę od relacji (nie twierdzę, że tak jest w Twoim przypadku). Bo czy ktoś zwracając się do ojca zastanawia się nad formułką?

A wracając do tematu, myślę że wystarczy po prostu przystąpić do modlitwy z pewną intencją (nawet nie wypowiadając jej wcale, nawet w myślach). I myślę, że można po modlitwie (a i w trakcie pewnie) poprosić Boga, by przyjął ją w tej szczególnej intencji...

Jo_tka - niektórym ludziom potrzeba pewnego "ludzkiego" porządku w modlitwie i nie ma w tym nic dziwnego ani niewłaściwego. Ja np. chociaż wiem, że Pan Bóg się nie obrazi jak przypadkiem przy Koronce do Bożego Miłosierdzia ominę jedno "dla Jego bolesnej męki...", ale jednak gdy mam wątpliwości wolę powtórzyć jeszcze raz, tak "dla porządku".

A co do zwracania się do ojca - niektórzy się w ogóle nie zwracają, bo np. nie mają, nie potrafią nawiązywać relacji a każdą czynność traktują w pewien sposób "zadaniowo" także modlitwę i nie potrafią podchodzić do niej inaczej. I myślę, że Bogu, który zna różne uwarunkowania psychiczne człowieka to nie przeszkadza.

Więc krótko: to, czy się wypowie czy przypomni intencję przed czy po modlitwie nie ma większego znaczenia.

Napisałam wyżej: nie krytykuję gotowych modlitw. I rozumiem, że można nie umieć nawiązywać głębokich relacji. Ale nie wierzę w nieumiejętność nawiązania żadnej relacji. Nawiązujemy je co chwila w każdych okolicznościach, choćby ze sprzedawczynią w sklepie (nawet w supermarkecie jest kasa). Gdzie jest dwoje ludzi tam jest relacja. Gdzie jest Bóg i człowiek tam też jest relacja.

Może być trudno to sobie uświadomić, ale jednak bez tego nie pójdzie. Można mówić formułki ale patrzeć na twarz, można - jak to powiedziała moja znajoma - spotykać się z Bogiem w ten sposób, przez taką modlitwę. Formułka nie jest przeszkodą, często bardzo pomaga.

Ale mimo wszystko dążenie by "zaformułkować" wszystko wydaje mi się nadmierne.

I słusznie, ale jak ktoś pyta czy intencje lepiej wypowiedzieć przed czy po modlitwie chyba można mu prosto odpowiedzieć "tak albo tak" a nie od razu domyślać się co on uważa i dlaczego.

Można. Tylko nie jestem przekonana, że na tym polega problem.

A precyzując: nie zamierzam stwierdzić, że "ktoś ma problem" tylko zauważyć, że w samym pytaniu jest błąd myślenia.

No wlasnie, "na tym" polega problem. Nie traktuje swoich modlitw jako jednej "formulki" czy suchego formalizmu, ale jeżeli chodzi o różaniec, czy koronki które są przeciez "formulkowe" i ustalona jest ich treść, sposob odmawiania, to czemu nie powinno się również adekwatnie do tego typu modlitw stosować intencji.

Czy ofiarując msze gregoriańskie za dusze w czyśćcu, albo w ogolę msza za kogoś, to wypada chyba powiedziec ksiedzu w czyjej intencji prosisz o odprawienie mszy... a nie, ze Bog sie domysli, bo Ty wiesz za kogo chcez ofiarowac msze...

Zapewne chodzi o wyraziste wzbudzenie konkretnych intencji modlitewnych.

Grzegorz - ja nie zniechęcam Cię do formułek. Ale przyznam, że odebrałam Twój tekst jako sugerujący, że formułka jest bardziej właściwa. Niekoniecznie.

A ksiądz może odprawić Mszę w "pewnej intencji" czy "intencji Bogu wiadomej". Nie musi jej nie tylko czytać, nie musi jej nawet znać...