Ja jestem w Mamre
Co mnie pociągnęło
- na spotkaniu tej Wspólnoty się nawróciłem
- konkretna formacja
- Wspólnota dla rodzin, czyli mamy i małe dzieci, i młodzież i dorosłych, co pomaga wzajemnie się dopełniać
- spotkania otwarte dla 2-3 tysięcy ludzi
- Wspólnota w nurcie "odnowy charyzmatycznej"
- niesamowite działanie Pana Boga na różne sposoby
- wieeeele dobrych znajomych z połowy Polski

Może obok pytania, ale wydaje mi się, że rozrzut: gimnazjum i liceum jest trochę za duży. Na początku przynajmniej. że warto byloby przygotowac cos dla mniej zróżnicowanej grupy i dopiero potem ewentualnie "rozciągać" na mlodszych lub starszych, zależy od czego zaczniesz. Potrzeby i "co was przyciąga" oraz przede wszystkim preferowane formy są doprawdy inne u dziecka po podstawówce (bez urazy) i u maturzysty. Może zawęzić...

Czy wobec tego dobrze rozumiem, że chcesz założyć wspólnotę, która by przyciągała? I szukasz skutecznych pomysłów? Jeśli tak, to - moim zdaniem - zaczynasz zupełnie nie od tej strony. W tym wszystkim nie powinno chodzić o skuteczność, tylko o Boga. Od Niego trzeba zacząć.

dokladnie tak jo_tka. a jak od Niego zaczac? czy chodzi o modlitwe w tej sprawie i poruszenie serca przez Ducha Swietego w tejze kwestii?

Jeśli chcesz założyć nową wspólnotę u siebie polecam, by była ona oparta na jakimś konkretnym programie formacyjnym (Ruch Światło-Życie, Odnowa, SNE,...), by nie wyszło z tego z czasem kółko wzajemnej adoracji. Są w Kościele przeróżne dobrze wypracowane drogi. Może skontaktuj się z najbliższym Tobie takim środowiskiem, porozmawiaj też z kapłanem, który miałby być duszpasterzem.


Co mnie przyciąga to właśnie konkretny, jasny program, na czym ta wspólnota bazuje, co jest celem. Myślę, że ważna jest też otwartość wspólnoty na nowych członków, by nowe osoby nie czuły się wyobcowane.

nie kazdy lubi utarte schematy. a bynajmniej u mnie w parafii bo mamy KSM utrate schematy jakos specjalnie ich nie mobilizuja do dzialania( moze tu tez wina a raczej podejscie ks opiekuna i ks proboszcza ktory na nic nie pozwala)

Padło pytanie o "stopnie" Oazy. Ja nie byłam jako młodzież w Oazie, ale teraz jestem w DK który też jest częścią Ruchu Swiatło Zycie. Formacja opiera się na trzech wyjazdach na 15-dniowe rekolekcje 1, 2 i 3 stopnia- jechać się powinno po kolei, bo to jest pewna całość ułożona w kolejnosci. Poza tym są comiesiączne spotkania kręgu, dni wspólnoty, msze wspólnotowe (u nas raz w miesiącu), ale tez rekolekcje tematyczne i ORAR.

przyznam się szczerze, że tak sobie przemyślałem i w zasadzie wystarcza mi wspólnota sensu largo - czyli Wspólnota Eucharystyczna, choć jako młody człowiek myślałem inaczej. Teraz będąc starym, zgrzybiałem 28-latkiem nie ciągnie mnie do wspólnot
Za to wspólnota druga sensu largo - forum.wiara.pl też moje potrzeby wypełnia.

A ja napiszę, co mnie zniechęca.
Wielka improwizacja nieustająca, czyli brak jasnego programu formacyjnego, brak jasnej koncepcji, pozostawanie na poziomie: dobrze nam ze sobą i fajnie jest.
Nieumiejętność zainteresowania się osobami nowymi, zamknięcie (stara gwardia czuje się dobrze i nie otwiera się na nowych, cieszy się tylko dotychczasowymi doświadczeniami).
Niesłowność i kiepska organizacja co do wspólnych obowiązków czy przedsięwzięć typu organizujemy coś, np. wyjazd...
na razie tyle.

moje miejsce w kościele to ruch światło-życie. I mimo tego że zacząłem tam należeć w wieku 20 lat a dzisiaj mam 27 lat, jakoś mi tam narazie dobrze. Odnajduję Boga i dobrych ludzi.

