WIST przesadzil tu ze slownictwem. Domyslam sie, ze chcial napisac, ze masz problemy psychiczne, z ktorymi - jak widac - mie mozesz sobie sama poradzic.
Kazde trwale zaklocenie normalnych zachowan, ktorego nie umiemy usunac sami, wymaga pomocy specjalisty. Nie mam pojecia czy psychologa, psychoterapeuty, czy psychiatry i czy to wszystko dzisiaj nie jest to samo. Zacznij po prostu od lekarza pierwszego kontaktu i popros o skierowanie.
A grzech samookaleczenia, jak kazdy grzech wywolany choroba raczej nie jest smiertelny, bo pod wplywem przymusu psychicznego. Dlatego nie boj sie przystepowac do Komunii sw. Pan Bog ciebie na pewno nie odrzuci i doskonale zna twoje problemy. Tylko On moze ci dac prawdziwa milosc, ktora nie zawiedzie i ktora akceptuje ciebie ze wszystkimi slabosciami. Madry ksiadz powinien ci tez to powiedzic a dodatkowo zalecic porade specjalisty.

Samookaleczanie czyli inaczej autoagresja to choroba umysłu i z tego się leczy. Przepraszam za taką dosadną wypowiedz ale tak właśnie jest. Grzech to raczej nie jest bo człowiek chory czasem robi coś wbrew sobie.

CzłowiekBezOczu ale jeśli ja popełniam ten grzech świadomie dobrowolnie i chciałam go popełnić to to też nie jest grzech?

Tak jak napisał Człowiek, tylko wydaje Ci się, że robisz to świadomie i dobrowolnie. Świadomie i dobrowolnie żaden zdrowy żywy organizm nie dąży do szkodzenia sobie - jeśli to czyni, to znaczy, że jego podejmowanie decyzji jest nieprawidłowe.

To jest grzech. Ale tak jak w przypadku uzależnienia nie jest to grzech śmiertelny.
Na pewno grzechem jest zaniedbanie takiego stanu rzeczy. Wiesz, że masz problem i potrzebujesz pomocy.

Wiem, że to wygodne wyjście. Odraza do siebie z czasem mija, prawda? Ale można z tego wyjść i doprowadzić wszystko do takiego stanu, że nie będziesz musiała już zasłaniać się bólem fizycznym. Tylko poproś o pomoc i daj sobie pomóc.

ale kurcze ja się boję poprosić o pomoc nie wiem czemu ale się boję pomagał mi pewien ksiądz ale przeniesiono go boje się teraz zaufać innemu ksiedzu

Kamala zdecydowanie chciałem napisać że sądzę że to raczej problemy psychiczne. Niestety nie wątpie że są ludzie którzy poprostu lubią dziwności, jako takich problemów nie mają, ale lubią sobie coś zrobić, dla tych rezerwuje stweierdzenie nie po kolei w głowie.

smutny aniołek
Chce być szczery z Tobą, tak jak wszyscy tutaj. Chcielibyśmy coś zrobić, ale najlepsze co mogliśmy już zrobiliśmy. Ja wiem że jest strach, obawa, że potrzeba komuś zaufać. To są problemy bo utrudniają udanie się do odpowiednich osób. Może warto abyś stopniowo podejęła decyzję, wyszukała nowego księdza, nie musisz mu od razu się zwierzać, narazie spowiednictwo ogólne, a z czasem jeśli się przekonasz i zaufasz to wtedy faktycznie to coś da. Podobnie z psychologiem, mówisz że sama sobie dasz radę. Chciałbym aby to była prawda, tylko że znam realia. Ale mogę się mylić, może niektórzy wychodzą z takich rzeczay sami, w co jednak wątpię. Zastanów się na jaiiej podstawie wycuiągasz taki wniosek że sama dasz radę. Bo jeśli jest to na zasadzie: napewno kiedyś będzie lepiej, ja się postaram i będzie git, to jest zwykłe oszukiwanie siebie. Jeśli dziś nie potrafisz inaczej niż się kaleczyć i nie ma nic co by ten stan rzeczy zmieniło, to samo nie zaniknie, przyczyny pozostaną więc i skutki będą te same lub gorsze. Wszyscy potrzebujący uważają że sami sobie dadzą radę, ale nie dlatego że mają ku temu podstawy, ale dlatego że szukają wytłumaczenia dla swojego strachu przed pójściem do specjalisty. Przemyśl to.

WIST ok przemyśle dziękuję ci bardzo w ogóle dziękuję bardzo wszystkim za pomoc jesteście wspaniałymi ludźmi
Z darem modlitwy
Paulina

My również będziemy się modlić, pisz tu jeśli uznasz że tego potrzebujesz, ale pamiętaj że są ludzie specjalnie kształceni w takich jak Twoje problemach, a udanie się do nich realnie nic nie kosztuje, a może dać dobre efekty