Rzeczywiście, człek, który nie rozumie tej modlitwy nie ma co się spodziewać niespodzianek. Konieczna jest wiara i rozumienie. I chęć rozumienia. Mi wiele lat zajęło zrozumienie. Otwarcie się na różaniec. I wtedy zacząłem odkrywać. Wiele się nauczyłem. Teraz rzadziej, ale co jakiś czas trafiam na niespodziankę. Na coś, na nową treść, głębsze rozumienie tego, czego wcześniej nie dostrzegałem.

Ja też, tak jak wy klepałem. Wiele lat. Właściwie dopóki sam nie musiałem poprowadzić rozważań. Wtedy dopiero łuski zaczęły spadać z oczu. Powolutku. Najpierw na siłę szukałem sensu. A potem musiałem ukierunkowywać, bo tekie bogactwo, że konieczne byłyby godziny na każdą tajemnicę.

Ale cieszę się, że klepiecie. To lepsze od rezygnacji z tej modlitwy. Lepiej jest odmawiać mechanicznie, niż wcale nie odmawiać. Wytrwaj, może kiedyś zrozumiesz sens.

No ok. Właśnie o tym mówiłem. Jeżeli byłoby to rodzajem mantry to ma to głębszy sens. Ale wytłumacz mi ten sens. Czy to sens, który można opisać konwencjonalnie słowami. Czy jakiś inny duchowy, transcendentalny.

A propos wspomnianych wcześniej przez bramina klauzul po imieniu Jezus, bł. Alan z La Roche proponuje dość rozbudowane dopowiedzenia. Na przykładzie dwóch 1-szych dziesiątek, 1-szej pięćdziesiątki:
"1. Najmilszy, Ty, który zostałeś zrodzony przed wiekami przez Boga swego Ojca i zostałeś przeznaczony dla nas jako człowiek, który z Ojcem i Duchem Świętym jest jednym Bogiem i Panem, równym Mu w chwale i tej samej istoty. Amen
2. Najmilszy, Ty, który na początku stworzyłeś niebo i aniołów, których bardzo mądrze podzieliłeś na dziewięć chórów i uczyniłeś ich uczestnikami swojej wiecznej szczęśliwości i chwały. Amen"

Jak rozumien "amen" przed "Święta Maryjo, Matko Boża" pojawia się u Alana stąd, że druga część Pozdrowienia została zatwierdzona przez Kościół później.

Ja korzystam z dopowiedzeń (w tym wypadku może raczej rozszerzeń?) pojawiających się w Koronce do Ducha św. Na przykład: "... Jezus, który niech nam udzieli Ducha Św., pomnoży i wzmocni w nas wiarę, nadzieję i miłość".
Bodaj na katoliku, spotkałam się ze sposobem odmawiania, w którym chrystocentryczne odniesienia pojawiały się w "Zdrowaś Maryjo" nie tylko po Imieniu Jezus, ale przeplatały całą modlitwę przynajmniej kilkukrotnie. Niestety nie pamiętam treści, gdyby ktoś je znał, poproszę o przypomnienie.

Juz Ci napisałem, ze różaniec nie jest mantrą a skoro tak piszesz to znaczy, ze nie masz pojecia co to jest mantra.
Modlitwę Jezusa/modlitwę serca, która wywodzi sie z chrześcijańskiego Bliskiego Wschodu można nazwać "mantrą" ale to będzie tylko dość odległa analogia.
Modlitwa jest rozmową z Bogiem, słuchaniem tego co on ma mi do powiedzenia lub mowieniem do niego w formie prośby, dziękczynienia itp.
W chrześcijaństwie chodzi o osobistą relację z Bogiem a nie o automatyczne klepanie formułek.

Już odpowiedziałem:


Jak wytłumaczyć komuś, kto zatkał sobie uszy, co to jest jazz?
Jak wytłumaczyć osobie z zawiązanymi oczyma, co to jest kolor lilaróż?
Jak wytłumaczyć, jaki smak ma fugu?

Ćwicz. Najpierw słuchaj czyichś rozważań. W zależności od zdolności intelektualnych i chęci, prędzej lub później załapiesz. Poczujesz sens i mądrość. Ale musisz chcieć. Zaangażować się. Tak, jak konieczne jest słuchanie jazzu, aby pojąć czym on jest. Albo zobaczyć barwę, aby wiedzieć, jak ona jest. Zjeść rybkę, aby poznać jej smak.

Na dalekim Wschodzie mechanicznie się ludzie modlą: mają np. młynki modlitewne... chorągiewki modlitewne... - wystarczy, żeby ręka popracowała, albo wiatr powiał, i mechaniczna modlitwa leci... do ichnich bogów...

Czy Pan Jezus coś mówił, aby nie być naśladowcami pogan w temacie modlitwy?...

Różaniec z pewnością teoretycznie nie jest mantrą, ale praktycznie odmawiany mechanicznie (niestety) może się stać nią stać.
Temat nie dotyczy odmówienia jednej dziesiątki z pełnym tekstem rozważań na rekolekcjach kursu Alfa, ale o odmawianiu 150 zdrowasiek każdego dnia przez ponad 50 dni pod rząd, i to w konkretnej trudnej życiowo intencji…
Jestem przekonany, że osoba modląca, gdy zostawi modlitwę na ostatnią chwilę, (na przykład) przed pójściem spać, to nie zacznie skracać, przyśpieszać, modulować wymowę, tworząc przy tym swoją mantrę…

Tudzież Maryją. Nie byłoby życia Jezusa, bez Matki. Dobrze jest mieć i z Nią relacje. Piszę to szczerze.
Bez kontekstów i podtekstów czy wycieczek osobistych.

