zastanawia mnie pewna rzecz. Jestem w Krucjacie Wyzwolenia Człowieka. Chciałabym (po bierzmowanieu, czyli za 2 tygodnie ) przystąpić do Ruchu Czystych Serc....oraz... Przyjąć Szkaplerz i nosić cudowny medalik. Nie wiem czy to wszystko to nie za dużo... tzn, nie chciałabym żeby wyszło na to, ze wciąż mi mało łaski....
jak myślicie?

coś nie tak z moim tematem że nikt nie chce pisać?

ja naprawde nie wiem...

Pół godziny bez żadnej odpowiedzi to naprawdę nie tragedia, raczej norma.

Mogę się tylko domyślać co to jest Ruch Czystych Serc, ale jeśli chodzi o szkaplerz i cudowny medalik to ich przyjęcie wiąże się też chyba ze zobowiązaniem do określonych modlitw.
Myślę że lepiej będzie jeśli wybierzesz którąś z tych form pobożności i sprawdzisz się w niej, zanim zdecydujesz o przyjęciu nastepnej.
Poza tym... chyba nie chodzi o to że chcesz chodzić obwieszona jak choinka?

Bierzmowanie?czyli masz okolo 15 lat?Wedlug mnie nie wiąz sie jakimis dlugoterminowymi przyrzeczeniami typu;do konca zycia i o 1 dzien dluzej"
W miare jak czlowiek dojrzewa poglady mu sie zmieniaja.Nie neguje samego sensu czystosci czy abstynenecji, raczej zasade namawiania mlodziutkich ludzi do skladania przyrzeczen.

Osobiście własnie tak uważam jak zatytułowany jest temat - co za dużo to niezdrowo. Lepiej wybierz sobie konkretne zobowiązanie i mu się poświęć (już jesteś w Krucjacie). Weźmiesz na siebie zbyt dużo przyrzeczeń -> nie dasz rady ich wszystkich przestrzegać -> będziesz miała poczucie winy -> ostatecznie to może prowadzić do zaburzeń psychicznych

no ale przecież to co chce zrobić nie jest wyrzeczeniem. Tak powinno wyglądać (moim zdaniem) każde chrześcijańskie życie.
Nie boję się że nie wypełnie postanowień. Chodzi mi o to, że np. założe szkaplerz - czyli (przede wszystkim) przyrzekam zachować czystość. A cudowny medalik ma mi dawać łaski i siły. "Co za dużo to nie zdrowo" - odnosi się nie do obawy o niewypełnienie obowiązków, ale o jakby...hmm..nadużecie łask...
czy jeśli zrobi to co chce, będzie to nadużycie łask?

szpakcia napisala
Tak powinno wyglądać (moim zdaniem) każde chrześcijańskie życie
i tego ci szpakciu zycze ale.......nie przyrzekaj.Zyj sobie w czystosci i abstynencji(czy rzeczywiscie chrzescijanin to abstynet?)ale nie przyrzekaj.Wiem co mowie szpakciu.Juz dawno miałam bierzmowanie.

oj, ale co do tego przyrzekania jestem naprawde pewna, ze chce i że dam rade.
Narazie jedyne czego nie wiem i czego strasznie sie boje jest moje powołanie. Dużo myśle o zakonie...tylko... to jest dopiero ofiara i poswiecenie!!

Wielu już było pewnych różnych rzeczy Ja osobiście wolę nie być za pewna i uważać, niż być pewna i się przejechać ze względu na nieuwagę wynikającą z owej pewności...

I wydaje mi się, że Twój problem może mieć coś wspólnego z łakomstwem duchowym, ale dużo nie napisałaś, więc oczywiście mogę się mylić


Każde powołanie wiąże się z jakąś ofiarą, poświęceniem i rezygnacją. Ale przede wszystkim ze szczęściem. Jeśli te pierwsze kwestie przysłaniają Ci szczęście i radość, to znaczy, że trzeba szukać dalej. Ale to chyba nie ten wątek...

Nie spiesz się z podejmowaniem decyzji, z których później będzie Ci trudno się wycofać, zwłaszcza, że jesteś bardzo młoda i po pierwsze być może do pewnych rzeczy podchodzisz zbyt emocjonalnie (co w pewnym wieku jest normalne), a po drugie masz jeszcze czas, żeby to dokładnie przemyśleć.

Bylebyś nie traktowała cudownego medaliku jako cudownego talizmanu.

szpakciu - powoli to sobie usystematyzuj
po pierwsze i jedyne - jedynym i prwdziwym powołaniem nie jest noszenie badź nienoszenie medalików, ani ewentualne "łaski" nie będą dowodem na twoją wiarę i twoją doskonałosć
chrześcijańskie życie nie ma polegać na noszeniu takich czy innych medalików, ale na wypelnianiu woli bożej
dlatego staraj się przede wszystkim ją poznać względem siebie - wtedy także odnajdziesz jeden z rodzajów duchowości i pobożności, który cię do spełniania bożej woli przybliży
obawiaj się zawsze, że niedopełniszobowiązków, jak i nie nadymaj sie "nadmiarem Łask"
medalik nie dodaje ani łask ani sily - a zbytnie przywiązanie do niego, jak i do tego co może ci "ofiarować" owocować może z czasem zaślepieniem oraz zaprzestania poszukiwań tego co najważniejsze
czyli woli bożej - poszukaj najpierw tego
pozdrawiam - gotów do rozmowy

Zdecydowanie - moim zdaniem - za dużo.

Zdecyduj się np. na szkaplerz. Jedną z tych kwestii.

Bóg daje nam tyle możliwości i dróg nie po to, aby wybierać je wszystkie - ale tą, która jest dla nas najlepsza
Naprawdę, wybierz sobie jedno, ewentualnie dwa, i temu się poświęć