[...]
edycja WIST

Pogadaj z proboszczem w twojej parafii i załóżcie wspólnotę odnowy w Duchu Świętym. Powinien się zgodzić, bo to fajna wspólnota, taka luźna i naprawdę przyciąga. Bardzo polecam, zapisałem się niedawno i też w swojej parafii razem z księdzem proboszczem założyliśmy. Na spotkania co tydzień przychodzi już po ok 300 osób, na początku ok 20, więc nie zrażaj się od razu. Piękne jest to, że tam naprawdę można doświadczyć Bożej obecności

gacjan: "przyznam się szczerze, że tak sobie przemyślałem i w zasadzie wystarcza mi wspólnota sensu largo - czyli Wspólnota Eucharystyczna, choć jako młody człowiek myślałem inaczej. Teraz będąc starym, zgrzybiałem 28-latkiem nie ciągnie mnie do wspólnot "


z jednej strony mam jak Ty, nie ciągnie mnie do wspólnot - takich bardziej "zamkniętych" - chodzi mi o to, że lubię poczucie "nieprzynależności"... a jednak większość (?) wspólnot działa w oparciu o konkretny ruch; (być może jesienna miała to na myśli, pisząc w wątku o Neokatechumenacie, że stała się bardziej "indywidualistką"- ale mogę się mylić, bo piszę przez pryzmat swoich doświadczeń);

Ale z drugiej strony mam chyba problem, bo po pierwsze chciałabym rozwinąć swoją wiarę, a po drugie poznać ludzi zyjących w wierze katolickiej - i naprawdę nie widzę wielu możliwości jak to zrobić nie szukajac własnie we wspolnotach, które jednak skupiają ludzi praktykujących wiarę.

Tylko wygląda na to, że nie ma takiej "zwyklej", otwartej wspolnoty, która spelnialaby moje wymagania czyli np. prowadzila "zwykle" katechezy w oparciu o katechizm, Pismo Św., bylaby "zwyklą" grupa modlitewną, a jednoczesnie nie odrywala od życia, nie byla "gettem", kólkiem wzajemnej adoracji, spotkaniem towarzyskim ze śpiewami i gitarami... Ktoś tu pisał o sprawdzonych drogach w kosciele - a ja wlasnie szukam wsponoty, która podąża drogą samego Kosciola Katolickiego. Bez dodatkowych nazw, nalecialości protestanckich, ukierunkowania na coś (a jezeli już na coś, to normalne życie - z Bogiem).

Także gdybym ja miala zakladać wspolnotę to własnie taką, bo zdaje się takich nie ma, albo się pochowały.

Stety, niestety, analizując przeszle doświadczenia, zaczynam sądzić, że moją drogą nie jest żadna wspólnota... Jakoś tak mam, ze od razu źle się w takiej czuję (albo byłam w złych miejscach).....tylko jak tu wzrastać i poznawać ludzi z podobnym podejsciem?

No tak, zaufać, wiem...

Muszę jednak przyznać, że, ideowo, bardzo mi odpowiada Opus Dei (polecam dzieła św. Josemarii Escrivy). Ale znowu, sam fakt, ze musialabym tam "wstąpić" na zasadzie "formalnej deklaracji na zasadzie umowy" mnie jakoś odrzuca. Ale to tak trochę obok wspólnot.

Moniak u mnie dokładnie tak wychodzi/wygląda kwestia działania KSMu niestety.

i mi właśnie zależy aby to tak nie wyglądało. Otwarcie na Boga i na innych ludzi. utarte tylko tyle że jakaś sprecyzowana duchowość rodzaj formacji spotkań wyjazdów. mam gdzieś kilka opcji w zanadrzu ale to tylko małe kroczki na drodze. ktoś proponował rozmowę z proboszczem. tu niestety jest założenie z góry "nie" że wspólnota się nie utrzyma i jakieś inne różne rzeczy tego typu