Takie karcenie jest czymś najlepszym co można dostać od ojca, który ma na względzie dobro dziecka...i nie powinniśmy się go obawiać, choć często towarzyszy temu uczucie zawstydzenia.

A zobacz Elbrus jaki jest temat wątku a twoje przykłady to mowa Jezusa do tłumów, liczby mnogiej wy faryzeusze,. obłudnicy itd ja to się ma do komunikacji z Bogiem która jest wewnętrzna. Myślisz że dlaczego Jezus tak przyciągał tłumy? bo przemawiał też z osobna do każdej duszy. Czy twoje przykłady mowy Jezusa do Tomasza i Piotra nazywasz besztaniem? Nazwanie kogoś niewiernym, albo uświadomienie Piotrowi że przemawia przez niego szatan, to jest besztanie? Człowiek sam siebie i innych potrafi besztać w okrutny sposób i dlatego mamy wyobrażenie że Bóg potraktuje nas tak samo. A Bóg przychodzi do naszych serc z PRAWDĄ a jednocześnie z MIŁOŚCIĄ! Tylko taka prawda uzdrawia leczy i daje nadzieję.

No właśnie - jak?
Przypominam, że to ty postawiłaś tezę, że Jezus nigdy nikogo publicznie nie zbeształ!
Ja tylko odpowiedziałem.Mówił też do tłumów jako do ogółu.Tak - to jest besztanie:
http://sjp.pwn.pl/slownik/2443632/besztać
"besztać pot. «ostro strofować»"

http://www.sjp.pl/beszta%E6
▸ besztać
inaczej łajać kogoś

http://synonimy.ux.pl/synset.php?search=1&word=beszta%E6
"besztać, ganić, gromić, łajać, obarczać reprymendą, ochrzaniać, opieprzać, opierdalać, opierniczać, strofować, winić
chłostać, ganić, gromić, karcić, krytykować, piętnować, potępiać, strofować, udzielać upomnień, upominać, zmywać głowę"

Takie są odpowiedniki w języku polskim,
ktore moim zdaniem dobrze opisują to, co zrobił Jezus
Bóg również ma prawo do besztania i nikt nie powinien mu go odbierać (bo i nie jest w stanie).Ojcowskie napomnienie czasem wymaga ostrzejszej formy wyrazu (jak zauważyła MARIEL).


*Jezus nie powiedział, że przez Piotra przemawia szatan, tylko że Piotr jest szatanem (czyli przeciwnikiem).

Nie chodzi mi o gromienie, bo nie ma za co. zle mysli jesli sa niechciane przez nas sa tylko pokusą. ale i tak siebie w pewien sposob czuje strasznie za temyśli. chodzi o to, ze osobie z darem rozeznania moze zrobić sie przykro, poza tym może sobie omnie pomyslec:co za wariatka. i te 2 rzeczy mnie tak naprawde bola

Ej, Olusia, Olusia sumienie nie śpi, skoro się czujesz z tym nieswojo i to jest naprawdę dobre w tym wszystkim
Nie bój się, że temu komuś zrobi się przykro.
Skoro ten charyzmat otrzymał, to z pewnością będzie też wiedział, że walczysz z niedobrymi uczuciami, myślami i tak naprawdę one nie pochodzą od Ciebie. To bardzo dobrze o Tobie świadczy, że nie chcesz komuś zrobić przykrości. Pozdrawiam.

Aha Elbrus i ten szatan apostoł Piotr został później głową kościoła...To tylko wymowa jaką użył Jezus. Zauważ jakże my często ludzie lubimy ganic ludzi, pouczać innych,karcić jacy są. Ale to wszystko mówimy bez miłości do drugiej osoby. A prawda bez miłości, współczucia i czułości potrafi tylko ranić popadamy w złość, bunt i smutek jak ktoś nas gani w ten sposób. To jest besztanie. Najlepiej to widać w relacjach rodzinnych. Dopiero prawda podawana z miłością potrafi wyzwalać, uzdrawiać i koić dusze. Tak przemawia Jezus w prawdzie i miłości jednoczesnie. A my tylko obawaimy sie że potraktuje nas tak samo jak my innych traktujemy.

Poraniony człowiek, o niskiej samoocenie przyjmuje każde zwrócenie uwagi jako atak na swoją osobę. Jednocześnie uważa, że on nie ocenia człowieka, ale tylko odnosi się do czynu. Nie zauważy też intencji osoby, która napomina. Zwykle napomina się osoby na których nam zależy. Tylko pokorna i świadoma swej wartości osoba potrafi właściwie odebrać napomnienie.
Czy napomnienia Jezusa naprawdę przyjmowano z miłością? Obawiam się, że miał wielu wrogów.

Może najpierw mały wstęp teologiczny.Charyzmaty poznania możemy podzielic na 3 kategorie:
1)rozeznia,które polega na tym,że osoba poługująca tym charyzmatem z pomocą Ducha Świętego jest w stanie rozeznać z jednej strony duchy (czy akurat działa Duch Boży czy duch zły,od kogo pochodzą natchnienia na modlitwie,różnego rodzaju decyzje towarzyszące nam na drodze formacji)
2)Dar poznania i tutaj
a)dar poznania "słowny" (np.w czasie Czuwania Odnowy na Jasnej Górze przed mszą świetą zanosiło się na burze a w penwym momencie do wiernych wyszedł jeden z organizatorów i powiedział,że grupa modląca się otrzymała Słowo z psalmu "Do Pana należy władza nad wszelkimi zywiołami" (nie było to Słowo rozeznane a sama burza "przeszła bokiem")
b)dar poznaania w obrazach-gdy modlący się otrzymuje od Ducha Świętego obraz (np. obraz ciemnego strychu,który,gdy się otworzy okno,Bóg zabierze ciemność (grzech) i przyjdzie z łaską przebaczenia.
3)Dar poznania gdy kapłan ma pewne natchnienia od Ducha Świętego ale z tego co mi wiadomo zawsze są to określenia ogólnikowe ("Jezus uzdrawia osoby z chorobami skóry,z nowotworów, z bóli głowy itp.).Tak samo co do stanu psychicznego jakiejś osoby-osoby posługujące charzmatem poznania często same nie wiedzą,kto się w danej chwili jak czuje (np.JEZUS przychodzi do osób,które nie mają siły,aby się uśmiechać,przychodzi z łaską przebaczenia,uzdrowienia wspomnień itp.)-ich zadanie polega na przekazaniu tego,co im objawił JEZUS.Wątpię w to,żeby osoby posługujące charyzmatem poznania mogły mówic,że np.Basia czuje sie smutna-jest to niewskazane.
W moim odczuciu wypowiadanie i posługiwanie charyzmatem rozeznania jest podbne do charyzmatu proroctwa.A wypowiadaie proroctwa ja osobiście porównuję do wypuszczenia na wolność jakiegoś ptaka-moim zadaniem jest jedynie pozwolić mu odlecieć,ale nie wiem dokąd o doleci-zam tylko jego początkowy kierunek lotu.Tak samo jest z charyzmatami proroctwa i rozeznania-zadaniem osób posługujących tymi charyzmatami jest tylko i aż-powiedzenie proroctwa/charyzmatu poznania (piszę w kontekście proroctw kierowanych do konkretnych osób-osoba wypowiadająca proroctwo nie wiem,do kogo kieruje je PAN,nie wie,co dana osoba z nim zrobi itp.-ona ma je jedynie wypowiedzieć i przyjać postawę radosnego i pokornego ucznia JEZUSA)