Zamiast dywagować o tym czy się klepie czy odmawia pompejankę, warto samemu podjąć się tego trudu. Zaręczam wam, że jeśli intencja w której odprawiacie pompejankę nie będzie w zgodzie z wolą Bożą, to nie odprawicie jej do końca. Pompejankę odmawiałam dwa razy w życiu, w szalenie istotnych intencjach. W intencji dziecka odmówiłam całą. W intencji małżeństwa nie udało się. Nawet w Ziemi Świętej i po odnowieniu ślubu w Kanie Galilejskiej.
Kogo za to winić? Boga, siebie, czy małżonka? Nikogo moi drodzy. Trzeba się z tym pogodzić i żyć dalej. Bóg wie lepiej co dla nas jest lepsze.

Zdecydowanie, tak.
Ale przyznam, że boję się pompejanki. Boję się traktowania modlitwy, jako magicznego środka. Jak zobowiązywania Boga do spełnienia próśb.
Nigdy nie odmówiłem pompejanki, choć codziennie odmawiam wszystkie 4 części różańca.
Modlę się w wielu intencjach, ale zawsze jedna jest główna: Niech się spełnia Twoja wola! I o to, aby rozumiał i przyjmował Jego wolę.

Błędem jest to, co napisał Jerzy. Bo to nie naśladownictwo pogan, ale droga do świętości. Klepanie z czasem przeradza się w świadome odmawianie. Z autopsji wiem, że przez większość mojego życia różaniec był tylko przedmiotem. Modlitwą niezrozumiałą. Bezsensowną. Aż kiedyś zacząłem klepać. Dla towarzystwa osobie odmawiającej. Nie raz przysypiałem. Mówiłem mechanicznie. Dla towarzystwa, z obowiązku po spowiedzi. Aż kiedyś zacząłem odkrywać. Bardzo dużo dowiadywałem się. Przez pewien czas, chyba parę lat (wtedy odmawiałem tylko cząstkę przypisaną do danego dnia) codziennie odkrywałem coś nowego. Nowe rozumienie, nowe polecenie do wypełniania. Byłem zaskoczony, jak bardzo jest to odkrywcze. A droga wiodła przez klepanie.
Poza tym, lepsze jest klapanie różańca niż biedy, albo czyjejś pupy. Lepsze jest klepanie niż marnowanie czasu.
A młynki modlitewne? Aby je wykonać konieczna była praca w jakiejś intencji Różaniec też trzeba wyprodukować. A potem wprawić w ruch przesuwając w miarę modlitwy poszczególne koraliki.

Mt 6,7-8 PAU
(7) Gdy się modlicie, nie mówcie wielu słów jak poganie. Wydaje się im, że dzięki gadulstwu będą wysłuchani.
(8) Nie naśladujcie ich, gdyż wasz Ojciec wie, czego potrzebujecie, zanim Go poprosicie.

Czy, aby być wysłuchanym w tej modlitwie pompejańskiej, trzeba mieć odmówioną konkretną liczbę powtórzeń wskazanych tekstów modlitewnych (Zdrowaś Maryjo... itd.)?
Czy, gdyby ktoś nie odmówił podanej liczby tekstów modlitewnych, to całościowo ta modlitwa nie będzie wysłuchana i "zaliczona" w niebie?

Odmówienie 54-dniowej Nowenny Pompejańskiej nie daje gwarancji spełnienia danej intencji, mimo że pragnienie wysłuchania staje się głównym motywem. Życie płata różne figle, i może zbiec się faktem, że pod koniec Nowenny akurat stanie się CUD… i intencja zostanie wysłuchana, a zasługa przypisane istotom Boskim.
Gdyby intencje nie były wysłuchiwane, ta modlitwa rytualna nie stałaby się aż tak popularną.

Każda modlitwa ma jakąś formę czy pewne zasady odmawiania. Nie znaczy to jednak, ze ta forma jest najważniejsza i jest warunkiem sine qua non wysłuchania danej modlitwy.
Jeśli ktoś twierdzi, ze trzeba dokładnie i tylko w taki sposób się modlić bo inaczej Bog nie wysłucha naszej modlitwy gada głupoty i herezje.
Wtedy mamy do czynienia z typowym magicznym myśleniem, które nie ma nic wspólnego z chrześcijaństwem.

Jeśli tak, to czemu się spotyka wypowiedzi, że ktoś nie dał rady przez 54 dni modlitwą pompejańską się modlić, więc jej nie wypełnił, czy jakoś inaczej "nie zaliczył" (nie wiem, jakiego słowa użyć)?
I czemu to ma być dni 54, a nie inna ilość?

Modlitwa, ta czy inna uczy, że tu nie moja wola jest ważniejsza. Modlitwa dla mnie oznacza wsłuchanie się w to co Bóg zechce mi powiedzieć. Znam osobiście i takich, co to uważają, że pompejanką załatwili dziecku studia na medycynie, rezydenturę na Szaserów itd. Fajnie że (im czyli komu?) się udało. W modlitwie nie o to chodzi - moim skromnym zdaniem.

Jerzy

Nie dasz rady odmówić całej pompejanki, gdy jej intencja nie jest zgodna z wolą Bożą. Albo przyjmiesz, że tak jest, albo nie.